Isabel van der Made schreef op maandag 18 december 2006, 1:58:


Ja ik heb het ook wel eens over "mechanische hoefbevangenheid" Dat is echt mijn uitvinding niet.
Niet alleen komt het niet voor in de boekjes van Nederlandse bekappers, maar ook niet in die van anderen. Het is La Pierre die het heeft over een "schaal van bruikbaarheid", als ik dat hiermee een beetje begrijpelijk vertaal.
Er zit een lijn in de groei naar volwassenheid en belastbaarheid van een hoef.
Je kunt bv. een 1 jarige niet met hetzelfde belasten als een volwassen voet. Wat voor het hele paard geldt, geldt evenzeer voor zijn voeten dus.
Hij zegt dat de ontwikkeling van een voet stopt zodra er ijzers onder geslagen worden en de structuur binnenin langzaam achteruit gaat.Terwijl de onbeslagen voet zich verder blijft ontwikkelen, zodat hij op volwassen leeftijd alles en elke ondergrond aan kan.
Dit is een van de redenen dat een paard wat vanaf zijn derde, jonger soms nog, ijzers ondergeslagen krijgt, later problemen kan krijgen bij het weer normaal op blote voeten lopen.
We zijn dan geneigd om aan te nemen dat zo'n paard, zonder een behoorlijke training alles maar moet kunnen. We beseffen niet dat er onder een paard van bijvoorbeeld 12 jaar voeten staan die qua ontwikkeling en belastbaarheid gelijk zijn aan die van een twee/ driejarige, die er in de ijzerjaren kwalitatief dan alleen nog maar op achteruit zijn gegaan.
Het is niet vreemd dat zo'n paard bij overbelasting, allerlei narigheid, zoals "mechanische bevangenheid" kan ontwikkelen. Voorzichtig opbouwende training en voorkoming van pijn door het dragen van schoenen en het daarmee voorkomen van pijnlijke spieren en verkeerd lopen in de overgangsfase is van belang.
Een prachtig voorbeeld zijn de menpaarden van Karin (ment graag)
Vorig jaar september zijn na het einde van het wedstrijdseizoen en het volgen van de cursus, onder alle 9 tegelijk de ijzers vandaan gehaald. Tijdens de training werd elke dag een heel klein beetje meer gevraagd. Het resltaat was dat 6 van de 9 in het voorjaar elke proef aan konden, hoelang en over welk terrein ook. Terwijl de grootste paarden nog niet echt voluit liepen over steenslag.
Met schoenen is dit opgelost en ook die lopen nu zonder problemen geweldig lange wedstrijden over elke ondergrond, zonder dat de voeten nog overbelast worden.

Piet

Remco


Het is maar een schermnaam. Redelijk gangbaar fenomeen.


Jean-Pierre B. heeft slechts een dochter. Deze optie viel dus al op voorhand af.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 17 december 2006, 23:05:


Mooi dan verder met de inhoudelijke kant.
Hou zou jij de leerscholing dan willen verbeteren,
van de aankomende zelf bekappers?

Ik heb Jur van de ijzers af laten halen in januari en tijdje daarvoor heb ik een vorig paard natuurlijk bekapt, nadat ik de cursus gedaan had. Dat vorige paard had niet op ijzers gestaan en kreeg in een half jaar tijd zelf bekapping hele mooie voeten.

Bij Jur zijn voorvoeten was het niet zo gemakkelijk. Overgroeide steunsels waren moeilijk te herkennen vond ik, het leek wel of
ze diep in de zool al overgroeid waren en op die manier uit de zool
kwamen opzetten telkens. Met flintertjes heb ik ze verwijderd telkens
en op advies van anderen (ook hier op het forum) moest het forser weg gehaald worden. Uiteindelijk gedaan en zo kwam ik bij zijn originele zool.
Vanaf dat moment kreeg hij pas echt mooie voeten.

Hij liep tot de herfst goed op de harde weg, draafde daar zelfs liever dan op het gras. Het droge harde zomerland heeft daar aan bijgedragen. Op kleine steentjes liep hij wel voorzichtig in stap. In de herfst is hij gevoeliger geworden, kiest liever de berm bij draven. De oorzaak daarvan ligt op meerdere punten, waarvan ik niet weet welk punt het meest. Hij is bekapt door een prof NB die de hoefwanden lager zette dan ik gewend was, inderdaad een millimeter verschil ongeveer. De zool ging daardoor vanaf die tijd meer meedragen. En de steunsels werden geheel weg gehaald, ook die liet ik voorheen iets meer in de afronding zichtbaar. Het andere punt is de zachte natte herfstgrond. Wat wel de hoef meer holling heeft gegeven, maar de hoef minder uitharde voor het lopen op harde ondergrond. Het laatste punt is zijn vast zittende achterhand waar we aan zijn gaan werken en opgelost hebben nu. Dit losmaak proces van de spieren kan zijn hoeven ook gevoeliger maken, er gebeurd nog al wat in zo'n paardelijf, hij is slanker geworden, puur door lenigheid en daardoor een betere stofwisseling en minder vreetbehoefte denk ik dan. conditioneel is hij achteruit gegaan omdat we maanden niet gereden hebben en ondanks naast de fiets soms.

Nu staan Jur sinds een week op stenen, en zijn zolen zijn al niet meer zo hol, en dragen meer mee nu. Hoe het met zijn gevoeligheid staan nu weet ik nog niet, ik verwacht een goede verbetering de komende tijd. Omdat op alle punten die ik beschreef er verandering is. Ik twijfel nog wel of ik zo kort moet blijven bekappen als de prof aangeraden heeft. Misschien ken ik mijn eigen paard wel beter dan een ervaren iemand in een eerste afspraak kan zien?

Groetjes, Michiel

Michiel schreef :

Ik twijfel nog wel of ik zo kort

Natuurlijk Bekappen gaat uit van een uitgangs'vorm', dwz oa hielen laag, steunsels niet dragend mustangrol etc, maar daarbinnenin moet je zelf een marge hanteren wanneer je ziet dat een paard wel of niet ekker loopt. Soms is dat met een iets hogere hiel, of iets meer (niet-dragend) steunsel, daar kom je echt alleen maar achter wanneer je je paard ziet lopen. Wat wel blijft is dat we het over millimeters hebben en nooit over centimeters hoge hielen en steunsels. Sommige paarden lopen lekkerder met een randje meer hoewand, gééf het hem dan!

Ik heb toevallig aan Ilona een hele serie foto's van een paar paarden van ons gestuurd waarbij je kunt zien dat paarden zelf hun hoefvorm (en hielhoogte) kiezen. Jack en ik hebben nu net een experimentje achter de rug waarbij we de hielen van Winner hebben laten doorgroeien en wat blijkt : Ze sleten vanzelf af naar een voor hem aanvaardbare hoogte. Daarbij hadden we hem 10 weken niet bekapt, als het jullie interesseert wil ik deze foto's wel in de foto-pagina plaatsen. Wordt dan wel pas ergens deze week want we moeten nog een paar paarden bekappen , dan krijg je leuke voor- en na foto's.

Ik zeg er wel bij dat wij zowiezo weinig hoeven te bekappen met deze ondergrond (alleen wat rechtvijlen) omdat er een mooi evenwicht ontstaan is tussen groei en slijtage van de hoeven.

Pien

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 0:31:


NEeee, ik bedoel ook niet onbeweeglijk, je draait je bekken mee in de wending maar paralell als de hoek van de wending van het paard. Dus je draait je bekken wel horizontaal iets mee in de beweging waardoor en omdat het paard dat ook doet.
Maar het bekken blijft recht op het paard en ook recht tov het paard snap je?


Kwam je hiermee niet in de knoei tijdens de cr cursus? Die gaat toch ook niet uit van sturen met je buitenbeen.

Ik

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 december 2006, 0:43:


Je maakt de richting juist niet open: leg je handen maar eens onder je zitbeenknobbels.
Het binnenbeen naar achterleggen zorgt ervoor dat er meer druk op het zitknobbeltje komt naar voren toe gericht. Er komt dus meer druk te staan op de plaats iets voor de zitbeenknobbels waar ze zich normaal bevinden. Dat is geen opening.
Ten tweede zorgt een naar achter gelegd been ervoor dat je de achterhand iets naar buiten duwt, de achterhand zwaait dan teveel uit en van buiging is dan geen sprak meer.
Je paard kan hiermee niet anders dan te snel naar binnen vallen, op de schouder.

Het paard maakt

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 0:52:


Ja, ik denk dat dat een gevolg is van je onlogische beenhulpen.


Welke kant wilde je nou op? Ik dacht dat je je juist je rechterbeen gebruikte voor een bocht naar links. Als jij je rechterbeen gebruikt voor een bocht naar links, dan vind ik het heel logisch dat Holly met het hoofd naar rechts gesteld de bocht doorgaat! Omdat je automatisch die stelling veroorzaakt hebt met je rechterbeen.


En daarmee zit je dus elke keer die romp in een andere buiging te kronkelen.
Daarmee kan een paard toch niet rechtgericht wenden?
Je paard is met zijn schouders in de wending. Jij vindt dat de bocht te scherp wordt. Eerst heb je je paard met druk van het buitenbeen in de wending gebracht en dan moet je binnenbeen er weer bij waardoor je de achterhand weer iets verplaatst.

Ik vind het zeer onlogisch. Nmm kan het niet anders dan door je buitenbeen te gebruiken in de wending, je paard op zijn binnenschouder valt omdat je hem daar op duwt.

Want buitenbeen lang maken, daar meer gewicht op brengen, brengt een automatische, reflexmatige buiging van de romp teweeg rond jou been.
Hoe moet je paard dan nog juist gekromd in de andere richting netjes de bocht door?

jose schreef :

In de knoei niet, we hebben er goed over kunnen discussieren en ik kon het ze goed uitleggen hoe en waarom ik dat zo doe, zoals ik dat hier nu ook doe en gezegd dat ik het onbegrijpelijk vind dat al die dressuurruiters het paard om hun been laten draaien. Want in mijn ogen is het té onnodig technisch. De CR cursus die ik volgde werd gegeven door een instructor die zelf heel dressuurgericht was, dat gaf ze later ook toe.

Bleek ook dat ik de enige was die haar paard puur vanuit de zit kon besturen aan een losse (lange) teugel, ik heb dat gedemonstreerd in een pole-bending demo, (weet je wel, slalommen om 6 pilonnen heen en bij elke pilon een galopwissel) ja, toen gingen ze er wel anders over denken. Want de andere deeelnemers hadden allemaal veel teugel nodig om hun paard te laten slalommen en de paarden kwamen in de knoop met hun hulpen, want dat werkt het niet om je paard naar je been toe te laten komen. Als je namelijk op snelheid gaat oefenen dan moet je snel druk naar één kant kunnen zetten en vanuit je bekken gaan stuwen, ik kan het niet anders noemen. De mensen hier die zelf kunnen skieën snappen misschien hoe ik dat bedoel, je gaat ahw 'in' je bekken hangen, zonder dat je bovenlichaam instabiel wordt. Je hebt er dus een goede controle van je bovenlichaam en een onafhankelijke zit voor nodig om dat in snelheid te doen. En nee, zeker niks opzij hangen of naar achteren leunen want dan gaat je paard om op zulke snelheden.

Krijg de neiging om er een filmpje voor je van te maken, maar het is nu zo glad buiten dat ik waarschijnlijk zo onderuit ga met paard en al.
Zal er eens over denken, misschien een draf-fillumpje, tis echt zó simpel....

Pien

Jammer Pien, dat Wendy Murdoch geen centered riding instructor meer is. Ze geeft nog wel heel veel cursussen in de Murdoch Method. Zij doet toegepaste biomechanica voor paard en ruiter, is ontzettend goed!!!!!! Zij is zowel western als dressuur ruiter en kan tot in detail uitleggen wat je precies met je zit moet doen tot op de mm. Ken je haar boek : Simplify your riding isbn 0967004748. Omdat zij goed is in beide rijstijlen, kan ze iedereen helpen. Zij maakt overigens geen verschil in zit, houding, hulpen tussen western en dressuurruiters. Het verschil zit in wat je van het paard wilt, welke oefeningen en wat voor lichaamsgebruik, want daar zit natuurlijk wel verschil in tussen western en dressuur.

Groet Angèle

van Tilburg schreef op maandag 18 december 2006, 13:40:


Ja, we hadden het vaak over haar op de cursus.
Ik heb dat wel gemist als westernrijder omdat ik erg dressuurmatig geobserveerd en 'gestuurd' werd. Ben een paar keer echt op mijn strepen moeten gaan staan, er er ook wel uitgekomen met Sue Leffler, omdat ik haar gelukkig eea kon tonen. De open clinic heb ik bij Susan Harris gevolgd, met haar zat ik toch wat meer op één lijn. De update en de upgrade (level2) wil ik dan maar bij haar gaan volgen.
Bij wie heb jij je level 1 gehaald?

Groet, Pien

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 14:00:

Ik heb 3 jaar op een paard (Pion) gereden van iemand die haar niet op de hoefslag kreeg en een ander paard had waar ze mee verder ging.
Het paard moest je telkens naar de hoefslag sturen maar wilde daar niet blijven en het was in het begin heel zwaar omdat ze je ook niet lekker in het zadel liet zitten.
Ben begonnen met (sorrie hoor) met slofteugel,niet de slof strak maar de teugels op maat en de slof om haar in ieder geval iets meer onder controle te hebben.
Het ging steeds beter en daarna zonder slof doorgewerkt en zover gekregen dat ik normaal de bak door kon.
Ik kwam iemand tegen die op een andere manier les gaf en mij liet rijden zonder hoofdstel maar alleen halster en zit.
Het zadel waar ik op zat was westernzadel.
Het mooiste was dat toen de teugels weg waren ik het paard gewoon over de hoefslag kon rijden zonder eenig probleem,ook was het met wenden zo dat ik moest kijken waar ik heen ging en het paard reageerde perfect terwijl het zodra het bit in de mond kreeg ging tegenwerken.

stumperd schreef op maandag 18 december 2006, 14:36:


Als je de oude schilderijen ziet met daarop de indianen als ze een postkoets overvielen bijvoorbeeld dan rijden ze razendsnel en dat zonder zadel en hoofdstel want in hun handen hadden ze pijl en boog.
In de films zie je dan ook heel goed dat de paaarden reageren op hun lichaamstaal en ook geen stap verkeerd zetten.
Heel mooi is de dvd van Klaus Ferdinand Hempfling,zoals hij zonder zadel en hoofdstel een paard door een greppel stuurt met alleen zijn lichaamshulpen.

4bozzza schreef op maandag 18 december 2006, 10:04:


Sorry was een beetje ongepast , maar grappig bedoelt .

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 11:20:

en

Voor jullie en iedereen, nieuw van het Merk Met De Ster, inclusief airbags en veilige rolconstructie, stuur desgewenst links of rechts gemonteerd:


Probeer mij nou es een plezier te doen en bedenk hoe en waarom al die paarden reageren op al die "hulpen", ongeacht hoe tegenstrijdig jullie die zelfde hulpen zelf t.o.v. elkaar ervaren. Waar reageren ze nu in werkelijkheid op?
MIJN conclusie is dat het moeiljik anders kan zijn dan dat die rijhulpen nogal onzinnig zijn, ALLEMAAL of er nou een engelse snob- of koiboikaartje aan hangt, en dat de paarden veelal andere cues opvolgen dan die waar de ruitertjes zo geconcentreerd mee bezig zijn. (Let op "veelal"! - ik snap ook wel dat op vergevordert beleerd nivo dat anders kan zijn).

Ik ben absoluut niet meer van zins hier ingewikkelde uitleg over te gaan spuien. Bedenk het zelf maar!

Blabla! , Egon