Wendy-hb schreef op donderdag, 30 juni 2005, 21:20:

Nou ik zie het heel simpel. Als het paard al zonder ijzers loopt dan kan het net zo goed natuurlijk bekapt worden want dat is nog altijd beter dan op een lange hoefwand. Omstandigheden niet optimaal, dat is dan jammer maar in dit geval geen ramp. Dus wel natuurlijk bekappen ondanks de niet ideale omstangheden. In die tijd trouwens zoveel mogelijk de eigenaar stimuleren het paard buiten te zetten (en dat kun je niet doen als je hem/haar direct als klant afwijst!)

En van paarden die op ijzers staan maar verder niet zo'n probleem zullen hebben met de overgangsperiode,wil ik de ijzers er wel afhalen omdat ik weet dat ze geen hoeven hebben die lange tijd nodig hebben om te herstellen (mooie witte lijn, goede zool en straal), erge gevoeligheid zal dus niet het geval zijn. Zo'n geval dus hetzelfde als boven.

Staat het paard op ijzers omdat het een of ander probleem heeft en een hele slechte witte lijn en een platte zool heeft (zodat je al weet dat het vreselijk gevoelig wordt zonder ijzers), dan zeg ik "NEE" dank je, die ijzers haal ik er niet af. Die hoeven wórden niet gezond als een paard 24 uur per dag (of iig heel lang) op stal staat en al die tijd dat het daar staat heeft het vreselijke pijn in zijn voeten omdat hij weer gevoel heeft doordat die ijzers eraf zijn. Het paard is er mi dus ook niet echt mee geholpen want die overgangsperiode moet je gewoon zo kort mogelijk maken, en niet (onbedoeld) rekken door de omstandigheden zo slecht te houden.

Netto weet ik wel dat de hoeven nóg slechter worden als die ijzers er onder blijven dan wanneer ze eraf gaan, maar ja, genezen kan niet en gevoel komt dan wel. En dan uiteraard de schuld krijgen dat "we paarden gevoelig maken" nou dank je de koekoek, dan maar ongevoelig door ijzers. De eigenaren moeten er gewoon écht van overtuigd zijn in zo'n situatie, anders kunnen ze het niet aan en gaan de ijzers er toch weer onder. Neem Wil of Isabel, als ze niet overtuigd zouden zijn geweest dan zouden ze er al lang mee gestopt zijn en er gewoon heel veilig weer een ijzer"tje" onder geslagen hebben. Bij het overtuigd zijn hoort het zorgen voor een goede plek. Er zijn veel mensen die eerst geen goede plek kunnen vinden maar later (na de cursus) horen we heel vaak dat het tóch gelukt is (en dat vinden wij dus echt geweldig om te horen!)

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

perdida schreef op donderdag, 30 juni 2005, 21:33:


Ik ben het met je eens dat het inderdaad een extreme oplossing is om dan bij voorbaat maar te oordelen en te zeggen, nee hoor daar begin ik niet. Probeer dan in ieder geval een eigenaar te informeren en in overleg met de eigenaar verbetermogelijkheden te bespreken. Misschien is het mogelijk om een dagelijks wandelingetje in te lassen op de weg, etc.

Houd trouwens even in het achterhoofd dat er ook 'gewone' hoefsmids zijn die niet aan de straal komen (is een oude hoefsmid-wijsheid nl. ). Ook ken ik paarden die ondanks dat ze gewoon bekapt worden (geen ijzers trouwens) super, werkelijk super bewegen en dit tot op zeer hoge leeftijd. Ook kijkt een hoefsmid als het een goede is ( en die zijn er) naar het hele paard (dat is echt niet voorbehouden aan NBérs)en houdt rekening met de bouw en de gangen van het paard. En ook is het niet zo dat alle paarden op ijzers en een 'foute'huisvesting en voeding altijd en allemaal problemen en ziektes hebben.

Ik ben ervan overtuigd dat het merendeel van de paardenhouders paarden heeft omdat ze ervan houden. Daar hoort bij dat je graag het beste voor ze wil. Onbekend maakt gewoon onbemind. Als je het nooit anders geleerd hebt is het toch logisch dat je de bestaande manieren zo overneemt?

Ga er dus niet steeds zo van uit dat iemand die op de reguliere manier paarden houdt, het toch zo vreselijk verkeerd doet! (Al vind ik eerlijk gezegd een paard dat 24 uur op stal staat ook niet zo fijn). En inderdaad zijn we niet allemaal in de luxe omstandigheid dat je je paard kunt houden op de meest ideale manier.

Dus: Een NBér die een negatieve reactie oproept van iemand die eigenlijk wel interesse heeft, maar die hij weigert omdat het paard niet in zijn plaatje past, doet zijn 'werk'niet goed.
(zie ook mijn schrijven onder Natuurlijk bekappen op ander forums).

Het zou het zelfde zijn als dat je een patient in het ziekenhuis weigert omdat hij rookt en niet wil stoppen?? Rare wereld zou dat worden. Want wie bepaalt de maatstaf...

Janna

Nick Altena schreef op donderdag, 30 juni 2005, 23:01:


Eigenlijk is het beide geweest. De hoefsmid die niet kon nagelen (in de wand ipv de witte lijn); dat veroorzaakte de brokkels en later kreeg ze gehele slechte hoeven en dat kwam door het gehele ijzer. Wat er ook ging gebeuren bij mijn pony, ik wist 1 ding zeker ... nooit geen ijzers meer. Zelfs niet door de beste hoefsmid die ik zou kunnen vinden, want het ging gewoon niet bij deze pony.

Maar eh dat verhaal is toch wel bekend inmiddels geloof ik.


Dat is een gevoel dat je hebt bij je paard. Een gevoel dat ze nog niet zonder bescherming kon wat ook werd bevestigd destijds door iemand die telepatisch contact met de pony heeft gezocht.

Ik heb een tijd lang zonder schoenen gereden, maar de hoeven worden nu dermate kort in de toon dat ze korter op de weg gaat lopen en ik voelde weer dat ze de schoenen nodig heeft op dit moment als ik inspan voor de wagen, en dat voelde ik een hele tijd geleden niet; ze heeft ook maanden zonder gelopen.

Dus haar hoeven zijn genezen verklaard hoor door mij

Maar eh dit gaat niet over mijn paardje. Ik weet dat jij Nick het nooit hebt "goedbevonden" dat ik zo aan de hoefschoenen hing en daarom wil ik het ook hier graag bij laten wat dit betreft.


Ja er zitten er hier 2 binnen; Nala en Fiona Leuke diertjes waar je ook veel lol aan beleefd

Wendy-hb schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 0:00:

Eh da's dubbel op geloof ik.

Nooit ijzers meer moet dat natuurlijk zijn

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 30 juni 2005, 23:42:


Juist, Ilona, als een eigenaar van een stalpaard alle informatie verzameld heeft, en ervan overtuigd is dat het natuurlijk bekappen beter is zal hij zijn uiterste best doen de omstandigheden te verbeteren, maar dat wil niet zeggen dat hij/zij in het begin niet moet geholpen worden. Ik ben zelf op zoek naar een weide die niet te ver van mijn huis ligt, maar dat is niet zo simpel. Weides zijn er wel, maar niet te koop of te huur voor 't moment, of te klein voor twee paarden. Enfin, we zoeken verder. Ondertussen gaan mijn paarden meer op de wei dan vroeger, maar nog steeds geen 24 uur! Hoe spijtig ik dat ook vind.
Perdida

Wendy-hb schreef op donderdag, 30 juni 2005, 16:34:


Volgens mij omschrijf je dààr de essentie van het mens-zijn. We zijn roedeldieren, en volgers. We vallen niet graag buiten de boot en willen ergens bij-horen. Als we dan eens een beslissing maken die tegen de rest van de groep en diens opvattingen, normen en waarden indruist, gaan we gelijk op zoek naar "volgelingen". We staan nu eenmaal niet graag alleen met onze opvattingen. Als je bij een club bent aangesloten waar hoefijzers de normaalste zaak van de wereld zijn, je overtuiging voor ijzerloos, niet echt gemotiveerd was, door het idee dat het het beste voor het paard zou zijn, denk ik dat je al snel een volgeling van de volgende orde bent....

Aan ons blijft dan toch de taak om door te gaan met het proberen onze "sekte" zo groot mogelijk te krijgen. Immers; hoe meer volgelingen, hoe vaster wij in onze schoenen staan. Succes Ingrid

Trea

trea hoex schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 10:59:


Hoefschoenen dan wel he

Maar inderdaad ben je op sommige terreinen een enkelling en wordt het moeilijk de groep "groter" te krijgen.

Bij het mennen in alle disciplines is het heel normaal dat je ijzers onder doet (je kunt tenslotte niet de berm in zoals bij een rijpaard), dat je met oogkleppen op rijdt (hoewel dat al veel minder algemeen aan het worden is) en dat je een bit in hebt (want je hebt niet meer dan je stem en de leidsel om te stoppen en je rijdt in het hedendaagse very drukke verkeer).

Iedere menvereniging zal je op dit soort punten wijzen ... maar dan ben je eigenwijs en wil je anders en ga je opzoek naar medesoortgenoten want ook daarin wil je niet alleen staan.

Ondanks dat er wel al vele blootvoetse paarden zijn, zijn er weinig blootvoetse menpaarden, en ook weinig bitloze menners. Ik heb het nu over Nederland. Ik merk dat regelmatig bij het posten op andere forums ook ... een onbeslagen rijpaard is al redelijk normaal, maar een onbeslagen menpaard stuit nog op wat verzet ... tenslotte is het been en dus ook hoefgebruik van deze paarden heel anders dan van een menpaard.

Een rijpaard hoeft met de voorhand niet in slechts enkele seconden tijd 1,5 keer zijn gewicht naar een gemiddelde drafsnelheid te brengen (bij oversteken drukke kruising bijvoorbeeld waarbij je vanuit stilstand je paard laat aandraven). Dit geeft druk en kracht op de hoeven. Kan er overigens nergens iets statistieks over vinden hoor over verschil in belasting van rij-/menpaard. Maar logischerwijs is het geheel anders. Wat beter is weet ik trouwens niet. Wel weet ik dat Isabella inmiddels opvallend korte tonen heeft gekregen, waarschijnlijk toch door het afzetten op de weg voor de wagen. Want met al het gewandel afgelopen winter heb ik nog steeds wekelijks moeten vijlen en werden de tonen niet zo kort als nu het geval is.

Heb nog even de naam van het onderwerp veranderd trouwens.

Groeten,
Ingrid

Wendy-hb schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 12:16:

Weer een fout ... menpaard moet zijn rijpaard. Dus been-/hoefgebruik van een menpaard is anders dan van een rijpaard.

En wat trouwens te denken van hoefbelasting bij de huifbedpony's. Ze trekken de zware constructie niet alleen, maar duwen hem ook voort en de bocht om. Daarbij dragen ze ook nog eens gewicht op de rug, en dan niet zoals een normaal paard, maar maar aan 1 zijde en merendeels op de billen (ook de reden dat we de pony's regelmatig van kant laten wisselen zodat de heupen gelijk worden belast).

Maar met het huifbed rijden we nooit op harde bodem, dus het is eigenlijk niet iets om wat de hoeven betreft verder over na te denken, maar wilde het gewoon even laten weten ... ook in het kader van "jezelf kunnen inleven in andersmans situatie"

janna schreef op donderdag, 30 juni 2005, 23:57:


hier ga je zelf uit de bocht :
het is niet omdat iemand van zijn paard(en) houdt
dat ie niets verkeerd doet !


niet "zijn" plaatje, maar wel het "plaatje van NB"
én dàt is een totaal-plaatje


de maatstaf of de strafmaat,
Het zou doodnormaal moeten zijn om rokers te weigeren,
tenzij onze dierbare rokers zélf alle behandeling betalen natuurlijk,
idem dito voor de drinkers, zuipers en veelpoepers
en al hun gerelateerde ziektepatronen
dus volgens mij is jouw vergelijking duidelijk "hoefbevangen"

ik ben trouwens die iemand
die de LRV een prikje gaf
en ik krijg nog steeds de kriebels bij het zien van springtuig
én dressuuroutfit én de hele western-way
én de ganse conformistische troep die bij die plaatjes hoort.
Vandaar de prik, waarvoor nog steeds géén excuses.
Sommige dingen gaan hier de hardway,
ook voor mij, wees gerust
maar ondertussen zijn we hier allemaal dikke vriendjes
lekkere zwijnen in de poel des verderfs !
Peter

FalkaenEsther schreef op donderdag, 30 juni 2005, 16:31:


Ook ìk vind dat op een discussieforum gewoon gezegd mag worden, wat men vind en waar men persoonlijk achterstaat. Het is uiterst oneerlijk als forums gesloten worden omdat de discussie te hevig wordt. Juist door te discussiëren, leer je veel. Het is wèl jammer, dat veel mensen niet netjes kùnnnen discussiëren en op de kwetsende toer gaan, om toch maar hun gelijk te halen. Met je manier van discussiëren en je "toon" van praten, kun je veel mensen kwetsen, zonder daarvan besef te hebben.

Dat staat overigens wèl los van het blokken van discusiëerders, die wèl netjes discussiëren, maar die geblokt worden omdat hun mening anders is dan de site belooft, en daar dus gewoon niet voor uit mogen komen...

Trea

Peter Donck schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 12:45:

Hoezo uit de bocht? Nu ik dit overlees ben ik denk ik niet volledig geweest: wat ik bedoel is dat ik vind dat de gemiddelde paardenhouder geen dierenkweller is, ook al doe je dan toevallig niet aan NB. Het grootste deel van de paarden wordt immers voor recreatie gehouden en ik vermoed ik weet het niet zeker dat een groot deel hiervan niet op ijzers staat, een redelijk aantal uren in de wei doorbrengt.


Poe, je moet blijkbaar wel een goede hand van schrijven hebben wil je je bedoeling duidelijk maken...


Iemand die alles over een kam scheert, de wereld zwart/wit bekijkt, mist heel veel denk ik omdat een open vizier totaal verdwenen is. Armoedig als je de keus gemaakt hebt om zo door het leven te gaan.

Natuurlijk is het je eigen keuze dat je de 'hardway' wilt bewandelen, maar probeer je dan ook eens in de 'andersdenkenden' te verplaatsen en te snappen dat die hardway (onnodige) tegenstand oproept. Met als gevolg: minder interesse en een langzamere erkenning en overgang naar de natuurlijke bekappingsmanier.

Zie als voorbeeld de snelle opkomst en het redelijk algemeen erkende Natural Horsemanship (in al zijn algemeenheid); dit was echt niet mogelijk geweest als Monty Roberts en K.F. Hempling 'de hardway' hadden bewandeld...

Als deze hele site zo drammerig en zwart/wit was geweest had ik vandaag niet mijn nieuwe Multimediapakket in huis gehad. Dank aan Frans en Ilona voor de vlotte verzending!

Je kunt wel steeds lekker willen trappen en je gelijk willen halen, maar wat heb je eraan?

Wendy-hb schreef op donderdag, 30 juni 2005, 20:41:


Ik ben nog geen expert in natuurlijk bekappen, maar denk wel dat je antwoord zelf al geeft hierboven. Als een hoefsmid de paarden bekapt, doet ie dat met een randje eraan (tenminste ik denk de meeste)

Ook ik, wilde vorig jaar al van de ijzers af, niet omdat ik dacht dat het beter was, maar vanwege het glijden op straat. Mijn hoefsmid destijds heeft ze keurig bekapt, leit de hielen helemaal niet zó hoog, gewoon een randje rondom. Hij sneed de straal weg, en maakte een flinke afronding.

In het begin, ging het rijden geweldig, tot het moment dat het randje weg was. De straal en zolen werden vanaf dat moment belast en de paarden gingen steeds moeilijker lopen op straat.

Zie je wel, zei mijn hoefsmid, de hoeven zijn niet hard genoeg, en je rijd te veel op asfalt. Hoefschoenen kraakte die helemaal af. Die passen na een tijd niet meer, die verlies je etc. en zijn hardstikke duur, want ze slijten snel.

Ja, wist ìk veel. IJzers dus maar weer.

Trea

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 30 juni 2005, 23:42:


Een perfect duidelijk standpunt vind ik.
Zelf ben ik ook maar geleidelijk de natuurlijke weg gaan bewandelen (eerst Parelli, dan voeding, dan hoeven en dan huisvesting), naarmate ik meer wist en dan ook nog de mogelijkheden voor verandering had. Wat betreft het bekappen zijn de ijzers eraf gegaan toen mijn paard nog 20 uur per dag op stal stond, Petra (de Strasser bekapster) heeft mij hierom niet geweigerd (wel gewaarschuwd), ze wist dat ik op termijn voor 24/7 beweging zou zorgen (is intussen ook gelukt) en in afwachting maakten we er het beste van. Het werd mij trouwens ook wel duidelijk dat beweging echt heel belangrijk was, als ik de stalbenen en toenemende gevoeligheid zag die eerste periode. Ik kan me voorstellen dat veel goedbedoelende paardeeigenaren ook wel tot het natuurlijke komen als ze dat stapje per stapje kunnen doen.

Groetjes
Nathalie

Peter Donck schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 12:45:


Eh je gaat nu toch zeker niet zover dat natuurlijk bekappen ook niets zou zijn voor wedstrijdpaarden he?

Ik geloof dat het geschikt is voor alle paarden, groot of klein, jong of oud, recreatief gehouden of wedstrijdmatig, als gezelschapsdier of als grasmaaier, met of zonder stalling, met of zonder betonpaadje in zijn wei.

Het aller belangrijkste is heel simpel ... je moet er als eigenaar wel achter staan; je zelf en het paard de tijd geven de overstap te maken en vooral ... blijven kijken naar je paard. Hoe reageert hij of zij erop en pas daar eventueel je "bekapmethode" op aan.

Groetjes, Ingrid

trea hoex schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 14:48:


Ik stel overigens vaak vragen waar ik zelf al het antwoord voor mezelf al wel op weet, maar dat niet direct erbij zet omdat ik graag juist van anderen een mening wil horen. Ik wil niemand dus bij voorbaat een mening in de mond leggen.

Tis alleen bedoeld om een interessante discussie eventueel te gaan voeren, cq mensen op andersdenkenden te wijzen of hoe moet ik dat zeggen.

Daarbij ik ben ook geen expert in natuurlijk bekappen, maar wel inmiddels een redelijke expert in de hoefjes van mijn pony ...

Groeten
Ingrid