Marlies Sanders schreef op zondag 19 juli 2009, 17:50:


Bedankt voor je uitgebreidde antwoord. De buurman, voormalig smid en van de oude stempel, dacht dat ijzers nodig waren, maar de smid gelukkig niet (valt me op dat de jonge smids hier helemaal niet pro-ijzer zijn. Integendeel...)

Ik moest het nu dagelijks schoonborstelen. Bijvijlen.. tja... weet ik niet. De bekapster moet de hoeven nauwkeurig bijvijlen, maar niet elke week...
Iemand meer info hierover?
Met hoefschoenen naar buiten heb ik niet gevraagd, Is natuurlijk ook even de vraag of het zinvol is om hoefschoenen te kopen, gezien ik nog niet weet of ze na genezing nodig zijn. Zo niet, dan kan ik net zo goed even wachten met de straat/grindpaden op te gaan.
Goede hoefschoenen kosten wel wat en als ze daarna niet meer worden gebruikt is de aanschaf niet zinvol.

Gymnastiseren in de wei mag wel, en dat is hoe dan ook nodig, want ze heeft lang moeilijk gelopen en is daarvoor verschrikkelijk ellendig bereden (dikke onderhals, zeer zwakke bovenhals, spieren op voorhand, maar nauwelijks op achterhand, zwakke buikspieren ed)
Voorlopig kan ik daar wel mee vooruit.

Vroeg me alleen af of er geen bacteriedodend middel op het uitgekapte deel moet (is niet open in die zin dat er bloed uit kwam) en de tegenstelling viel mij op dat de smid afraad om op het harde te gaan, terwijl ik hier zie dat het aangeraden wordt.

En waar ik dan nog in het bijzonder op moet letten

Ze loopt nu wel stukken beter en zondert zich ook niet meer af. Hopelijk zet die verbetering door.
Zij heeft zo'n 15 a 16 jaar op ijzers gelopen en stond op te kleine ijzers toen we haar kochten.

hallo,
waarschijnlijk is hier al veel over geschreven maar vind niet zo direct een antwoord op mijn vraag. ik zie hier dat alle paarden hier gecontraheerde hoeven hebben, na rondvragen blijkt het hier een normaal iets te zijn. ik heb het dan over paarden, ezels, ponies die met en zonder ijzers staan en of die ooit of nooit ijzers gehad hebben.
Ik heb het ook niet enkel over de andalusiers, er staan hier ook fransoozen, merens (in de buurt) en nog meer, enfin, soit, allerlei rassen en omstandigheden door elkaar maar geen enkele met ´modelhoefjes´. ik trek hier als conclusie uit dat het door het klimaat komt.
heeft iemand een mening, suggestie? heb wel gelezen dat het pijn kan veroorzaken maar zie daar niks van.
ik wil wel proberen om dit in orde te krijgen maar heb geen idee hoe.
anyone?
groetjes
belinda

Gisterochtend ben ik twee uur met Lily onderweg geweest, we hebben gewandeld en een stukje gereden. Vorige keer gaf ze aan graag de weg naar het voetbalveld te willen verkennen, aangezien daar veel jeugd met een rotgang langsrijdt, heb ik nog even gewacht en wat geoefend met sturen, om er zeker van te zijn dat mevrouw in alle gevallen ook wijkt als ik dat vraag. Zij schrikt wel niet als een auto rakeling lang haar heen vliegt, maar ik heb er graag wat ruimte tussen.

Lily ging graag mee en liet zich goed sturen. Ze bedacht echter ineens dat die zijweg die in een maisveld uitkwam er wel heel aantrekkelijk uitzag. Mevrouw boog ineens af. Ik had er helemaal niet opgerekend, was net op zoek naar een zakdoek om mijn neus te snuiten en gewoon te laat met corrigeren. Ik had de teugels los liggen op dat moment. Dat liet mevrouw besluiten gewoon door de sloot te gaan en zich in het maisveld te storten. Ik kon haar kort voor de sloot laten draaien. Ondertussen kwamen twee fietsers aan met een hond die angstig bleven staan. Lily zag er schijnbaar erg gevaarlijk uit, terwijl het gewoon van haar kant aftasten was of ik na mijn onoplettendheid haar zou toestaan haar weg te vervolgen. Het was wat draaien, een stapje achteruit, wat getrippel. Lily wilde NIET vooruit, dus dan maar achteruit. Na 15 meter stevig achteruit lopen had ze het bekeken; vooruit is toch wat aangenamer. Ze liet zich zonder morren omdraaien en vervolgde met gespitste oren haar weg, liet zich heel alert in de berm sturen, niets aan de hand. De fietsers kwamen voorzichtig, helemaal aan de linker kant aanfietsen, de man voorop, helemaal in de berm en vroeg angstig of ze konden passeren, want "dat paard is zo schrikachtig en zo bang....". Hoezo schrikachtig en bang? Na mijn uitleg dat ze van een kinderponykamp komt, en gewoon aan het testen is, constateerde hij dat het geen wonder was, geen bit in en wel met zo'n vreemde ring om de neus, geen wonder dat dat beest niet wilde. Pardon?

Daarna een kennis die even zijn gal moest spuien. "Die andere kon je niet met bit rijden omdat die zogenaamd een gat in de tong had, moet deze nu ook al met dat ding gereden worden? Wacht maar, dat gaat verkeerd aflopen." Op dat moment liep Lily erg mooi, niets op aan te merken. Ach, het was dezelfde idioot die Indy haar achterhand problemen met zweepslagen wegens aanstelleritis wilde oplossen.

Lily deed verder geen stap verkeerd onderweg, wel ontzettend nieuwsgierig en af en toe vaart minderen om even goed te kijken. Krappe doorgangen worden goed bekeken en met gepaste snelheid genomen. Ze liet zich goed reguleren, op het beruchte dazenpad was geen daas te zien?! Wel was het gras zo hoog dat Lily alleen haar mond open hoefde te doen om wat binnen te krijgen, echter ze hield haar mond dicht en keek goed uit waar ze liep; ze is erg alert op verstopte gaten in hoog gras.

Ze is tegenwoordig heel gemakkelijker te sturen, al moet ik haar in het begin goed met teugels en been bewaken. Zodra ik ook maar merk dat iets te interessant wordt, moet ik haar laten weten dat ik haar in de gaten houdt, anders neemt zij het volledig over en is ze in staat gewoon naar het interessante object toe te gaan om het te bekijken, ookal moeten auto's op haar wachten, het interesseert haar geen fluit. Eigenlijk om te brullen....

We hebben onderweg nog een aardig stuk gedraafd. Lily haar snelheid kan ik ook goed reguleren, niets aan de hand. Toen lag een stuk zwarte buis in de berm - Lily reageerde daar op door te gaan stappen, het ding gedurende het voorbijgaan te bekijken en weer aan te draven.

Ik begin steeds meer het vermoeden te krijgen dat ze tijdens de jaarlijkse rodeo op dat ponykamp zadelmak gemaakt (gebroken) is en slechts een aantal weken met kinderen op de rug gelopen heeft, die haar ruw behandelden en waar ze gewoon niet naar luisterde. Maar goed, dat is het verleden. We komen steeds een stapje verder, ze doet het prima en wil graag begrijpen wat ik van haar vraag. Maar af en toe probeert ze het even over te nemen.

Zaterdag hebben Klaas en ik gewandelde met Lily en Kim, Klaas weer met Kim. Kim heeft iets met putdeksels, sinds ze zelf een steentje wegschopte die met een "klunk-plons" door een gat naar beneden verdween. Putdeksels worden wantrouwend bekeken en overdreven voorzichtig ontweken. Klaas wilde haar leren dat ze gerust over die dingen kan lopen en nodigde haar uit een stapje op de putdeksel te doen, door er zelf op te gaan staan. Dat deed ze ook aarzelend, Klaas uitbundig en een snoepje erin. Vanaf dat moment zocht Kim de putdeksels op, ging erop staan en gelijk met haar neus omhoog en mond open: Hier met dat snoepje. Onder een grote vrachtwagen aanhanger hing een leiding, Klaas stopte om te kijken en boog zich voorover om het beter te kunnen zien. Kim bekeek dit van afstand, ging naast hem staan en keek ook - om te brullen..... Op terugweg had Kim erge last van dazen en ging plotseling op straat liggen rollen. Ze stond weer op en ging op een drafje naar Klaas toe om haar neus tegen zijn been te drukken. Lily bleef op de plek staan waar Kim gerold had om eens te inspecteren wat daar nu zo bijzonder aan was - wat platte dazen, hmpffff erg interessant.

Thuis aangekomen heb ik Kim bekapt - ze is erg gevoelig voor "goedzo" en je wang tegen haar neus leggen. Ze werkt dat steeds beter mee en houdt geduldig haar hoefjes in de lucht. De achterhoeven kan ik nu ook goed uitkrabben, ze kan nu haar evenwicht houden en begrijpt nu ook dat het niet verstandig is nog een hoef op te tillen als ik met een andere hoef bezig ben. Lily doet het ook steeds beter en houdt het steeds langer vol. Haar rechter voorhoef verandert steeds meer naar een normale vorm. Ik heb alleen een deel van de hoefwand van de rechter voorhoef weer iets lager gezet en de hoeven afgerond. Binnen een paar minuten was ik klaar. Haar hoeven krijgen beslist nog geen schoonheidsprijs, maar ze zijn functioneel, ze krijgen een steeds betere vorm en ze loopt overal overheen.

Eigenlijk had ik verwacht weer overspoeld te worden door buurtkinderen omdat we nu Lily en Kim hebben. Er is nog GEEN ENKEL kind geweest. En waarom? Op Kim kun je niet rijden, die is veel te klein en Lily is een karrepaard, daar moet je je voor schamen. Op mijn mededeling dat het nog erger is, dat ze een zigeunerpaard is, deinsden ze gewoon terug. Ze vinden haar niet mooi genoeg, omdat ze zoveel haar heeft en stevig gebouwd is. Springpaarden zijn nu in, je moet iemand met een springpaard kennen om erbij te horen. Prachtig - mooi wegblijven!

Twee zusjes in de straat hebben vorige week een SPORThaflinger (jaaaaa, dat SPORT is heel belangrijk) gekregen. Ze willen schijnbaar ook aan wedstrijden mee gaan doen, maar staan er tot dusver alleen naar te kijken en duiken van schrik inelkaar als het beestje hinnikt. De haflinger heeft erg veel pit - geef mij maar liever mijn rustig karrepaard. :)

Eigenlijk raar.... het is net alsof Lily en Kim al jaren bij ons zijn, het is zo vanzelfsprekend. Ik had niet gedacht dat het verlies van Indy zo snel op de achtergrond zou raken. In het begin werd ik gewoon misselijk als ik aan die paar minuten dacht dat ze ingeslapen werd. Nu ben ik alleen nog maar dankbaar dat ik haar heb mogen begeleiden. Ik heb zoveel mooie herinneringen aan haar, zoveel mooie foto's. Wat fijn dat ik daar nu aan terug kan denken. Binnenkort wil ik Indy haar afgeknipte manen en staart wassen en invlechten. Ik heb er nog geen bestemming voor gevonden, ik zie wel. Een armband of hanger laten maken vind ik ook zo afgezaagd, en ik draag nooit sieraden......

Monique

belinda defraene schreef op zondag 19 juli 2009, 18:40:


Vlgns mij ligt het meer aan de ondergrond waarop ze lopen. Vlakke harde ondergrond geeft hoeven met een plattere zool.
Onregelmatige (rotsachtige) ondergrond of zachte ondergrond zorgt voor een hollere zool

Monique Meijer schreef op maandag 20 juli 2009, 11:46:


hey monique,
hier ook zo. of je rijdt met bit en als het paard wat beweegt heb je een ´vinnig´paard of je rijdt zonder bit, zoals ik en je paard beweegt en je hebt een ongekontroleerd paard of het is zie je wel, daar hou je je paard niet mee in bedwang. als het een rustig, tevreden paard is, gereden zonder bit zeggen ze dat t een lui paard is. we wijken af van het traditionele en dat zullen we geweten hebben. loop je op straat en het paard ´voelt´een steentje dan is het: zie je wel, hij heeft pijn. er moeten ijzers onder.
gewoon genieten en je eigen ding doen. laat de rest maar lullen.
groetjes
belinda

Ilma Meijer schreef op maandag 20 juli 2009, 12:26:


maar ik heb het hier over alle soorten ondergrond, paarden op stal, paarden in de paddock. ik heb hier een vlakke ondergrond, wel keihard. op wandeling wordt het rotsachtig maar hier zo niet. k vind t echt raar dat ik nog geen enkele ´normale´hoef gezien heb.

belinda defraene schreef op maandag 20 juli 2009, 12:57:


Hier in Langdorp en omstreken hebben we haast geen mensen meer die nog opkijken van paarden die bitloos op wandel zijn. Ze zijn het allemaal al stillaan gewend aan het geraken. Wat vroeger een rariteitenkabinet leek, lijkt nu iets vanzelfsprekend te worden onder de wandelaars, fietsers, ... Negatieve opmerkingen hebben ze mij hier zelfs nog nooit gegeven. Eerder positieve. Steeds meer ruiters ook bitloos, maar dat is Eddy's verdienste!

Sandra van Bommel schreef op zondag 19 juli 2009, 18:37:


Heb het allemaal nog eens opgezocht in het boek wat bij de cursus natuurlijk bekappen hoort,
Als je de goede middelen gebruikt om deze hoefinfecties te bestrijden(clean trax is niet necrotisch,dood alleen de ongewenste organismen en niet de weefsels van het dier) zou het verwijderen van het aangetaste deel niet nodig zijn.
Voor jou te laat, weet ik, maar je kan het wel onthouden voor als de infectie toch nog zou gaan uitbreiden....wat ik niet verwacht want die keratine vretende rekeltjes(hier gelezen ) schijnen EEN HEKEL AAN OPEN LUCHT te hebben.... ik kan er wel mijn voordeel mee doen mocht het toch weer zover zijn en zal dit ook met mijn bekapster bespreken...


Is belangrijk voor een goede hoefwerking waardoor de genezing en de groei versnelt,
Maar als je weet dat een hoefwand elke week een paar mm groeit en deze zodra die onder de zool uitsteekt snel zijwaarts kan afbreken( zeker als de hoefwand al verzwakt is door ijzers in t verleden en doordat er nu een stuk uit is)zou ik t toch geregeld bij willen houden, alleen maar afvijlen tot op de zool en dan opnieuw afronden is eigenlijk heel simpel, je kan t er allicht eens over hebben met de bekapster die bij jou komt...weet natuurlijk niet hoe vaak die komt?
Bij ons in de buurt zijn er weinig proff. bekapsters en deze heeft t ook zo druk dat ze er eigenlijk geen nieuwe klanten bijwilde, pas toen ik vertelde dat ik het eigenlijk zelf al doe en alleen wat begeleiding wil, ivm het gevoelige lopen, kon ik een afspraak maken. Ze wil dan wel eens in de zoveel weken komen als ik het dan wel zelf elke week bij ging houden....
Precies mijn idee dus

Hoewel de hoefwand dus zo snel groeit duurt het alles bij elkaar toch wel bijna een jaar voor de gehele hoefwand opnieuw naar beneden gegroeid is, Als je paardje al die tijd op een zachte bodem staat zal de hoef ook in die tijd volledig aangepast zijn aan die zachte bodem en daarna dus niet ineens wel goed en lang over het verharde kunnen lopen.
en mss alsnog schoenen nodig hebben?of langzaam opbouwende training?
Vraag is natuurlijk ook of je wel naar buiten wil , als jij liever lekker op de wei of in de bak met je paardje bezig bent zal ik de laatste zij die jou naar buiten stuurt hoor,ikzelf heb niet veel grond(en verharding) waardoor ik liever naar buiten ga, sorry daarvoor..
Het zoeken is dus naar de gulden middenweg lijkt mij, mss zijn er nog anderen die goede tips hebben?
Ik kan er ook nog wel gebruiken.....haha ....altijd...
succes verder Marlies

Hi,

Sinds 15 juni geef ik mijn paarden equilife en uitsluitend hooi.
Rond 10 juli ben ik van groom gewisseld omdat de andere verzorger op vakantie is.
Ik vertelde de verzorger dat ik ze altijd wil voorzien zien van hooi.
Hij doet dit dan ook zeer goed.
Bij een van mijn paarden zie ik nu ondanks zelfde wekelijks onderhoud van hoeven dat ze erg moeilijk uit de stal wil komen en als het ware naar buiten strompelt.
Ik vernam dat mijn paarden 4 keer per dag hooi in een hooiverdeler krijgen waar ongeveer 5 kg in kan.
Het hooi is vrij stengelig en ruikt fris en is groenachtig.
De paarden staan momenteel in de stal daar het overdag 42 graden is en s'nachts te vochtig en krioelt van muggen zodat ze zich open schuren.
Ze krijgen 2 maal per dag training wandelen gedurende ongeveer een half uur en 2 maal per dag telkens 10 minuten aan de hand over harde ondergrond.
Ik voel geen pulsatie aan de hoef en de hoef lijkt sterk aan de zool.
Ik ben gisteravond begonnen om het hooi te weken en dan het water weg te gieten nadat ik het boek van Marijke van de water gelezen heb over hoog suikergehalte in hooi.Boek is een echte aanrader. !!!!
Ik zie ook bij 2 van mijn paarden kleine verhogingen over de buik(allergie).
Iemand enige raad ???.

Gr.Cedric

Helms Cindy schreef op maandag 20 juli 2009, 16:13:


Zaaaaalig om jou verhaal zo te lezen !!
keep going !!
En ja die opmerkingen ... uit onwetendheid niet?
Ik wilde toch nog iets kwijt over dat SPORThaflinger gedoe!
Sinds een jaartje zijn wij ook overgestapt op haflingers (tervoren warmbloedpaarden) en het heeft me veel zoeken gekost om de mijne te vinden : een ECHTE haflinger, OUDE type zoals ze nu zeggen hehe, eentje die betrouwbaar is en rustig en struis gebouwd, eentje die tegen een stootje kan en "koel" is in zn hoofd, eentje waar je rustig mee kan wandelen en waar toch nog wat pit in zit als je wil.
Het valt me op dat ze sinds enkele jaren van de haflinger een heus RIJpaardje willen maken, zo eentje waar ook "dressuur"wedstijden mee gereden worden, eentje met pit, eentje met ALLURES en goede GANGEN
Kortom eentje die niet te betrouwen is ...
just my 2 cents !

Cedric Coucke schreef op maandag 20 juli 2009, 21:08:


Hup buiten,meer beweging, dan maar met vliegendeken inpakken,
allez, dat zou ik doen.

jan.

klaartje schreef op maandag 20 juli 2009, 22:16:


Ik heb al jarenlang haflingers en er zijn idd het oude type zoals je beschrijft en de nieuwe haflinger (die geloof ik gekruist is met arabisch bloed). Ze zijn niet minder betrouwbaar hoor, ik heb eentje van het oude type en eentje van het nieuwe type. Bij het nieuwe type kost het alleen iets meer tijd qua training en er zit meer pit in, maar voor de rest vind ik toch dat het grotendeels ligt aan hoe ze zijn opgevoed.

Groetjes,

Marije

Cedric Coucke schreef op maandag 20 juli 2009, 21:08:


Nou, geen raad. Wel een paar vragen.

Hoe vers is het hooi? Hooi moet altijd eerst minimaal 6 weken besterven, omdat het anders teveel coumarine kan bevatten. Coumarine is een stofje wat vergiftiging kan veroorzaken (En vergiftiging kan dan weer bevangenheid veroorzaken). Gras maakt deze stof aan na het maaien, maar na verloop van tijd verdwijnt het weer uit het hooi.

En ben je er zeker van dat het "strompelen" door de hoeven komt, of zou het ook stijfheid in de spieren en pezen kunnen zijn? We zijn altijd snel geneigd als een paard niet goed loopt naar de hoeven te kijken, maar de oorzaak kan ook heel goed ergens anders zitten. Ook stijve spieren kunnen trouwens veroorzaakt worden door een suikerpiek in het bloed. Vooral als de suikerspiegel niet verlaagd kan worden door beweging.

En ik heb wel het gevoel dat ze heel weinig beweging krijgen. Als je ze een terrein geeft met een schuilstal, gaan ze dan ook binnen staan, of blijven ze toch buiten? Ik weet niet wat de mogelijkheden zijn, hoor, maar nu staan ze bijna 23 van de 24 uur stil en dat kan toch niet goed zijn.

Maar het is voor hier en als je het klimaat niet kent, heel moeilijk oordelen.

Els.

Marlies Sanders schreef op maandag 20 juli 2009, 16:50:


Bedankt voor de tips. De hoeven worden wel netjes bijgehouden en dat buitenlopen... tja... de wei is niet heel zacht.
We hebben veel steen en rots in de grond, dus de hoeven worden in de wei ook harder, maar buiten is natuurlijk asfald en grindwegen zijn ook in de bossen, dus die vallen niet te vermijden.

De bedoeling is uiteraard om zoveel mogelijk naar buiten te gaan straks. Maar we wonen wel tegenover de bossen
We zullen het eens aankijken....
Voor nu blijf ik iig even in de wei

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 juli 2009, 14:24:


Hi Els en Jan,

Ik beweeg ze zo veel mogelijk,ben net weer op harde ondergrond uurtje gaan wandelen.
Nu dat ik minder hooi geef gaat het al wat beter,een deken is echt geen optie omdat het hier snachts nog 35-36 graden is.
Binnen enkele dagen heb ik de mogelijkheid om aan de zandpaddock een watergekoelde airco te plaatsen om die cullicoides mugjes te verwijderen en om de paarden te koelen.Dan zal alles wel beter gaan.
Hooi komt hier met container dus zal dat niet zo erg jong zijn.

Gr.Cedric