Eerlijk gezegd geloof ik niet in scheuren door schimmels in gezonde paardenvoeten en kan me niet voorstellen dat de meeste mensen op dit forum dat wel doen. Als je scheuren en/of schimmels in je paard zijn voeten vindt, is er meer mis dan 'alleen maar een scheur of een schimmel'. Ook als de zogenaamde reden van de scheur met schimmel een hoefzweer is, of eigenlijk juist dan, zijn je problemen groter dan de zichtbare scheur.
Je kan bij paarden de meest ingrijpende schimmelbehandelingen uitvoeren, uitfrezen van van alles wat schimmel bevat en de eigenaar met een heel scala aan middelen laten soppen, weken, inspuiten, etc. Wat beter en op de lange termijn werkt is het aanpassen van de manier van houden, de voeding, de bekapping, etc. Spijtig genoeg betekent voldoende aanpassingen vaak meer aanpassing dan van de meeste paardeneigenaren en hun accommodatie verlangd kan worden. Dan ga je een symptoomoffensief aan met antischimmel middeltjes en hoefwandresecties, maar vaak duurt dit langer, werkt het soms gewoon niet of is het maar tijdelijk en komt het terug. Ergo, streven naar een gezonde hoef waarin schimmel geen kans heeft, werkt beter.
Een voorbeeld van mijn eigen ruin: niet vanzelf perfecte voeten, maar aardig netjes te krijgen met veel verharding en veel beweging over verharding. Afgelopen winter is hij behoorlijk ziek geweest (waarschijnlijk iets giftigs gegeten met zelfs zenuwuitval als resultaat), de rode stressringen in zijn hoeven laten mooi zien wanneer precies (nu zo goed als uitgegroeid) inclusief via de kroonrand uitgebroken hoefzweertjes. Dit in combinatie met omstandigheden waardoor er weinig verharding op de weide was en zowel het rijden over verharde ondergrond als de bekappingen even iets minder consequent uitgevoerd werden, resulteerde in verdrietige voeten met iets verbrede witte lijn en een startende schimmel. Geen scheuren, alleen schimmel.
De schimmel heb ik echter nooit behandeld met middeltjes, twee maanden geleden heb ik de ondergrond aangepast (grote oppervlaktes tegels, beton en straks een kiezellaag in 1 van de schuilstallen), veel beweging over alle soorten verharding en heel hard hopen dat hij niet ziek wordt deze winter. De schimmel is niet verder gegaan en inmiddels verdwenen.
Daarnaast heb ik een jonge merrie geadopteerd sinds januari dit jaar. Ze heeft nog redelijke voeten, maar kreeg een kilo per dag aan
muesli, slobber en andere rommel en stond in een natte stal met blubber paddock. Haar hoefwand is inmiddels bijna helemaal vernieuwd en de nieuwe wand is mooi aangesloten. Gelijk met de uitgroei van de '
mueslievergiftiging' ontstaan er holtes in de zool en bij de kwartieren. Ook zij had een schimmel inclusief toonscheur in een voorhoef. Deze is aan het uitgroeien en zal ongetwijfeld uitgroeien zodra de gezonde hoef gearriveerd is.
Die beter aangesloten hoefwand is puur door de eliminatie van alle zooi uit haar voeding, alleen nog maar gras, hooi en een liksteen.
Een laatste voorbeeld is een ezeltje van iemand anders. Bevangen en de hoeven compleet om zeep door schimmel. Een goede bekapping, het weghalen van de reden van bevangenheid en het instrueren van de eigenaar omtrent zelf onderhoud plegen, huisvesting, ondergrond en voeding maakte dat de schimmel uitgroeide samen met de slechte wand. Schimmel weg, ezel blij en doodvermoeiend energiek vergeleken met 'zijn rustig karakter' toen hij nog zo bevangen was zonder ooit de schimmel zelf aangepakt te hebben. Ze had gewoon geen kans in de gezonde witte lijn.
Hoeven
