Karin Haneveer schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:15:


Was ook niet serieus bedoeld van me, dat ze dan beter kon glijden, had er een bij moeten zetten.


Ik vermoed dat ik het heb zien gebeuren: ze waren haar in de bak aan het longeren, en ze was redelijk dol, omdat haar weidemaatje haar aan het roepen was. I.p.v. haar te kalmeren, lieten ze haar als een wilde woesteling in een kort cirkeltje rondvliegen. En zoals ik net al schreef, ze zijn te vroeg met haar begonnen, en deden te zwaar werk met haar.


Ik weet dus niet of ze altijd al zoveel struikelde, ik heb het idee, dat ze last heeft van die zware klompen aan haar benen. Als het mijn paard was, waren die ijzers er nooit onder gegaan, dan maar geen geld van de verzekering.
Maar ik ben alleen maar eventjes haar kameraadje.

Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag, 14 september 2005, 19:20:


Ik denk dat de hoef dan iets meer steun krijgt en meer gefixeerd wordt = minder beweging en dus steviger stap. (net als jouw enkel in het verband wordt gezet).
Maar zodra het paard genezen is, kan je weer verder op natuurlijk bekappen.

Rik

Isabel van der Made schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:23:


Stalrust, ijzers, 20% kans op blijvende kreupelheid, en een half jaar lang alleen stappen? Nou, da wee'k nie hoor.... Stalrust en ijzers doe ik sowieso niet aan en die andere twee zijn dan wel sombere vooruitzichten voor Jovarna... Mij is geadviseerd de komende weken in ieder geval alleen maar te wandelen, liefst op harde ondergrond. Wanneer het na die weken goed gaat, ook weer lekker in het bos wandelen. En pas daarna erop en dan slechts 10 minuutjes stappen, en alles heeeel langzaam opbouwen. Het herstel wordt ondersteund met homeopatische druppels.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Hoefsmid Rik schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:32:


Ja, dat is geloof ik ook wel het idee, dat over een maand of wat de ijzers er weer onder uit mogen.
Maar het fixeren zie ik niet, ik snap het gewoon niet. Maar ik neem direct van je aan, dat dit de gedachtengang is. Mij lijkt het echter beter zonder ijzer, meer gevoel met de bodem, minder geglibber juist. En dat onhandige met die zware dingen, dat is toch juist niet prettig, als je pijn in je poot hebt?
Ik hoop maar dat ze er weer snel af mogen.

Isabel

Peet schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:38:


Stalrust en ijzers vind ik ook beide onzin, en zou daar niet aan mee doen, zelf.
Stappen is toch niet zo erg? Had ooit een merrie die afgeschreven was vanwege peesblessure. Heb haar een jaar lang alleen maar gestapt, eerst er naast inderdaad, langzaam opgebouwd, en het kwam allemaal weer goed. Nooit meer last gehad van haar pees.
En Jovarna is nu toch drachtig? Dan is stappen toch juist heerlijk?
Geniet er van.
Het komt vast wel weer goed, met beweging en geduld.

Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:52:


Nee, stappen is helemaal niet erg! En bovendien vinden we wandelen samen ontzEttend leuk en doen we sowieso al vaak. En ja, Jovarna is zwanger ( ) en ook daarom mag ze het best wat rustiger aan doen. Nee, wat dat betreft is de komende periode helemaal niet erg nee.
Wanneer Jovarna blijvend last zou blijven houden, dàt vind ik wel erg, voor haar. Maar ik ga me vooral geen voorbarige zorgen maken, daar hebben we niks aan. Je hebt gelijk, lekker genieten!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Hoi Christel,

Pagina 66, het laatste deel van het hoofdstuk "De behandeling van de aseptische gewrichtsontsteking" door E. Offereins: "Een belangrijke les uit dit hoofdstuk: wees blij dat je paard met een acute distorsie van bijvoorbeeld kroongewricht met een tamelijk ernstige kreupelheid door een nat verbandje (met wat voor geneesmiddel dan ook) de volgende dag alweer rad loopt. Dit is gelukkig vaak het geval. Gebuik het paard dan nog niet. Ga nog een paar dagen door met de behandeling. Stap de patient aan de hand nog enige dagen een of twee keer zo'n 10 a 15 minuten af en wees gelukkig met de wetenschap dat het paard rad is, en stap daarna af onder de man. verheug je dan nog eens een paar dagen dat stappen onder de man best fijn is en dat het zo goed is afgelopen, en ga dan heel geleidelijk weer met het werk beginnen. Op deze manier hoeft een distorsie van het hoef- of kroongewricht nooit uit te draaien op een artrose in deze gewrichten, oftewel een hoge of lage overhoef."

Christel Provaas schreef op woensdag, 14 september 2005, 22:04:


Dankjewel Christel.
Zou dit overigens wel te vergelijken zijn met verrekking van de hoefgewrichtsbanden? Bij Jovarna is er nl. geen sprake van een ontsteking.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Stalrust is slechts in 1 geval aan te raden en dat is in het geval van een peesblessure. In alle andere gevallen is het beter het paard te laten bewegen en zo zijn eigen herstel te bevorderen. Maar een peesblessure -en een weke delenblessure zoals de lipizzanermerrie waarschijnlijk heeft- moet altijd met rust en stappen op harde bodem opgelost worden. Het feit dat er een half jaar voor is uitgetrokken doet vermoeden dat het om een peesblessure gaat, is ze gescand? Harde bodem is voor het herstellen van een peesblessure (en dus ook een aanhechtings- of bandenblessure) noodzakelijk, omdat het taaie peesweefsel door stappen op een harde ondergrond geprikkeld wordt om zich te herstellen, meer dan door het uitrekken op zachte bodem, wat de zaak alleen maar verergert. In dat verband zou ik ook het beslag kunnen verklaren: de klappen zijn harder, wat nu in dit specifieke geval de pezen/banden nodig hebben om zich te herstellen.
Christel

Wanneer er een verrekking is die gepaard gaat met zwelling en/of warmte, is er sprake van een ontsteking. Aseptisch, dus van binnenuit.

Hoefsmid Rik schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:28:

knip

Op zich heb je gelijk, Rik, maar ikkrijg wel griezelbeelden voor ogen.
Jantien, niet nu nog meer weghalen. Flink lager klinkt mij al als teveel in 1 keer. Doe het rustig aan, en nog beter, zoals Piet ook al zei, haal er iemand bij die dit eerder voor handen heeft gehad. Voor je het weet heb je een veulen de vernieling in geholpen.
Isabel

Christel Provaas schreef op woensdag, 14 september 2005, 22:12:


Het "waarom" een harde ondergrond is ook wel 'es interessant om te weten, thanks!
Christel, ik heb je naam zojuist even aangeklikt en las dat jouw paard revalideert/de van een geirriteerd hoefgewricht (slijtage volgens de da?). Is hij inmiddels van de ijzers af? Hoe gaat het nu met hem?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Christel Provaas schreef op woensdag, 14 september 2005, 22:15:


Yep, weet ik. Vandaar mijn vraag of dat stukje over aseptische gewrichtsontsteking overeenkomsten heeft met verrekking van de hoefgewrichtsbanden (geen ontsteking).

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Hoefsmid Rik schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:28:


Mijn vraag nav dit bokhoefje. Is het niet zo dat heel veel veulens in de eerste maanden als ze opgroeien met bokhoefjes staan (in meer of mindere mate)?

Ik dacht altijd dat alle veulens met lage verzenen geboren worden, maar ik heb laatst foto's gezien van ook wat hogere hielen. Ook de aangeboren stand van de benen heeft hier natuurlijk mee te maken. Een hele rechte stand zorgt lijkt me automatisch voor bokachtige hoefjes. Maar wat komt van wat?

Is bv een veulen weekgekoot omdat het lage hielen heeft of kun je dat zo niet zeggen?

elke dag of zelfs als het kan meermaals per dag
wat rek-, trek en strek-oefeningen,
fysiotherapie zeg maar, je kan het makkelijk zelf doen,
been vooruitstrekken en dan echt de hoef bij de teen vastpakken
vooruitplooien, ondertussen de buigpezen eventueel masseren
(van boven naar beneden), want die zijn eigenlijk te kort !
Paard laten dragen op de bokhoef, je tilt de ander hoef op
en duwt het paard zodat het echt met zn gewicht op de bokhoef weegt,
zolang mogelijk volhouden, dit is tot het paard echt 'zegt' stop,
rust en nog eens, hou wel je paard in de gaten....
Zo heb ik er toch één vanaf geholpen

janna schreef op donderdag, 15 september 2005, 0:28:

bij een bokhoef is de hoef-as naar achter afwijkend tov de koot-as.
veulens staan steiler met hogere hielen, dwz dat pijp-as, koot-as en hoef-as
bijna in elkaars verlengde liggen, weliswaar licht naar voor buigend.
bij het groeien verandert deze stand van de koot/hoef-as tov de pijp-as.

Bij arabische veulens heb ik al heel vaak eerder koot-weekheid gezien,
waarbij de kogel soms doorbuigt tot tegen de grond, dan krijg je hele extreme hoeken tussen pijp-koot en koot-hoef en kan je de koot/hoef-hoek aanzien als bokhoef. Doorgaans verbetert dit heel snel in de eerste dagen/weken en hebben de paarden er later géén last van, integendeel het zacht zwevend draven en galoperen van arbieren lijkt er wel door gestimuleerd (lange, soepele, elastische pezen)

Peter