Moniek schreef op dinsdag 5 december 2006, 15:25:


Ik vind dat niet zo slim inderdaad. Als je twijfelt over de gezondheid, laat dan een eerst een bloedonderzoek uitvoeren. Het is niet zo dat er bij kwakkelende gezondheid automatisch een tekort is, er kan evengoed een teveel van iets zijn. Het is beslist niet "baat het niet dan schaadt het niet". Teveel selenium geeft problemen (en de marge tussen te weinig en teveel is aardig klein), teveel zink geeft afwijkingen, ijzer is een super-oxidant (waar je weer heel veel anti-oxydanten voor nodig hebt), teveel vit A kan tot abortus leiden, teveel D kan voor pees- en bloedvatproblemen zorgen en groeiafwijkingen, hoe meer mineralen hoe meer de nieren worden belast, etc. etc. En dan hebben we het nog niet eens over de secunaire effecten van de diverse dragers, en de invloed van sommige vitaminen op de pH (vit C!) en algehele darmflora.

Dat de gezondheid wat minder is betekent niet dat het paard een tekort heeft, of dat het beter tegen een teveel kan, eerder omgekeerd. Ik zou dus juist extra voorzichtig zijn.

Dus: Eerst meten alvorens je er wat in stopt. Geen tekort? Dan ook niets toevoegen. Dat zou toch volkomen logisch moeten zijn?


Zou ik ook niet doen, tenzij je al eerder hebt ontdekt dat het paard echt insulineresistentie heeft. En dan hangt het nog van het soort magnesium af (een aantal soorten hebben een grote invloed op de pH in de darmen). Liever eerst zelfs proberen te laten meten of het paard echt insulineresistentie heeft.

Enfin, de reacties van de afgelopen dagen doen me beseffen hoe sterk de cultuur "kwak er voor de zekerheid nog maar wat in, baat het niet dan schaadt het niet" er in zit gebakken. Misschien dat het tijd wordt om eens een pagina te maken over wat al die toevoegingen kunnen aanrichten. Het doet me sterk denken aan de tijd dat ik voorzichtig eens voor het eerst op deze website durfde te schrijven dat hoefijzers misschien niet zo goed voor de hoeven zijn...

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op dinsdag 5 december 2006, 13:21:


Nick, jij hebt, net zoals ik, recht op een eigen mening. En die respecteer ik ook.
Weet je... het is wat mij betreft heel simpel. Zowel voor mens als dier geld: helpt het? Dan was het de juiste methode. En hoef ik echt niet te weten waarom het zo werkt. Alhoewel ik wel nieuwsgierig ben en graag meer wil weten

Ik heb teveel genezingen gezien en ook zelf ervaren waarvoor gewoon GEEN verklaring is. Ik denk ook dat je niet altijd moet proberen om een verklaring te willen vinden. Wat kan het mij schelen als 'zweverig gedoe' (Quantum Touch) bij mijn Chaser een flinke lympeklier-ontsteking weghaalt? Een tennisbal-zwelling die toch echt binnen 4 dagen verdwenen was??? Regulier kon het niet oplossen, hadden ze nog nooit gezien!
Nick, het RESULTAAT telt..... niet de methode! En ik ben in de heel gelukkige positie dat ik toegang heb tot heel veel alternatieve geneeswijzen.

Het toedienen van Traumeel injecties, intramusculair of intraveneus bij paarden, om ze van SeMe af te helpen blijkt in sommige gevallen wel degelijk te werken.
Toen ben ik gaan zoeken (ik wil het dus wél weten) waaróm deze injecties werken.
En zo ben ik op biopunctuur uitgekomen. Waar ze in Duitsland trouwens weer veel verder zijn als hier.

En voordat iedereen over mij heenvalt: ik ga nog steeds niet zomaar 'iets' in mijn paard spuiten als ik niet weet wat het precies doet. In tegenstelling tot reguliere DA's, want die hebben de Cortico-spuiten standaard in hun auto liggen hoor!

Ik denk dat ik mijn eigen proefkonijn ga worden. Eens zien of dit helpt bij mijn eigen 'kennlijk niet regulier op te lossen' schouderkapselontsteking..... áls ik dit al heb.
Alweer: in tegenstelling tot reguliere HA, want die wilde meteen al de Cortico/Lidocaïne spuit erin jassen.... heb de goede man gisteren voor de 3e keer tegen gehouden....

Wil

Eva Saegerman schreef op dinsdag 5 december 2006, 15:36:


Op het gevaar af dat ze zelf al antwoord heeft gegeven: het was Ans Jondral, van Tempête.
En die heeft dat dus uiteindelijk niet gedaan en is (lees PN) naar Antoine de Bodt gegaan...

Groet,
Wil.

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 15:41:


Hallo, Frans,
Een pagina over toevoegingen zou ik erg interessant vinden. Enkele jaren geleden propte ik ook van alles in Indy, op aanraden van diverse lieden, want inderdaad "baat het niet dan schaadt het niet". De paardendrogist is rijk van me geworden, vooral van de middeltjes mbt hoeven en pezen.
Monique

Clara van der Horst schreef op dinsdag 5 december 2006, 14:49:


Welke antwoorden waarop?

Het is gewoon hele algemene info over voeding, rantsoenen, toevoegingen, verschijnsleen van tekorten, verschijnselen van tevelen, noem maar op.

Daar zijn ieders vragen uit te halen.

Ik plaats het niet om mijn gelijk te krijgen, ik plaats zodat anderen het kunnen lezen en er iets van kunnen opsteken. Het zijn ook artikelen van deskundigen, artsen e.d. niet alleen van commerciele verkopende partijen.

Heeft het niet je interesse dan lees je het niet, mij ook goed.

Maar de bewering dat een paard altijd alleen aan hooi, gras en likblok genoeg heeft, wordt door het lezen van die artikelen (ook wetenschappelijke info) wel degelijk onderuit gehaald. Rantsoenberekeningen laten veelvuldig zien dat op bepaalde momenten in het paardenleven er zeker tekorten kunnen zijn aan bepaalde stoffen.

Wil je je paard alleen gras, hooi en likblok geven, dan doe je dat prima. Prima.

Maar doet je paard het daar niet goed op, kijk dan gewoon verder.

Thats all.

Wil schreef op dinsdag 5 december 2006, 15:53:


Inderdaad was ik. heb er inderdaad vanaf gezien. Lang over getwijfeld en uiteindelijk heel blij dat ik het niet gedaan heb. (Alhoewel ik nog steeds met die ondergeschoven hielen van paardlief in m'n maag zit )
Veel info opgezocht en besloten dat het toch niks voor mijn paard was.
Er was ook een bepaald artikel (nl: The Strasser Controversy, A Guide for Newcomers to Barefoot) op the horses hoof, waar ik veel aan gehad heb. Moet je maar eens lezen.

Ans

marjolijn schreef op dinsdag 5 december 2006, 13:12:


Je hebt wel gelijk natuurlijk, natuurlijk, maar ik ben laf. En gemakzuchtig. Bovendien geniet ik nogal van de zonnige kant van het leven. Dus ga ik moeilijke discussie liever uit de weg.

Wil schreef op dinsdag 5 december 2006, 15:31:


eeehm, ben bang van wel Wil

jose schreef op dinsdag 5 december 2006, 16:20:


Vooruit, nog EENTJE dan, ter vermaak en leer:
Rantsoenberekeningen laten eveneens zien dat er teveel kan worden opgenomen. Of er teveel of teweinig is kun je niet weten, dus zul je moeten meten.

Verder moet je je realiseren hoe die rantsoenberekeningen tot stand zijn gekomen.

Het zijn precies hetzelfde soort berekeningen als die laten zien dat paarden hoefijzers nodig hebben. Je gaat uit van paarden die hoefijzers hebben, meet de hoefgroei, en aan de hand van die gemeten hoefgroei kun je inderdaad voorspellen dat het lopen over een weg meer slijtage oplevert dan er aan groei bijkomt.
Klopt als een bus. Je zou er de conclusie uit kunnen trekken dat paarden hoefijzers nodig hebben.

Helaas zijn die berekeningen niet van toepassing op paarden die niet op hoefijzers lopen, omdat die een heel andere hoefgroei hebben.

Net nog gelezen in Worthington (of was het Waring? ik heb ze net allebei gelezen) dat de rantsoenberekeningen veelvuldig worden aangepast, en voor een groot deel zijn gebaseerd op aannames. Veel van die berekeningen zijn tot stand gekomen door stalpaarden te analyseren, die toch al geen goede voeding kregen. Je kan er veilig van op aan dat de meeste rantsoenberekeningen gelden voor paarden met een verprutste darmflora.

Het zou interessant zijn als er eens rantsoenberekeningen zouden worden opgesteld aan de hand van paarden die al jaren niets anders krijgen dan hooi en een mineralenblok, en die dus een goed werkende darmflora hebben. Waarschijnlijk zou je schrikken... Net als berekeningen die worden uitgevoerd op paarden met gezonde natuurlijke hoeven, die meer hoefgroei opleveren dan je met een ritje over het asfalt krijgt weggesleten.


yes!


yes!
En dat kan betekenen dat hij iets tekort komt... of teveel krijgt. En dus moet je meten om te kijken wat je moet doen, en niet klakkeloos er maar wat extra's bijkwakken.

Uiteindelijk kom je er wel.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 15:14:


Eh, meester Frans. (ik steek nu heel voorzichtig mijn vinger op en zit achter in de klas) mag ik ook misschien wat zeggen.

Ik had het eigenlijk voor Januari willen bewaren maar dan is het al weer verwaterd.
Er zit natuurlijk een heel verschil tussen ijzers en suplementen.
Ik denk dat iedereen eigenlijk wel een punt heeft. En dat jij toch niet alle punten meeneemt die in het hele voedingsverhaal tellen.
Even een stukje eigen observatie.
Ik ga met mijn meiden elke dag grazen en dat doe ik in wegbermen en op plekken waar niet het standaard weidegras staat.
Wat mij opvalt is dat ze in verschillende jaargetijden verschillende soorten planten eten. En ook bij verschillende omstandigheden, verschillende planten. Ik zeg expres planten, want ze eten niet alleen gras.
Het viel mij op dat toen Bright drachtig was ze vaak een rond soort gras at. Ik weet zo snel de naam niet en mijn plantenboeken zitten nog in dozen.
Nu pakt ze vaak een plant met hele brede bladeren. Maar als ik haar daar wel eens bewust naar toe breng met het idee dat ze dat graag lust, wil ze het weer niet.
Dus zijn er bepaalde stoffen waar ze op een bepaald moment behoefte aan heeft en op dat moment neemt? Een ding is zeker. Alles wat zij uitzoekt zit niet in hooi of kuil. Dat is alleen gras.
Dus ik denk vanuit dat stukje observatie dat jij met jouw verhaal tekort schiet en ze toch te eenzijdig vodingstoffen binnenkrijgen als je alleen hooi voert. De andere kant van het verhaal is, dat bij het geven van suplementen je er nog niet van verzekerd bent dat het paard precies de voedingsstoffen krijgt dat het op een bepaald moment nodig heeft. Bovendien weet men ook niet of dat precies die stoffen zijn die in bepaalde planten zitten.
Er zitten dus nog heel wat haken en ogen aan het hele voedingsverhaal en niet een visie is compleet.
Ik denk dat het slim is om de discussie wat bereft suplementen door te laten gaan, ook al past het niet in het natuurlijk plaatje. Misschien kunnen we er nog nuttige informatie uithalen die weer doorgetrokken kan worden naar een paardnatuurlijke situatie.
Ik heb geen tijd gehad om artikelen te zoeken die mijn verhaal ondersteunen, wel even gekeken op Psyorg maar kon zo snel niets vinden. Er is volgens mij ook niet zo heel veel (wetenschappelijk) onderzoek naar gedaan. Misschien weten ze iets in Wageningen.

En even op jouw opmerking dat eerst een tekort of te veel in een paard moet worden vastgesteld. Dan ben je in mijn ogen te laat. Dat is net zoiets als pas iets doen als diabetes is vastgesteld terwijl het soms kan worden voorkomen. (misschien weer een krom voorbeeld)

jose schreef op dinsdag 5 december 2006, 16:20:


Jose, ik heb al lopen zoeken nar de links die je gaf en kan het niet meer vinden. Waar zitten ze?

sandratien schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:16:


Hoe wil jij van tevoren weten of je te maken gaat krijgen met een tekort of een teveel?

En natuurlijk weten we nog lang niet alles van voeding. Maar wat we nu wel weten is dat zomaar supplementjes voeren het paard achter de wagen spannen is. Vergelijk het maar met hoofdpijnpillen: die neem je ook niet van te voren, voor het geval dat. Dus wacht je of je hoofdpijn krijgt, en krijg je een keer hoofdpijn, dan neem je dan een pilletje. In zekere zin te laat, want je hebt al hoofdpijn, aan de andere kant stukken gezonder dan drie keer daags een paracetamolletje voor het geval je misschien eens hoofdpijn zou krijgen...

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:23:


Maar uit ervaring weet ik van welke "boooze" ik koppijn krijg en als ik me dan toch in de zondigheid heb gegooid. Neem ik e dafalganneke op voorhand, zo s'avonds voor ik in mijn bed val . Maar dat heeft hier niks mee te maken

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:23:


:) Een sterke Frans ! :)
Maar soms ben je toch echt te laat, neem een pil als je denkt dat het nodig is en 9 maanden later heb je een feestje :)

Ook mijn paarden doen het geweldig op ruwstengelig hooi en een mineraalblok. Mee eens, ze werken geen uren op een dag, maar dat hoeven ze ook nooit, dus waarom zou ik denken dat ze tekort komen?

Piet

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:23:


Helemaal mee eens, dat spreek ik absoluut niet tegen. Daarom hangt er ook een mineraalblok bij de meiden en krijgen ze geen mineralenkoeken. Zo nemen ze naar eigen behoefte. Maar, oh maar, ik ben er absoltuurt van overtuigd dat ze met hooi alleen niet alle voedingsstoffen binnen krijgen die ze nodig hebben als ik naar hun eetgedrag kijk als ze de vrije keuze hebben. (het is echt heel nuttig om lekker met ze mee te lopen tijdens het grazen en zien wat ze eten)
En dat is vanuit een paardnatuurlijk standpunt een punt (en daar ben jij bij uitstek de man voor) om in dat het hele verhaal te verwerken. Het zou namelijk ook nog eens een heel verschil tussen verschillende rassen kunnen zitten. En dat kun je juist zo mooi in kaart brengen op een site als deze.
Vrijwilligers genoeg die met hun paard op pad willen en op willen schrijven wat het dier eet. En ook wel weer uit te vinden wat in bepaalde planten zit.
Ideetje?