Hai NB-Liefhebbers,

Ik zit met mn oudere pony met het probleem (waar ik van de week achter kwam met voorhoefjes bekappen) dat ze linksvoor haar hoefje niet meer naar voren op een emmer/standaard kan zetten en gewoon van onderen niet laat bekappen..ze geeft hem heel even (steunsels snel gedaan)en dan wil ze dat je hem weer los laat met volle gewichtt op dat been tot je hem dus loslaat.

Ik ben toen aan rechtvoor beziggegaan ik denk miss ff controleren zit daar iets wat pijn kan doen een lange steunsel steentje of iets maar niets;klaar met die hoef en ze geeft de linker nog steeds niet vol het gewicht laat ze op dat been,uiteindelijk heeft een persoon me geholpen naast een muurtje gezet van een stal;dat ze dan daar kon leunen en dat diegene haar vast hield,maar heel mooi kan ik de hoef niet afronden;vlug vlug steunsel wel kunnen doen en oude zool wegschrappen,maar mustangrol niet en dit is heel belang daar dit haar enige hoefbevanghoef is en hogehiel dat die toch vaak gedaan moet worden en dit is van de laatste tijd nooit gemerktt dat ze nu last heeft.Ik denk wel ze word ouder en wat te doen met haar als ze helemaal niet goed meer haar gewicht kan verdelen over haar 3 andere benen..
Hoe doen bekappers dit bij oude paarden??

Wie heeft tips HellUP

Greetz,
Milena

De Relatie is Belangrijker dan de Prestatie

Coralie van W schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:28:


Ik denk dat dit voornamelijk mensen zijn die wel lezen hier....maar niet de cursus hebben gevolgd ?
Daarnaast de mensen die het geduld / tijd er niet voor over hebben en verwachten dat het meteen allemaal maar goed zit wat al jaren vernield is of wel aan de het bekappen gaan maar aan de rest niet willen of kunnen voldoen, waarna het dan tegenvalt ?
+ afschrikken van twijfelaars....niets helpt dan beter dan slechte (al dan niet ware) verhalen te vertellen ....dan haken die twijfelaars snel af.
Jammer.

Dat het er velen zijn die de cursus gevolgd hebben die weer terug gaan naar hun ijzertjes betwijfel ik sterk....dan zouden ze dom zijn niet hun slechte resultaten te vertellen of raad te vragen, hetzij via forum, hetzij rechtstreeks met de cursusleiders.
Zou IK tenminste wel doen als het niet zou lukken.

Nick

Spirit schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:12:


Een steuntje in de rug heb ik wel eens nodig ja. Twee jaar bezig al en nog gaat het niet goed. Ik geef nog niet op.

Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zondag 10 december 2006, 8:05:


Ik denk dat wanneer je 2 jaar bezig bent met natuurlijk bekappen en je doet het zoals het hoort, de problemen niet in de voeten zitten.
Maar leg eens uit wat er niet goed gaat dan?

Piet

Frans Veldman schreef op zaterdag 9 december 2006, 21:51:


Gisteren nog toen Lolita weer zo gevoelig liep en persé zelfs de smalste berm op wou zoeken dacht ik wel even aan ijzers. Maar dan zou ik niet durven zeggen dat wat jullie aanleren verkeerd is, het klinkt mij namelijk nog steeds allemaal logisch.
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. 24/7 buiten al bijna twee jaar. Harde en zachte ondergrond, oa. ook een stuk pea gravel. Opletten met de voeding sinds waarschijnlijk lichte laminitis lente 2006. Weide omgebouwd naar simpele paddock paradise track (naar J. Jackson). Magnesiumkuur geprobeerd. Bekap ik dan zo slecht? Heb na de cursus bij jullie nog twee andere bekapcursussen bij gedaan zelfs.
Lolita was met ijzers nooit gevoelig en had geen (zichtbare! ik weet het wel) problemen. Ik ben omgeschakeld naar NB puur omdat ik door jullie site overtuigd was. Sinds de ijzers eraf zijn heeft ze nog maar enkele keren goed gelopen op alle ondergrond op blote voeten. Ik word voor gek verklaard dat ik dit mijn paard maar blijf aandoen. Ik heb twaalf of meer hoefschoenen liggen (telkens kapotgaande Smitjes en de Marquis) maar daar krijgt ze snel drukplekken van aan de hoefballen, meer dan een uurtje per keer kan niet, en zeker niet in nat weer. De speciale zooltjes van KC Lapierre zijn te dik om in de schoenen te passen. Ze ondertapen heb ik opgegeven, na vijf minuten komt er wel een los. Na het lezen van KC Lapierre besefte ik het belang van mogelijke (schimmel)infecties en ben ik gaan ontsmetten (Sav-A-Hoof van SBS, zou niet toxisch zijn voor de weefsels) De witte lijn lijkt steviger, maar de putjes in de witte lijn aan de teen blijven, ook de stralen blijven lelijk. En Cesar (die ook even gevoelig is als Lolita alleen merk ik dat niet omdat hij nooit op straat komt) krijgt nu toch weer stukken losse wand in de kwartieren, diepe spleten tussen witte lijn en hoefwand die volzitten met vuil en steentjes. Vorig jaar had hij dat ook.
Ik wil Fred terug eens laten komen, alleen groeien de hoeven nu weinig en zijn ze al eerder te kort, dus lijkt er weinig te bekappen.

Sorry voor de klaagzang, ik zit even in een dip en het moest er eens uit. Het is toch de bedoeling dat ik hier mijn hart uitstort en niet bij de hoefsmid?

Bedankt voor het luisteren,
Nathalie

hoi nathalie
waarom gaan de smit schoenen zo snel kapot?
want dat zou toch een prima (tussen)oplossing zijn
ben benieuwd gr mike

Spirit schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:12:


Allemaal waar wat je zegt Pien.
Maar voor mij is het een reden om me vol schaamte af te vragen:"wat heb ik mijn paard al die jaren aangedaan dat het niet eens meer op zijn eigen voeten kan lopen"?
Als werkelijk tot je doordringt wat een sluipmoordenaars ijzers zijn, hoe ze de hele structuur van een voet en been langzaam maar zeker verwoesten kun je uit medelijden met je paard niet meer terug.

Gisteren tijdens de cursus weer een mooi voorbeeld: Een jongen met een tinker. Gekocht als 4 jarige, met ijzers onder. Paard blijkt nog maar 2 (!)jaar.
Gelukkig heeft ie meteen de ijzers ervan onder gesloopt en tinkertje loopt nu perfect over alle ondergronden, ook voor de kar. Hoelang zou dit met ijzers goedgegaan zijn? Hoe waren de voeten eraan toe geweest over een jaar of 5? Welke weg had je dan moeten bewandelen om het paard goed blootsvoets te krijgen? Hoe lang had et geduurd?
Nu is dit een extreem voorbeeld (hoop ik) maar iedereen kan zich voorstellen dat de voet van de tinker nog niet uitgegroeid is, zwak is en dus snel schade zal oplopen.
Ik vind het helemaal niet gek dat er paarden zijn met heel veel klachten bij het omschakelen, als dan tot de eigenaars maar door gedrongen is dat ze bezig zijn hun paard te redden van een vroege gang naar de slager.
Hoe meer moeilijkheden, kreupel lopen, hoefzweren, platte zolen, noem maar op en hoe langer het duurt, hoe dichter die slager,zonder dat je het wist, in de buurt was.

Piet

sandratien schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:57:


Geen penny'tje, wel hok ,grote wolven , halve boerderij .

mike van dijk schreef op zondag 10 december 2006, 8:55:


Soms gebeurt het dat er een schoen van een hoef loskomt tijdens het rijden. Meer als het nat is. Dan kan de schoen nog intact zijn, maar evengoed kan hij kapotgegaan zijn. Het rubber van de schoen zelf is al gescheurd, één keer was het sluitingsbandje los, die schoen is dus kunnen hersteld worden, anders moet er een nieuwe gemaakt worden. Omdat het een tijdje duurt eer je een nieuwe schoen hebt (mal weer opsturen, enkele weken productie- en levertijd) heb ik nu al opvoorhand reserveschoenen laten maken.
Schoenen zijn ook wel een tusenoplossing hoor. Ik heb ze alleen een tijd niet kunnen gebruiken vanwege de drukplekken, ook mijn eigen schuld, had ik ze maar niet zolang aan moeten doen. En ik had gehoopt op den duur ook zonder schoenen te kunnen. Kan nog komen natuurlijk.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op zondag 10 december 2006, 9:09:


Wie zijn de kleine roze Penny en het wolfje op de voorlaatste foto's dan?

sandratien schreef op zondag 10 december 2006, 10:13:


(en hoe kan je nu maar een halve boerderij hebben? Waar heb je de rest gelaten?)

Piet schreef op zondag 10 december 2006, 9:01:


Hallo, Piet,
Gisteren was ik bij een kennis van mijn moeder. Ze hebben twee paarden, waarvan een steeds hoefzweren heeft. Een hele klaagzang aangehoord dat het geintje weer Euro 400,-- gekost heeft. En die hoefsmid is zo fantastisch, zonder hem was het paardje al lang bij de slager beland. Ze hebben erg veel weiland, maar hun paarden staan standaard op stal met een deken op en hebben ijzers, want zonder kunnen ze nu eenmaal niet lopen als je dressuur rijdt, dat weet toch iedereen........
Toen ik voorzichtig meldde dat Indy vijf jaar lang problemen heeft gehad en sinds twee jaar zonder problemen loopt, haakte zij er gelijk op in wat een verschil een goede gediplomeerde hoefsmid uitmaakt. Helaas was er geen praten tegenaan, type stoomwals.
Ik mocht de paarden zelfs ook nog even zien. Haar paarden staan met een suffig gezicht op stal, kont naar de deur, flinke laag naar amoniak ruikende zaagsel en geen hooi. Tegen de avond krijgen ze weer een plakje met krachtvoer, anders worden ze veel te dik, ze doen toch niks de hele dag. De patient heeft dit jaar voor het eerst een beetje wintervacht, want door al die zweren kon haar dochter toch geen wedstrijden rijden. Het paard heeft zelfs "Krankenschuhe" aan in de stal dat er geen vuil in de wond komt. Het arme beest is nu 4 weken kreupel en is in al die tijd niet buiten geweest, het andere paard dus ook niet. Bah......
Monique

Nathalie Lagasse schreef op zondag 10 december 2006, 9:14:


ik zal ook niet beweren dat hoefschoenen altijd de perfecte oplossing zijn voor elk paard maar degene die de schoenen heeft aangemeten zal, uit service ook, toch wel een losse sluiting weer erop maken, als de schoen scheurt dan is dat pure pech natuurlijk, mits het niet komt doordat de schoen niet past. want als het paard van de (kort geleden) ijzers afgehaald is dan gaat de voet wel veranderen van vorm, dus denk hieraan ook bij evt reserve schoenen maken.
tav de drukplekken kun je de schoen aanmeter vragen (of zelf doen) of hij de schoen van achteren iets wil bewerken zodat je wat ruimte krijgt in de schoen bij de hoefballen (want ik denk dat daar de schoen wringt!) zonder dat de schoen los gaat zitten.
over levertijd, ik denk als je gerrit smit zelf zou bellen en hem uitlegt dat er een schoen kapot is dan stuur je die op en gerrit heeft thuis de mogelijkheid om direct er wat aan te doen, maar dat zou je hem persoonlijk moeten vragen.

zonder schoenen kan idd nog komen maar zoals piet al minofmeer aangaf eerder, hoe jonger hoe groter de kans dat het snel goed gaat, wat ouder (per paard verschillend natuurlijk) dan loop je de kans dat je langer moet doorzetten en dat is niet altijd makkelijk, zeker niet als ze in de omgeving niet mee werken.
ik wens je toch veel suc6 met je paard en als je vragen over de schoenen hebt, gooi maar op
gr mike

Hallo, ik heb sedert een tijdje een nieuw paard, een sterk Gelders paard. Nadat ik hem 4 dagen had zijn de ijzers bij hem verwijderd. Hij liep heel goed zonder zijn ijzers, maar sedert een week heeft hij een dik been dat warm aanvoelt en hij mankt erop, het is linksachter. Hij loopt op de top van zijn toon. De bekapper en de dierenarts vinden voorlopig geen hoefzweer. Aan de buitenkant van zijn hoef zie ik wel een paars-roze vlek van zo'n 4cm. Kan iemand mij raad geven of je denkt als het toch een hoefzweer kan zijn? Ik week zijn voet reeds enkele dagen in lauw water met soda. Wat kan ik verder doen? Dank bij voorbaat.

vorige week (donderdag) is mijn merrie in een soort megapunaise gaan staan.....
de eerste dagen in de soda gezet, daarna betadine erin...
vrijdag liep ze toch die voet te ontlasten....nu (heel erg klein gaatje) beetje vrij gemaakt met de krabber, weer in de soda, waterstofperoxide erin (schoon bruisen) , animal lintex erop, hoefzak erom heen. Maar hoe verder?
Hoe schoon is schoon? Mag ik haar met blote voeten over het asfalt laten lopen? Dat ze niet in de mest moet staan, okee, maar in een regenplas? Hoe snel doe je het verkeerd? Of overdrijf ik en valt het allemaal mee?

De eerste week liep ze gewoon rad, en heb ik haar buiten in de paddock gelaten. Nu op stal met hoefzak ,
Wat kan ik nog meer doen om een hoefzweer voor te zijn?

Clarissa
(die net zelf haar pink had geplet en na twee maanden nog met een misvorming rondloopt, ontstoken geraakt, de hele rataplan)