Dani62 schreef op woensdag 16 juni 2010, 19:29:

Ehm, 's nachts/'s avonds wanneer de vliegen vertrekken gaan ze inderdaad af. Maar de paarden staan aan huis. Makkelijk te doen voor ons dus. Ik merkte inderdaad laatst dat het zicht een stuk minder is met de maskers omdat 1 vd paarden gewoon door een draadje heen liep totdat ik er iets mee wapperde en 'm er meer op attent maakte. Toen hij 'm opeens zag liep ie er omheen (overdag, bij zonlicht). Het zicht wordt dus echt stukken minder. Dus ook overdag... zou het voor het paard 's nachts nog erger zijn kun je je afvragen...???

Ilma Meijer schreef op woensdag 16 juni 2010, 0:57:

WAT , Paarden in drie stukken, met afgescheurde oren

En dat noemen ze prooi dieren, Roofdieren zijn het

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Nils Vellinga schreef op woensdag 16 juni 2010, 21:18:


Ik heb het....!!! Het nieuwe wolvarken naast de wei is gewoon een wolf in varkenskleren En ze ziet er zo lief uit

Martina schreef op woensdag 16 juni 2010, 20:01:

Hmm, voor mij geen optie om twee keer per dag langs te gaan om dat ding om en af te doen. En omlaten doe ik ook niet, vrees dat ik geen oog meer dicht zou doen .
Ik heb zo'n sliertjesding gekocht, met alleen een keelriem. Was een goedkoop ding, dus het is het proberen waard. Ben benieuwd.

Gr, Dani

Wij hebben er al zoveel geprobeerd... om moedeloos van te worden, of ze zijn te groot, te slap of drukken teveel op de ogen.. nog los van het feit dat ik elke dag een zoektocht naar de afgeschuurde vliegenkappen kan ondernemen die wel goed werken, maar waar de paarden weer iets tegen hebben. De andere optie om telkens de ogen uit te wassen is ook geen goede. Het moet toch niet zo moeilijk zijn om iets solide te ontwikkelen?

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 1:41:


Cashel Crusader. Solide. Alhoewel natuurlijk niets echt bestand is tegen slopende paarden. Ik verkoop deze maskers nu al zo'n 10 jaar, geen problemen.
Mijn eigen, (nostalgie!!) allereerste Crusader is nu 11 jaar oud.
En echt, nog steeds in nieuwstaat. Maar... ik heb dan ook een heel beschaafd paard )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Het is een lastige discussie vindt ik..
Mijn paard is gewend met (licht) bit te rijden. Dat betekend zoveel dat van bektrekken absoluut geen sprake is -zou ik ook niet proberen, want dan krijg je vliegles van haar-
Ze rijdt erg licht met bit dus.
Het enige waarom ik bitloos zou willen rijden, is vanwege haar wisselende gang (waarschijnlijk ademhaling) Nu wil ik absoluut geen touwhalster, dat gaat niet goed bij haar, omdat het teveel schuurt met lange ritten (gevoelige huid?).
Overigens maken we alle halsters en riemen zelf (leer) precies op maat. Dus denk ik er aan om een leren hoofdstel te maken met gekruiste teugels (met geleidingsring of begrenzing om afknelling) te voorkomen. Daarmee druk je, in plaats van trekken.
Nu het wa rustiger is kan ik me met he ontwerp bezig houden. en kijken wat het scheelt.

Neemt niet weg dat ik een bit een bezwaar vindt, als een paard er last van heeft dan is het de berijder die iets niet goed doet. niet het bit.
Hier wordt soms een betje teveel gesuggereerd dat berijders die met bit rijden per definitie een paard in de mond "zagen", "rukken" oid. Ik vindt dat kort door de bocht en waar refereer je dan aan? Eigen rijstijl in het verleden misschien?

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 1:58:


Waarom zou je iets gebruiken dat je niet nodig hebt?

Overigens heb ik niet zoveel met kruislingse hoofdstellen, ik vind de release vaak slecht. Wat zou je van een sidepull vinden? Qua teugelvoering niet anders dan een bithoofdstel.

Hmm ja, zit wat in. Hoewel druk uitoefenen naar een richting beter is dan trekken (dat geeft toch een wat tegengesteld signaal, lijkt me.
Mijn paard stuur ik alleen maar dmv. neckraining -en dan nog nauwelijks-, stoppen, draven en galop hoef ik niet eens aan te geven, dat doet ze ook op m'n stem. Een van de redenen dat ik het zo'n fijn paard vindt . Eigenlijk hebben we een prima relatie en kan ik blindelings op haar vertrouwen. En dat is wel zo fijn als ik me moet concentreren op het in bedwang houden tijdens het inrijden van de jonge paarden, of als we koeien gaan opdrijven, als die van de buren weer eens zijn uitgebroken.

Misschien doe ik 2 ontwerpen of een kruising van 2, en als het bevalt dan gaan we zonder bit. Bedankt voor de suggestie

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 2:39:


Probeer het eens. Zoals je al zegt, het gaat om de relatie met je paard. Het gevoel van vertrouwen in plaats van controle.

En ja, je kunt toch met je teugel zo toch ook richting aangeven. Sturen gaat niet met je teugels, of ten minste, niet voornamelijk. En zeker neckreining kun je hier fijn bij gebruiken. Daarbij vráág je, en dwing je niet af; ook dat zeg je eigenlijk zelf al.

Ik denk zelf dat het bit ook wel nadelen heeft zonder dat je trekt of een constante aanleuning hebt, trouwens, maar dat is waarschijnlijk niet precies wat je wilt horen.

Ik ben benieuwd naar je ervaringen bitloos.