Karen Koomans schreef op vrijdag 19 maart 2010, 21:29:


Ja uiteraard, irritante typo


Het verschil is wijken-voor-druk enerzijds en beloond concept "wijken-voor-druk" anderzijds.

Wat Anja, 1 post verder, simpel uitlegt is dus een "gewoon" wijken-voor-druk, met lage magnitude. Maar als paard deze "fase 1" nu niet snapt, of negeert, het niet doet? Dan "fase 2" etc.? Da's Parelli.
Een beloond concept voorkomt dit natuurlijk. Dat weten wij. Maar hoe leg je het uit?
Dit is dan nog maar een simpel rechtstreeks voorbeeld.

Hoe moet het uitleggen van grotere spanningsbogen? Die modelmatig nu eenmaal veel abstracter zijn?

e m kraak schreef op vrijdag 19 maart 2010, 22:06:


Dat als het paard het goed doet, hij een speciaal geluidje hoort en een snoepje krijgt, waardoor hij héél snel snapt dat hij het goed heeft gedaan! Als jij het dan nog een keer vraagt, zal het paard het waarschijnlijk sneller en nog beter doen, want hij weet dat als hij het goed doet, hij een beloning krijgt. Iedereen wil een beloning verdienen, dus ook een paard! Net zoals iedereen veel beter zijn best doet als iemand zegt "joh, wat doe je het goed!", zo zal het paard ook steeds beter zijn best doen en kun je een paard alles leren zonder dat je bang hoeft te zijn hem pijn te doen.
Zo iets? Woorden als magnitude, concepten, spanningsbogen of .... "modelmatig nu eenmaal veel abstracter zijn". Nee, dat gaat hem niet worden, Egon! Of je moet een paardensite voor hoogbegaafde kindertjes willen gaan maken

Voor de doelgroep kinderen wil ik uitleggen dat je het paard (of je pownie) het beste iets leert als je hem helemaal niet aanraakt. Niks wijken voor druk !

Targetstick, clicker (of woordje YES), voertjes. Niet met je vingertjes aan het paardje zitten (behalve om hem te aaien, te borstelen ed).
En natuurlijk moet oefening 1 zijn dat je je pownie leert dat hij niet zelf de voertjes uit je jaszak mag pakken! Dáár begint de moeilijkheid al (nmm). Niet het uitleggen ervan is moeilijk, maar wel het goed toepassen.

Ik heb er al wel ideeën over hoe dat bij kinderen het meest effectief en meest veilig aan te pakken. Ik denk aan starten met je pony vastgebonden aan een gewoon halster, of je pony achter een hekje of lintje (geen stroom erop natuurlijk). Als de pony zich wil opdringen wordt hij fysiek tegengehouden, plus kind doet stapje achteruit (is negatief straffen, maar die term hoeft er niet bij, voor kinderen).
Pony braaf? Click en geef hem de beloning op je vlakke hand tegen z'n boeg aan, zodat je pony z'n hoofd moet buigen en evt. een stapje achteruit moet zetten om de beloning aan te pakken (tekening, fillumpje).
Goed idee / slecht idee?

Voor volwassenen? Daar ben ik nog lang niet over uitgedacht.
Wel denk ik dat de basis oefeningen die ik wil uitleggen voor volwassenen (aan de hand van tekst en filmpjes), dat zelfde principe zullen hebben: niet met je vingers aan het paard komen. Nergens voor nodig, het vergroot m.i. alleen maar de kans op fouten.

Gevorderde lessen, dressuurmatige oefeningen? Dat is het deel waar ik nog lang niet over uitgedacht ben. Ik weet er wel wat van (heb in een ver verleden o.a. ponies gereden t/m in de Z-dressuur en paarden t/m M2-dressuur), maar hoe - simpel genoeg - het concept uit te leggen van wijken voor druk via R+ (positief belonen), daar moet ik ongetwijfeld nog wat nachtjes over slapen. Input is welkom !

grt,
karen