Piet schreef op zaterdag 20 maart 2010, 8:50:


Ja en nee
Ja, kinderen kunnen geweldig clickeren. Ik heb met paarden maar drie kinderen jonger dan 10 jaar begeleid, met honden heel veel kinderen. Ook kinderen met leer- en gedragsproblemen.

Natuurlijk hangt veel van het karakter en houding van het betreffende paard af, maar je kunt wel in de oefeningen zó beginnen dat het paard geen káns krijgt dat opdringerig gedrag beloond wordt (mits het kind zich aan de spelregels houdt).
De supervisie van een volwassene die de bedoeling snapt en daarop toeziet is heel gewenst. Je kunt daar in de spelregels wel toe oproepen, maar het is aan het kind en de ouders/volwassenen in de omgeving van dat kind, of dat zal gebeuren. Je kunt al beginnen met een clickerspelletje tussen een kind en volwassene (zonder paard).


Andere volgorde zie ik zeker zitten (eigenlijk staat bij mij de volgorde liefst per definitie niet vast maar wordt aangepast aan het individu). Starten vanaf de rug niet zo. Ook als je er op zit kan je paard gaan schooien of klieren wanneer hij geen gratis voertjes krijgt.


ja


Pa Relli (bye bye woordenboek)
Ik heb gisteravond laat definities voor clicker training toegevoegd aan het woordenboek, maar achteraf vind ik dat een flauw van mij...

(@ Frans en Ilona: sorry, dat was flauw van mij. Ik word vooral sinds dat gewraakte Parelli filmpje wat geïrriteerd als ik telkens die definitie van Parelli op m'n scherm zie, hier op het forum).


Is waar en ja, paarden houden is véél meer dan hoe leer ik iets aan een paard. Maar kinderen kunnen vaak weinig of niets veranderen aan hoe een paard wordt gehuisvest en behoefijzerd. De manege beslist, of de ouders.

Ouders zijn misschien beïnvloedbaar (via het kind en de informatie waar het kind op wijst). Maar in zo'n geval hebben we het over een eigen paard/pony en dán vind ik training/handling juist wel weer een heel belangrijk aspect.


Dat is een prima plan. Ik ben het helemaal eens met het idee dat een site met brede informatie (voeding, huisvesting, hoeven, training, ...) het beste einddoel is.

Ik ga zelf aan de slag met training/omgang als onderwerp, omdat dat onderwerp mijn passie heeft en daar ligt mijn grootste expertise. En ik hoop dat er animo en kunde genoeg is om al die andere onderwerpen ook inhoud te geven op het niveau van kinderen.

Fijn dat er nu discussie op gang is over de inhoud van kids.paardnatuurlijk!

Karen

Karen, zou je mij de vertaling willen mailen?
Dan zal ik 'm eventueel op bitloospaardrijden.info" target=_blank>www.bitloospaardrijden.info kunnen plaatsen.

Nee, sorry Peet, want daar heb ik geen toestemming voor. Ik heb expliciet om toestemming gevraagd om een NLse vertaling te plaatsen op PaardNatuurlijk.nl. Die toestemming heb ik gekregen.

In het geval PN de vertaling niet had willen plaatsen, dan zou ik een 2e email aan de copyrighthouder hebben gestuurd met een herziene vraag. Natuurlijk kun je wel een link, bijvoorbeeld in de vorm van een opvallende banner?, plaatsen naar het interview zoals dat straks op PN zal staan.

Of je kunt de copyrighthouder aanschrijven (hij spreekt Duits en Engels). Het kan heel goed zijn dat hij "ja" zegt, maar op dit moment wil ik hem zelf liever niet (meteen) met een volgend verzoek benaderen. In zijn antwoord aan mij schreef hij ondermeer dat hij "omkomt" in het werk momenteel - vandaar

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op zaterdag 20 maart 2010, 11:18:


Dat kan ik even niet rijmen met bericht 194213 en bericht 194215.


Geeft verder niet, laat maar zitten.

In een "kids PN" zou voorop moeten staan - omgang - met het paard. Dat is het eerste.
En dat is niet alleen knuffelen, misschien juist niet, of dan toch anders.
Huisvesting, voeding en hoeven, zou bijzaak moeten zijn en volgt vanzelf uit een correcte omgang.
Als ik naar mijn buurmeisje kijk, vind die knuffelen belangrijker, als een correcte poets beurd, voordat ze haar pony zadeld. Hoeven bekijken en schoonmaken is er al helemaal niet bij. Ze hebben (ook haar vader) een grote angst daar voor, dus de pony word dit ook niet goed geleerd, helaas.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Peet schreef op zaterdag 20 maart 2010, 11:53:


Met min opmerking "dankjewel Isabel en Peet" in bericht #194215, bedoelde ik "dankjewel voor het aanbod". Je aanbod zou van pas zijn gekomen als PN de vertaling niet had willen plaatsen. Sorry voor het misverstand, als je dat anders had opgevat.

grt,
Karen

Sinds kort schrijf ik ook op Bokt, over het trainen van paarden. Ik probeer nu, mede naar aanleiding van de feedback die ik hier gekregen heb, ingewikkelde dingen simpeler uit te leggen.

Ik kopieer twee van m'n bokt berichten naar hier, met de vraag om feedback. Deze berichten zijn niet gericht aan kinderen, maar wel aan volwassenen waarvan een groot deel nog niets weet over de wetenschap van leermethodes.

Alle feedback is heel welkom (vast bedankt)!

__________

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=105&t=1234336&
titel van de forumdraad is "Hoe straf jij je paard?"
Ik ben op pagina 10 van die draad begonnen met schrijven.

__________

Bericht 1:

Ik denk dat ik "straf" anders definieer dan de meeste mensen hier. Ik denk over "straf" zoals het gedefineerd is in de leerpsychologie: een consequentie van gedrag, die tot gevolg heeft dat dat gedrag wordt ontmoedigd. Zo gedefinieerd is bitgebruik straf. Druk op het halster is straf. Sporen en zweep zijn natuurlijk straf. "Niet doen!" roepen is straf.

Ik ben benieuwd hoe de mensen die nu zeggen zelden te hoeven straffen, straf definieren?

Vr. grt,
Karen
____________

Bericht 2:

H schreef

Ik heb die definitie niet zelf verzonnen, het is een definitie zoals die door wetenschappers (o.a. leer-psychologen, pedagogen) wordt gebruikt.

Het grote voordeel vind ik o.a. dat je - door het gebruik van die definities – jezelf veel beter bewust kunt worden welke stimuli (motivators om gedrag aan te moedigen of juist te ontmoedigen) je allemaal gebruikt bij je paard. In eerste instantie zonder dat te koppelen aan een emotionele lading, gewoon feitelijk analyseren wat je toepast.

Definities uit de leer- / gedragspsychologie , behaviorisme :

(1) Toevoegende beloning = iets leuks (lekkers, aangenaams) toevoegen, om gedrag dat je wilt aan te moedigen
(2) Wegnemende beloning = iets onaangenaams wegnemen, om gedrag dat je wilt aan te moedigen

(3) Toevoegende straf = iets onaangenaams toevoegen, om gedrag dat je niet wilt te ontmoedigen
(4) Wegnemende straf = iets aangenaams wegnemen, om gedrag dat je niet wilt te ontmoedigen

Als vijfde is er nog (5) negeren; je voegt dan niets toe en neemt niets weg. Het effect van negeren is dat het betreffende gedrag wordt ontmoedigd.
______
Méér mogelijkheden (motivators) dan deze vijf, bestaan er niet.
Alles wat je doet als trainer/ruiter om gedrag van je paard aan te moedigen of juist te ontmoedigen, is per definitie één van deze vijf dingen.
_____

Verder is belangrijk om te weten, dat de ontvanger bepaalt of iets belonend of straffend is. Dus niet de bedoeling van de trainer is bepalend, maar het effect dat het op het dier heeft.
Het effect is dat het betreffende gedrag ofwel aangemoedigd wordt (de kans op herhaling neemt toe), ofwel ontmoedigd wordt (de kans op herhaling neemt af).

Voorbeelden:
Toevoegende beloning = iets leuks (lekkers, aangenaams) toevoegen, om gedrag dat je wilt aan te moedigen. Bijvoorbeeld je paard staat in de wei, en je roept hem. Hij komt naar je toe. Je beloont het naar je toe komen met een stukje wortel.

Wegnemende beloning = iets onaangenaams wegnemen, om gedrag dat je wilt aan te moedigen. Bijvoorbeeld je wilt je paard leren om zijn achterhand weg te draaien en je duwt daartoe met je vinger op zijn bil, zo hard als nodig is om je paard te doen wijken. Zodra hij wijkt, haal je je vinger weg.

Toevoegende straf = iets onaangenaams toevoegen, om gedrag dat je niet wilt te ontmoedigen. Bijvoorbeeld je wilt je paard leren om zijn achterhand weg te draaien en je duwt daartoe met je vinger op zijn bil. Als hij niet reageert, dan duw je harder.

Wegnemende straf = iets aangenaams wegnemen, om gedrag dat je niet wilt te ontmoedigen. Je loopt naar je paard toe met een lekkere wortel in je hand. Vlak voordat je bij je paard bent, legt je paard zijn oren in z’n nek en stapt op jou af met de bedoeling die wortel van jou af te pakken. Als reactie daar op en nog voordat je paard er bij kan, stop je die wortel in je jaszak en geeft hem (dus) geen wortel.

Ik heb bij wegnemende beloning en toevoegende straf bewust hetzelfde voorbeeld genomen. Omdat het verschil tussen die twee motivators maar heel subtiel is.
De verschillen tussen de andere motivators zijn (hopelijk) wél heel duidelijk :).

H schreef:

Dat klinkt hartstikke goed :) ! Negeren is inderdaad een prima manier, als aanvulling op belonen van het gewenste gedrag, om aan een paard (of ander dier) iets te leren.

Vr. grt,
Karen