Frans Veldman schreef op zaterdag 8 oktober 2011, 13:15:


Ik dacht dat we het eerder aldoor eens waren dat alle andere gangbare likstenen niet optimaal waren en een flink percentage van die producten nogal onzinnig.

Nu snap ik niet dat het maar niet tot je door schijnt te dringen dat mijn bezwaar niet is dat je een schadelijke liksteen gaat maken want ik verwacht echt niet dat paarden zomaar gaan omvallen door het eten van jouw steen, maar dat mijn bezwaar voornamelijk systematisch is.
Als het zo zou zijn dat alle paarden altijd, net zoals alle paarden altijd behoefte hebben aan extra natrium, ook behoefte zouden hebben aan extra iets anders dan ben ik het ermee eens dat het extra iets anders indien mogelijk in gepaste proportie aan een liksteen toegevoegd kan worden.
Maar dat is dus niet zo. Voor alle paarden die het niet nodig hebben is alles wat je aan een zoutsteen toevoegt een teveel en tevelen zijn net als tekorten nu eenmaal niet nuttig

[knip]

Vanwege Piet zijn zeezout (want daar zit aaaaalles in...en het is nog langdurig geschud ook!) heb ik geprobeerd de samenstelling daarvan min of meer te achterhalen. Het aantal alternatieve onzinverhalen dat je tegen komt is legio, het lijkt wel homeopathie... maar gemiddeld schijnen de gehalten in echt zeezout (dus niet alle neppers!) toch ongeveer als volgt te zijn:
Calcium: 0,12 %
Natriumchloride: 89,7%
Vocht: 6,5%
IJzer: 85mg/kg
Magnésium: 0,71%
Mangaan: 6,8mg/kg
Kalium : 0,20%
Zink :5 mg/kg
De rest van de 80+ ingrediënten moet ik je schuldig blijven; in tegenstelling tot wat er allemaal over beweerd wordt kan ik ze nergens vinden.

Dat zeezout is volgens jou dan dus ook niet goed want kalk hoeft er niet in, ijzer hoeft er niet in, kalium hoeft er niet in (ik dacht voor ik dit opzocht dat zeezout een veel hoger kaliumgehalte had ten koste van natrium maar blijkbaar toch niet).
Dan zit er aanmerkelijk minder magnesium en zink in dan in de steen die jij wilt maken en koper wordt al helemaal niet genoemd. Jodium, een pietsie (niet het eten van zeezout heeft ooit geholpen bij schildklieraandoeningen maar wel het eten van wier en vis!).
Bottomline is ook hier dezelfde systematische benadering, vind ik. Ik kan er echt niks anders van bakken dan dat een zoutliksteen om natrium gaat, dus in optima forma 100% NaCl.

En zo'n lastigerd ben ik toch echt niet. Als ik bij de zoutpannen woonde zou ik ze zonder gewetensbezwaar zeezout voeren en mezelf ook (dat beetje cadmium, DDT en wat er als je erover peinst allemaal niet meer aan troep in moet zitten want alles komt nu eenmaal in zee terecht, overleef ik voorlopig ook wel ), die liksteen van Akzo-NZM snap ik stomweg niet meer omdat ik nu weet dat ze ook een perfecte NaCl-steen in het assortiment hebben maar mijn ponies hebben het er bijna altijd mee moeten doen zonder direct kwalijke gevolgen (althans die heb ik nooit gemerkt). Maar aangezien ik niet toevallig bij de zoutpannen woon en nu weet dat ik voor zout gewoon bij Appie Heijn en zijn concurrenten moet zijn, ga ik voor gewoon NaCl... zonder extra jodium want dat heb ik echt niet nodig, en lekker goedkoopklonterig zonder "e"'s.

e m kraak schreef op zaterdag 8 oktober 2011, 18:11:


Yep.


Oh dat weet ik wel hoor!


Ik verwacht ook niet dat paarden spontaan omvallen als je ze puur NaCl voert. Mijn bezwaar is ook voornamelijk systematisch: Ik heb het niet zo met "pure" producten die zuiverder zijn dan zoals dieren ze in de natuur zullen aantreffen. Sporenelementen kom je in de natuur overal tegen, in het water, in het eten, in de grond, en ook in het zout. Ik vind het punt 1 al niet zo'n goed idee om van dit natuurlijke principe af te wijken en punt 2 is zo'n liksteen heel handig als je een ietsjepietsje van een bepaald sporenelement wat extra wilt aanbieden. Maar ik krijg een beetje een idee dat we in een kringetje blijven ronddraaien, dus wat mij betreft zijn we er wel uit zo. Jij hebt jouw visie, ik de mijne.


De samenstelling die jij noemt heeft niks met zeewater te maken. De samenstelling daarvan heb ik al in een eerdere post genoemd. Wellicht dat er lieden zijn die "zeezout" op de markt brengen, waarmee ze bedoelen dat het zout in principe uit de zee komt (zoals eigenlijk alle zout) en dat ze wat aan de samenstelling hebben zitten sleutelen. In ieder geval mis ik de Magnesium-chloride die een fors aandeel uitmaakt van zeewater, de rest zal dan ook wel niet kloppen.


Daar heb ik een paar posts terug ook al een link voor geplaatst. De meeste van die 80 ingredienten wil je overigens liever niet op je bord hebben, dus als ze er al in zitten dan zetten ze die er liever niet op, die zullen wel onder de grens zitten van wat je moet vermelden.


Ik had al geschreven dat zeezout voor paarden ongeschikt is, met name het Jodiumgehalte is voor paarden veel te hoog. Teveel Jodium zorgt dat de paarden hyperactief worden en dus fors gaan afvallen.

Frans

Frans Veldman schreef op zaterdag 8 oktober 2011, 23:45:


Misschien moet je dat in de webshop gaan verkopen...

Frans Veldman schreef op zaterdag 8 oktober 2011, 23:45:


Het jodium gehalte accumuleert anders pas tot een niveau waar wij wat aan hebben in levende organismen als wieren en vis.
Maar afgezien daarvan lijkt mij dat zeezout toch wel de meest voorkomende natuurlijke zoutvorm is, en jij streeft naar natuurlijk zout met van alles erin beweer je steeds maar geeft toch toch dat dit niet zo optimaal is omdat je aan het meeste stomweg niets hebt. Ik zou nu wel eens willen weten waar dat natuurlijke zout zoals jij dat precies zou willen, zodat je dat laat namaken, gevonden wordt....

Je overtuigen dat je zoutsteenplan een nmm niet zo goed idee is heb ik allang laten varen hoor

e m kraak schreef op zaterdag 8 oktober 2011, 18:11:


Ik heb hier nog eens verder over nagedacht. Weet je in ieder geval dat je een nuttige taak verricht.

Een van de hoofdredenen waarom we NaCl verstrekken is om het verlies van NaCl middels transpiratie weer aan te vullen. De voedingscalculator hield hier zelfs altijd al rekening mee door paarden die arbeid verrichten een hogere mineralenbehoefte te geven. (Niet zelf bedacht, maar afkomstig uit de gangbare tabellen die onderscheid maken tussen paarden die wel of geen arbeid verrichten).

In zekere zin kun je zeggen dat de mate waarin een paard behoefte heeft aan NaCl een indicatie is van hoeveel hij heeft getranspireerd.

Nou verliest een paard tijdens transpiratie niet alleen maar NaCl, maar ook andere mineralen.

Vanuit deze kennis dringt de vraag dan weer op waarom je alleen maar NaCl zou willen aanvullen als het paard NaCl (plus andere mineralen) is verloren door transpiratie.

Het gaat bij het aanvullen van NaCl dus niet alleen maar om NaCl, in theorie zou je eigenlijk alle mineralen (in de juiste verhoudingen) die verloren zijn gegaan door de transpiratie moeten aanvullen (behalve dan de mineralen die hij toch al teveel had zoals Kalium en IJzer).

Ik hoor graag weer van je waarom supermarktzout hier beter voor zou zijn dan een liksteen die wel sporenelementen bevat.

(Het gaat mij er niet om om van jou gelijk te krijgen maar om het verruimen van inzichten. Ik denk dat het transpiratieverhaal weer een duidelijk argument is waarom het wenselijk is dat mineralenblokken sporenelementen bevatten).

Frans

Ik heb geen echt idee of er meer mineralen "verloren" gaan door arbeid, maar ik kan me wel voorstellen dat er meer "verbranding"(?) een grotere- of sneller stofwisseling is en Daarom de behoefte stijgt.
De meeste mineralen worden tenslotte gebruikt.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op dinsdag 11 oktober 2011, 22:32:


Nee, alleen door transpiratie, urineren en mesten. Bij arbeid is transpiratie de grootste factor. Zweet is zout, het zoute is het natrium dat erin zit en wat het paard dus kwijt is geraakt.


Nee, mineralen worden bij een volwassen paard niet "gebruikt". Mineralen blijven altijd mineralen, je kunt geen mineralen maken noch afbreken (behalve dan met kernsplijting of -fusie maar daarvoor heb je een nucleaire reactor nodig).
Mineralen worden in het lichaam tijdelijk ingezet voor een bepaald doel, maar het blijven dan nog steeds mineralen. De meeste mineralen worden na gebruik weer in het lichaam gerecycled, of ze blijven er levenslang (zoals in botten).
In principe zou een volwassen paard geen mineralen meer nodig hebben, ware het niet dat er voortdurend mineralen verloren gaan via de mest, urine en transpiratie. Om dat verlies te compenseren heeft een paard een regelmatige opname van mineralen nodig.

Bij weefselproductie worden wel mineralen ingebouwd, maar deze komen weer te voorschijn als het weefsel wordt afgebroken.

Als je alle mineralen optelt die het paard tijdens zijn leven heeft opgegeten dan heb je precies evenveel mineralen als het paard tijdens zijn leven heeft getranspireerd, geurineerd en gemest, en wat er bij het vergaan van zijn lichaam achterblijft. Het is dus een volledig gesloten systeem.

Voor planten geldt overigens precies hetzelfde. Ook die nemen mineralen op maar die komen er weer uit als de plant doodgaat. Als je dieren op een weiland zet dan heb je in principe ook een gesloten systeem door de planten en dieren samen, je zou dan nooit mineralen hoeven toe te voegen. Maar zodra je materiaal afvoert (mest, boomblaadjes, dode dieren) dan ben je mineralen uit je systeem aan het slopen. En zul je dus ook weer nieuwe mineralen van buitenaf moeten aanvoeren.

Frans