Christel Provaas schreef op vrijdag 2 november 2007, 8:57:


Hoi

Ze geeft alle hoeven even makkelijk. Ik heb nog gevoeld of er een hoef warmer zou zijn dan de andere. Dat was niet zo. Die antibiotica had ze al 2,5 week (of zelfs al 3,5) week gehad voor dat ze niet meer wilde draven. Zou het dan nog kunnen na zo'n poos?

In ieder geval let ik op of er niks verandert de komende dagen. En maandag komt die ostheopaat en ik zal zeker even op het forum zetten wat die er van dacht. Want ik ben daar zelf ook wel heel benieuwd naar.

Groetjes,

Janneke

e m kraak schreef op vrijdag 2 november 2007, 15:04:


ja, zeg dat wel, zwoegen in de blubber en de zooi.
Eens dacht ik, binnen een paar jaar is clickertraining zover doorgedrongen dat mensen stoppen om via de pre-clikkertijdperk methoden dieren te trainen. Wat op alle andere dieren wordt toegepast zal toch ook bekend worden in de paardenwereld?
Bij honden lukt het relatief aardig, maar de paardenwereld heeft blijkbaar te veel last van mennekes met ego's met overmatig veel reclamegeld.

De schuld ligt bij het clikkertrainen zelf. Het lijkt te eenvoudig. na 2 keer proberen merkt men dat het dat niet is en geeft de pijp aan Maarten.
Bovendien krijg je een paard wat plotseling dingen WIL leren, wat heel anders tegenover je staat.
Een shokking verschil voor mensen die niet anders gewend zijn dan een in zichzelf opgesloten paard dat zegt: rust! is mijn grootste beloning.
Allemaal dingen die je moet vertellen en uitleggen, want oh god! jouw paard lijkt wel een hondje! Dat hoort mijn paard helemaal niet te doen!
Ik vergeet nooit dat Pien (with love) helemaal iebelig werd van mijn jonge Shiny die niet anders deed dan vragen " en nuuuuu?, wat gaan we nu doen"?
Het ontbreekt nog aan veel te veel mensen die anderen structureel de basisoefeningen aan kunnen leren. Ook Inge en ik redden het niet met een clinicje van een paar uur.
Theorie uitleggen en mensen basisoefeningen aanleren vraagt om een goed uitgewerkt lesprogramma van een 6 a 7 lessen. ( Ik ben er hard voor aan het werk om het te schrijven en een ppt presentatie van de theorie te maken) maar het is beschamend dat het er eigenlijk nog niet is.
De pioniers hebben vele fouten gemaakt, Veel te veel gewerkt op uiterlijk vertoon. Begrijpelijk, want je moet laten zien wat je kunt bereiken met deze trainingsmethode, maar om mensen werkelijk te laten zien en voelen wat er gebeurd en verandert in de verhouding tussen paard en mens maar ook hoe je paard verandert en last but not least -jijzelf- moet je door deze basis heen.
Parelli heeft dat uitstekend begrepen.
Maar het voordeel is dat ik graag met m'n poten in de blubber sta
Misschien komen we er wel.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction
(onderschrift gejat uit een brief van Alexandra Kurland )

Peter Donck schreef op vrijdag 2 november 2007, 13:58:


Kom ik op stal, is het arme dier geschoren. Het is nu een rood paard! tot grote schrik van de rest van de kudde. Hij werd even flink in het rondgeschopt. Dus de foto is nu een beetje lastig, moet ik hem eerst helemaal uitkleden.

(Rode deken hoor, voor jullie allemaal vreselijke beelden op het netvlies krijgen.)

ik vraag me dat echt wel af of elektrisch de tanden bij te veilen gaat zonder verdoving?
De DA kwam voor het paard haar tanden te doen. Ik dacht dat ie een gewone veil zou hanteren. Maar nee een elektrisch stom ding. Oke sorry maar ik vind het echt jammer dat alles zo machinaal wordt. Het zag eruit als een lange boor. De machine was hetzelfde als een boor. Daar was een lang ijzeren staaf of bevestigd met aan het uiteinde een verbreding met een cirkeltje dat draait. Beetje een kleine slijpschijf.
Ons paard is een dier dat heel bang is.
De DA probeerde eerst met dat ding gewoon in haar mond zonder dat het aan stond. Zou wou hij haar eraan leren gewennen. Dat ging perfect!! Ze deed er ver niets voor. Tja dan dat ding aan. Gedaan met het plezier. Het paard was doodsbang. Steigeren in haar stal, haar hoofd tot aan het dak. Dan kun je niet anders dan een kalmon gaan geven. Dan was ze een lammetje, ze had moeite om haar hoofd op die staander te houden. Het deed me echt denken aan de tijd van de middeleeuwen met die folterkamers.
Vanaf nu geef ik ze elke week wilgentakken. Ik hoop het zo te voorkomen, want een tweede keer wil ik dit niet meemaken. Alleszins niet dat elektrisch ding nog.
Hoeveel takken geven jullie in de week?
Ik hoop dat niet alle mensen met zo’n mechanisch toestel gaan werken. Ik mag alvast nu weer gaan oefenen om iets in haar mond te krijgen. Want ik merk dat ze nu banger is dan anders…. Weer gaan oefenen.

charlot van r schreef op vrijdag 2 november 2007, 18:34:


Ik denk dat je beter naar Eva geluisterd had, die pas geleden uitgebreid heeft beschreven hoe haar tandarts werkte en je die met verstand van zijn werk en paarden had laten komen.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

charlot van r schreef op vrijdag 2 november 2007, 18:34:


Yep, ooit al gelukt zonder verdoving.
Mijn paard raakt helemaal over haar toeren door handmatig vijlen. Omdat de tandarts/da (whatever) dan grotere gebaren maakt om te kunnen vijlen. Daar wordt ze nerveus van. Gaat ze ook steigeren enzo.
Als het elektrisch gebeurt is ze braver en minder gestressed.
De tandarts die mijn paard haar tandjes doet werkt trouwens altijd elektrisch en beweert dat hij 99% van de paarden doet, zonder te hoeven verdoven.
Vroeger werkte die man trouwens handmatig en hij beweert dat de meeste paarden beter reageren op elektrisch vijlen. En dat zelfs een aantal echte 'klootzakken' nu lammetjes zijn.