Klein probleempje, maar ik zit er toch mee: ik heb een arabierenzadel gekocht voor mijn jonge arabier, maar ik kom er maar niet uit wat ik er onder zal leggen. Een schabrak lijkt me te dun, een westernpad is te klein (vanwege het feit dat het zadel wél op een westernzadel lijkt, maar dan met zweetbladen). En een deken lijkt me ook niet alles. Het zadel heeft geen kussens, en ik wil dat mijn arabier (hij moet nog worden beleerd) een zadel niet zal gaan associeren met iets dat hard en stug op zijn rug ligt. Heeft iemand een oplossing?
Groetjes, Yoke

Zelf heb ik pas een bestaand hoofdstel omgevormd tot bitloos: ik heb van de neusriem alleen het neus- en kingedeelte overgehouden. Daaraan heb ik de bakstukken vastgemaakt, en aan de ringen van de neusriem heb ik met musketonhaken de teugels vastgehaakt. Het werkt prima, en het kost je alleen maar een paar musketonhaken. Enne, het paard dat ik ermee rijd, reageert er prima op.
Bij een ander paard gebruik ik het Norton bitloze hoofdstel, met gekruiste riempjes onder de keel. Werkt ook heel goed, maar eigenlijk vind ik mijn zelfgemaakte hoofdstel net zo goed functioneren.
Groetjes,
Yoke

Annemieke B schreef op maandag 12 november 2007, 19:32:


idd ik heb me ook al zitten afvragen wat voor gevolgen het heeft voor ons paard. Nu het kan ver niet anders dan ons paard zijn. Want de moeder van ons paard heeft 3 veulens gehad. Maar 1 zwarte. En daar ging het dus om... Jammer dat die veerats zo ver woont, anders kon ik het eens vragen.

Hoe heeft Linda Lou het opgelost gekregen?roflol.
't Stond er inderdaad, dank je Esther, maar ik zag het niet.
Nu even mensen pupjes leren clickeren .

Eva Saegerman schreef op maandag 12 november 2007, 19:50:


Wat een verhalen allemaal hoe iedereen over is gestapt of nog bezig is de overstap te maken. Opvallend eigenlijk dat er heel weinig of niemand is die het zonder bit heeft geleerd als basis. Toen ik het leerde gebruikte bij ons echt niemand een bit, ze waren er niet eens. Het was gewoon elkaar helpen en er op. Vreselijk gelachen natuurlijk ook, soms dook je wel eens met ponnie en al de berm in als er wat was te vreten. Een keer met ponnie en al in de sloot gegleden omdat de kant afbrak waar juist die lekkere pol gras stond. Je leerde er wel van, je leerde heel snel herkennen of ze weer eens wat van plan waren. Vaak sliepen we er ook en dan gingen we elkaar natuurlijk ook spookverhalen vertellen. En leuk hoor dwars door Amsterdam rijden met die ponnies.

Es

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:


A. Op de manege, vanaf, euh, (Alzheimer light) 1988 ongeveer. Compleet traditionele lessen met alles erop en eraan van riempjes, sporen, slofteugels (daar heb ik zelf nooit mee willen rijden wel), op verschillende maneges.


Lang over nagedacht! In die zin dat ik nu nog niet volledig bitloos ben. Lees verder... Toen ik rond 1997 voor het eerst een 'eigen' paard had (ik huurde Cesar samen met een ander meisje) waarmee ik niet alleen in lessen reed maar ook alleen kon rijden is dat bitloze langzaamaan gekomen. Zonder informatie van buitenaf, nog geen internet of NH boeken toen, gewoon een drang om met mijn vriend Cesar 'meer met minder' te kunnen. Ik had zelf een simpel bitloos hoofdstel geknutseld, ik longeerde hem vaak met de longe gewoon los om zijn hals geslagen (mijlen vooruit op Nevzorov en zijn cordeo eigenlijk ) of soms ook wel helemaal zonder longe, enkel op stem, en dat in een grote piste. Allemaal zelf bedacht toen. MAAR, ik was niet gestopt met bit te rijden, in de dressuurlessen en ook op buitenritten had Cesar altijd een bit in, ik dacht er niet over na dat ook die dingen zonder zouden kunnen.
Dat veranderde pas echt met het Parelliprogramma. (Jaartal... euh... 2002?) Daar mag je in het begin (level 1 en 2) geen bit. Door de goede opbouw van het programma ben ik geen moment ongerust geweest over controle of zo. Sinds dan gebruik ik om buiten te rijden standaard mijn natural hackamore (= touwhalster) en daar voel ik mij ook het veiligst mee, niet met een bit. Door omstandigheden (ja, ik weet het, als ik alles kon overdoen zou ik de overgang naar natuurlijk veel sneller maken natuurlijk!) bleef ik ook met Lolita een tijdlang dressuurles volgen, met bit dus. Dat ik de neusriem wegliet vond mijn leraar niet alles maar dat kon hij nog net accepteren.


Omdat je van Parelli de toestemming krijgt terug een bit te gaan gebruiken eens je bewezen hebt dat je je paard ook zonder hoofdstel kan sturen ben ik dat eind level 2 (2004) ook gaan doen. De dressuurlessen zijn nu al een paar jaar gestopt, maar eens per maand of zo rijd ik nog een keer met bit, dressuurderige dingen binnen het Parelliprogramma waar het touwhalster niet fijn genoeg voor is. Nu alweer een paar maanden niet meer natuurlijk, Lolita is nog steeds met zwangerschapsverlof. Ik heb intussen ook een sidepull en die kan redelijk goed het fijne van een bit benaderen voor de dressuurdingen (met name overgangen tussen travers, renvers, schouderbinnen, schouderbuiten doorelkaar). De kans bestaat dus dat ik langzaamaan kom tot één keer per jaar met bit rijden, tot één keer om de tien jaar,

Moet ik wel zeggen dat ik bv. op de recente TREC wedstrijd in Merendree (Belgisch kampioenschap) veel mensen heb aangesproken over bit en neusriem, kennelijk in die mate opvallend dat ik nadien ervan verdacht werd gesjoemeld te hebben in mijn jurering op de hindernissen, dat ik zou de bitloze combinaties voorgetrokken hebben!

En toen ik recent een Centered Riding clinic meedeed was dat zonder eigen paard, ik ben erin geslaagd te bekomen dat ik op de mij geleende paarden met mijn eigen meegebrachte sidepull mocht rijden. Was trouwens niet zo'n grote stap hoor, de clinic ging door een een heel NH vriendelijke omgeving.

Leuk topic Esther, een boel mensen stellen zich op deze manier voor door een deel van hun paardenvoorgeschiedenis te vertellen, ik ook merk ik!

Nathalie

Piet schreef op zondag 11 november 2007, 23:07:


Bedankt voor de mooie uitleg. Ik bedacht meteen al dat het niet kon kloppen, want ik raak bv. Huppel wel aan om haar de trailer op te vragen, niet aan het halster dan, maar toch sturend dus. Maar het is helemaal iets anders dus.

Groetjes,
Nathalie

Isabel van der Made schreef op zondag 11 november 2007, 23:31:


Hmmmm... die hebben eigenlijk duidelijk ondergeschoven hieltjes, zoals haar mama. Ze loopt er wel prima op, over alle ondergrond. Ik durf daarom niet te bekappen en probeer voor voldoende slijtage te zorgen. Als ik heel heel veel tijd over heb plaats ik wel eens foto's.
Ik was recent helemaal depressief door een tekst (waar ook weer?) waarin stond dat het pasgeboren veulen nog voor te drinken eigenlijk 10 kilometer over de rotsen zou moeten lopen om de dan nog zachte hoefjes goed te laten openspreiden. Is niet gebeurd dus.

Groetjes,
Nathalie

Moniek schreef op maandag 12 november 2007, 0:05:


Eigenlijk is het ook zo. Huppel loopt met mij mee (niet met Lolita) en Lolita loopt ook met mij mee. Natuurlijk helpt het voor de rust dat ze zo ook samen blijven. Als ik slechts een van beide meeneem zal de ander wel een keer achterkomen om mekaar niet uit het oog te verliezen, maar niet zo mooi naast elkaar.
Huppel loopt graag, dus als ik begin te lopen is die meteen met mij mee. Maar Lolita met haar zere voeten loopt niet altijd meteen en blijft soms hangen. Stoppen samen met mij daarentegen doet Lolita iets beter.

Ze is een heel leuk veulen ja! Het mooiste veulen van de wereld ook, volledig onafhankelijk objectief gezien

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 10 november 2007, 7:11:

Bij ons kun je bij de gemeente gratis housproksel halen, van de bomen en takken die ze hebben moeten verwijderen en door een sprokkelaar hebben gehaald. Is dat niets? Dat het elke zoveel jaar aangevuld moet worden hou je volgens mij wel...

e m kraak schreef op zaterdag 10 november 2007, 14:09:


Je bedoeld Stelcon platen, met zo'n ijzeren rand om de plaat heen? Ja die zijn nieuw schreeuwend duur! En loodzwaar! Heb je een flinke tractor voor nodig om op de plek te leggen. Hadden we bij de vorige pensionstal. Wel perfect, grote platen dus niet zo heel veel nodig om een aardig oppervalk mee te bedekken, en praktisch onverwoestbaar.
Zoek eens op Marktplaats.nl of zo. Ze zijn best wel eens 2e hands te koop...

En in de toekomst gaan we alleen maar MEER met wateroverlast te maken krijgen is voorspeld. Dus maak de borst(en), letterlijk(?) maar nat!!!!

Nathalie Lagasse schreef op maandag 12 november 2007, 20:31:


Weet je, eigenlijk vind ik zelf (ikke maar hé, klein simpel meisje) het grote verschil niet bit of bitloos, maar hoofdstel (met of zonder bit) of hoofdstel-loos. Niets aan het hoofd dus. Geen teugels. Dat vind ik pas echt rustgevend voor het paard. Want ook met een bitloos hoofdstel zie ik nogal wat waarvan mijn tenen gaan krullen, continu twee teugels op contact, onderhals, brrr. Helemaal zonder hoofdstel heb ik nog nooit dingen gezien waarvan mijn tenen krulden
Wat vinden jullie? En vind je het dan acceptabel om (zoals ik) dan wel met een carrot stick ofwel een touwtje om de hals te rijden? Of zijn stokken altijd verboden volgens de nauwe PN-leer?

Nathalie

Yoke Roorda schreef op maandag 12 november 2007, 19:56:


http://www.hue-hott.de/shop/USER_ARTIKEL_HANDLING_AUFRUF.php?javascript_enabled=true&lang=de&darstellen=1&Kategorie_ID=15&Ziel_ID=779&PEPPERSESS=581b6f7c6c1d827ff3c4c523625bec69

of

http://www.hue-hott.de/shop/USER_ARTIKEL_HANDLING_AUFRUF.php?javascript_enabled=true&lang=de&darstellen=1&Kategorie_ID=15&Ziel_ID=543&PEPPERSESS=581b6f7c6c1d827ff3c4c523625bec69

Ik lees over wol, vilt en katoen.... Het vilten zadeldek van het zadel van de 2e link is misschien los te koop? Het zit niet standaard bij het zadel inbegrepen. Of lijkt dit zadel niet op het jouwe?

Elzaliene Proost schreef op maandag 12 november 2007, 20:48:


Oppassen hoor met dat gratis houtssproksel van de gemeente, daar kan bijv. wel taxus doorheen zitten.

Es