Ans Jondral schreef op woensdag 21 november 2007, 11:40:


Ja, Ans, ikke ook.....héél zenuwachtig..
Maar weet je wat raar is?
Ze mankt nu rechtsachter.... Haar linkerachterbeen is eigenlijk het probleembeen. Maar ik vind dat ze dat eigenlijk goed terug gebruikt, ze brengt haar linkerbeen in stap mooi ruim naar voor...
Het is nu rechts achter dat ze mankte onder belasting (ruiter) en gisteren na stapsessie buiten (licht.)
Vond ook eergisteren dat ze op rechterhand kort liep met achterbenen. Maar ja, glad he, zou zelf ook niet op mn gemak lopen...
Mssn is rechterachterbeen wat overbelast door het zo lang ontzien van dat linkerachterbeen en heeft ze daar nu last van?
Of komt het uit haar rug, mssn?
Zit nog met zoveel vragen, wil nog even afwachten toch....met dat rechterachterbeen...
Weet nu gewoon even niet wat ik zou moeten laten onderzoeken dmv foto en / of echo of toch maar osteopaat...
dank voor de tip om evt een echo te laten doen, Ans!

Esther schreef op woensdag 21 november 2007, 11:52:


neen dat snap je dan weer niet
Jij blijft dat stokpaarden dragen he
Ik heb het helemaal niet over mensen die zich nog informeren en stappen moeten ondernemen; gelukkig zijn die der en gelukkig willen mensen zich informeren en het anders aanpakken!
Wat ik bedoel zijn de mensen die er van overtuigd zijn een PN'er te zijn, en blijven hangen (zonder meer te willen, te durven of te geloven) aan een paar traditionele principes en er 100% van overtuigd zijn die nooit te willen , durven of te geloven dat het anders kan, opgeven.
Snappie nu?

Bv een vriend van mij, level 3 parelli (bijna
cursus in amerika bij parelli
maar in de wintermaanden paarden op stal
maar vind van zichzelf dat hij zijn paarden natuurlijk houdt

Eva Saegerman schreef op woensdag 21 november 2007, 11:21:


Ik heb een leidtouw en dat heb ik kort vast, om heel snel te kunnen reageren als hij ( en hij kan dat) er als een raket vandoor gaat.
Ik ben verantwoordelijk voor de veiligheid van Angela. Als ik zijn hoofd bij me kan houden is het enige wat hij kan rondjes rond me draaien.
Je ziet me ook altijd aan dezelfde kant staan als waar Angela haar benen hangen. Als ze eraf wil springen dan kan ze zich afzetten van het paard binnen de ronde die hij loopt en komt ze nooit terecht waar zijn achterbenen uitwaaieren.
Dit in vrijheid oefenen is voor een latere fase, als ik zeker weet dat ik hem kan vertrouwen met iets op zijn rug, ook bij schrik.

Ja, goed gevoeld, echter niet gaat mislukken, maar zou kunnen mislukken. Wie kan exact een dier voorspellen?

Hij heeft haar wel degelijk opgemerkt op zijn rug. maar dat gewicht moet geen issue zijn. Het enige wat hij ermee moet is dragen en zijn evenwicht bewaren en accepteren dat het gewicht daar zit. Daarom doe ik tegelijkertijd andere oefeningen, maar die versterken en vereenvoudigen wel hetgeen we doen.



Misschien niet duidelijk op deze filmpjes, maar ik zou ze kunnen laten zien, we hebben alles aan 2 zijden getraind.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Isabel van der Made schreef op woensdag 21 november 2007, 12:00:


Dat heb ik niet!
In de handen van esther, van jou, van mezelf, van ... heb ik die schurft niet
Net zoals de carrotstick
Het is me te doen om wie er wat mee doet.
Ik heb zelf tot vorig jaar altijd met zweep gereden, zelden gebruikt, was voor 'geval van nood'. Queenie deed er niets van, want ik gebruikt die nooit, alleen op de dazen weg te slaan, enfin dat verhaal ken je.
De carrotstick in nathalie L haar handen, vind ik ook geen schurft, is ok!
Maar de CS in handen van een pseudo-pn'er (die rijzwepen navenant vindt ) vind ik wel schurft.

Ok ik stel het zo: hoeveel zwepen in handen van een ruiter op zijn paard in belgie en nederland wordt wel gebruikt als strafmiddel en hoeveel procent niet? De uitzonderingen bevestigen hierbij dus de regel. Dus wil ik zeggen: ja, ik ben absoluut tegen zwepen, dan heb ik het over het groot aantal percentage zweep gebruikende ruiters, als strafmiddel, en dan wordt een klein percentage zweepgebruikers ten onrechte veroordeeld door mij.
Dat is zo, de uitzonderingen zijn er, en die moeten dan maar voor zichzelf beslissen dat ze zichzelf niet reken tot de eerste groep
Klaar

En alles wat er maar enigszins op lijkt, dus ook een

Hallo,

Wij hebben een Freiberger veulen gekocht (nog maar net weg van de moeder) en dat staat nu op een manège voor twee weken tot het bij ons in de wei naast ons huis komt.

In de manège gaat we binnen een week wennen aan een 18 jarige merrie die ook mee bij ons komt. Dan komen ze samen af.

Nu is het een heel lief veulentje, maar in de box ging het enorm tekeer toen het net van de moeder weg was. Wij hebben al onze kennis van paarnatuurlijk, dus we hebben een lichte schuilstal die open is.

Nu komt mijn vraag: wat als ze na een week nog niet heel erg aan de nieuwe merrie hangt en ze probeert weer uit te breken. Wij kunnen ze niet in een box binnen houden. Denken jullie dat een weide met electriciteit ze zal tegenhouden? De linten hangen op 1m50 en 80cm ongeveer.

Bedankt voor het antwoord,

Dorien
www.naturalp.org

Eva Saegerman schreef op woensdag 21 november 2007, 12:11:


Ok jij bedoelt mensen die niet meer open staan voor vernieuwing en groei maar al zijn vastgeroest. Daar kan ik me wel in vinden.

Eva Saegerman schreef op woensdag 21 november 2007, 11:36:


Thanks, weet m'n plekje weer te vinden.

Ik weiger koste wat het kost mijn huwelijk op het spel te zetten met mijn echtgenoot door steeds maar weer door te drammen (met goede argumenten) wat ik wil.
Hij kent mijn wensen, hij deelt sommige dingen maar is duidelijk in wat hij wel of niet wil. Respect voor elkaar, relatie behoudend.

B.t.w. vanmorgen op het plein waar nu wat meer ruimte is omdat het leverseizoen van de planten op z'n einde loopt een paddock gemaakt en verbonden aan de paddock binnen.

Maar goed, ik heb het er voor over om een pseudo te zijn, wel willen maar niet kunnen/durven....

En wat mijn reacties t.o.v. Charlot, heb daar een stuk zelfprojectie toegepast wat misschien niet had gemoeten. Maar hecht zelf waarde aan om -waar nodig- de middenweg te bewandelen.

Wel denk ik dat ik voortaan wat voorzichtiger zal zijn met hetgeen ik hier post. Dan maar niet 'kwetsbaar opstellen' hier en bijv. vertellen dat 'je een foutje gemaakt hebt door de zweep verkeerd te gebruiken'. Maakt tal van reacties los hier en ik wil niet 'in de verdediging schieten' op die wijze.

Eva Saegerman schreef op woensdag 21 november 2007, 12:11:


Er komt wel een gezondheidsprobleem bij kijken. In de wintermaanden de paarden in een grote modderbende laten lopen, is, volgens Ramey en La Pierre funest voor de hoeven.
Nou heeft vooral LaPierre gemakkelijk praten, waar hij woont, regent het zelden.
Bij jullie in B en NL, hier in UK, regent het nu eenmaal te veel in de winter. Dan ga ik afwegen, en kies voor natte poten, want de paarden op de parkeerplaats laten rondlopen de hele winter, vind ik geen optie. Kan me echter wel voorstellen dat iemand anders dat niet juist vindt. Het is allemaal niet zo zwart/wit.
(En ik weet niet waarom jouw vriend zijn paarden binnen zet.)

Isabel

Dorax schreef op woensdag 21 november 2007, 12:28:


Hallo Dorien,

Ik heb vorig jaar een veulen bij de moeder weggehaald en 100 kilometer verderop weer losgelaten in een wei met alleen op 110 centimeter een schrikdraad.
In de bak die grenst aan de wei had ik mijn andere paarden zolang even opgesloten.
Dit veulen was 6 maand oud , en dus nog niet afgespeend.[gruwel...]
Het veulen was natuurlijk verschrikkelijk aan het roepen naar zijn moeder , maar bleef ondertussen wel dicht bij de bak lopen waar de andere paarden stonden.
Nadat het veulen de rust had gevonden om af en toe wat te eten van het gras , heb ik de andere paarden erbij gezet.
Dat is helemaal goed gegaan.
Het geroep naar mama was met 2 a 3 dagen al gebeurd.

Ik denk dat het wel goed komt.

Gr Esther

Isabel van der Made schreef op woensdag 21 november 2007, 12:46:


Hoe los jij dat dan op, Bel? Want ik weet dat Opal altijd erg gevoelige voeten had.
Hier ook één grote modderbende, we hebben meer en meer verhard en betegeld, maar het voorkomt niet dat de paarden toch enige tijd in de blub moeten staan. Gelukkig hebben we nu wel droge plekken gecreëerd voor elk paard maar nóg zie je dat de kwaliteit van de hoeven echt achteruit gaat nu Ze lopen nu niet zoals ik dat zou willen en dat komt doordat de hoeven nu zo verweken.

Groet, Pien

Als ik ook een tip mag geven
Ik zou de beloning absoluut van Angela laten komen.
Je bent nu aan het trainen dat Shiny gewicht en een ruiter op zijn rug leert verdragen en er mee lopen.
Ik zie het gebeuren dat dat je perfect gaat lukken, zolang Shiny je ziet. Ook Angela op zijn rug zelfstandig rijden zie ik weinig problemen, als jij maar in zijn zichtveld blijft.
Ik voorzie daarentegen wel problemen het moment dat jij op zijn rug stapt en hij je "kwijt" is.
Je hebt gezien dat mijn Piablo ook heel aanhankelijk is, ik merkte met hem een giga verschil toen ik er op zat. Het stoepje aan de straat af, wat we gedurende meer dan een maand 2 keer per dag aan de hand deden toen ik zijn gewonde been moest verzorgen en waar hij nooit problemen bij maakte bijvoorbeeld. Ging prima met mijn dochter op zijn rug en mij er langs. De eerste keer dat ik er op zat om er over te gaan (en mijn dochter er langs) zijn we uiteindelijk samen languit op straat beland... alleen maar omdat hij mij niet direct zag.
Iemand anders op hem laten rijden kan perfect, zolang ik in de buurt ben, ga ik even weg dan is het beginnende paniek. Met mijn dochter lukt het nu wel, omdat hij haar natuurlijk beter begint te kennen, maar ook denk ik omdat ook zij vanuit het zadel beloont, veel meer dan ik op dit moment. Bij mij heeft hij het niet meer "nodig", is een stembeloning en een aai voldoende, bij haar is dat als motivator nog niet genoeg, al zie ik dat het steeds minder en minder wordt.
Shiny heeft die gerichtheid op jou nog veel meer dan Piablo met mij denk ik.
Ik denk dat je het probleem wat ik met Piablo had kan voorkomen door de beloning door de ruiter te laten geven, ook al in dit stadium, zodat hij van nu af aan leert in kleine stapjes diegene op zijn rug niet alleen te verdragen (omdat ji het vraagt), maar ook te vertrouwen (ook al ben je er niet).

Piet schreef op woensdag 21 november 2007, 12:14: