Aafke schreef op vrijdag 23 november 2007, 17:33:
> Begrijp het niet goed, vanmiddag hier de 2 paardje
ontwormd.
> Gewoon bij halster gepakt, spuit via de mondhoek naar binnen en
> de kuur naar binnen gespoten. Geen heftige reacties, gewoon
> acceptatie.. kauwen en slikken. Bij me blijven staan en daarna
> verder met de geweekte bietenpulp. Ook daarna geen gekke
> dingen. In Juli toen Nancy hier kwam ging het bij hen allebeide
> ook op deze manier. Mis ik iets.. of heb ik 'sulletjes'...
Nee, geen sulletjes, gewoon paarden. Sommigen hebben niet zozeer een afkeer tegen de vieze smaak vd
ontworming (geef ze maar eens die met appelsmaak) maar meer met associatie met wat anders. Eén van m'n paarden vloog vroeger bijna tegen het plafond als ik 'm moest
ontwormen, gewoon (nou ja) omdat hij in z'n jeugd, na een ongeluk, wel zoveel medicijnen tegen wil en dank (lees: met véél dwang) heeft moeten slikken, dat alleen al het zien vd spuit hem alle hoeken in deed vliegen. Ik heb dat ook gedaan, overal aaien met de spuit, over de lippen heen, in de mond zonder leeg te spuiten, totdat ik hèt foefje vond wat bij hem werkte: z'n hoofd naar me toe vragen, aaien, spuit in de mond, leeg drukken, aaien . En vooral niet vasthouden!!Tegenwoordig bijna geen centje pijn meer, ik moet er gewoon niet teveel poeha rond maken, gewoon doen, niet aarzelen. Niet alle paarden zijn gelijk, ook niet met
ontwormen!!