Nathalie Lagasse schreef op maandag 26 november 2007, 3:25:


Zomaar een gedachte:
Een verslaafde die er niet af kan blijven,
maar er helemaal niet gelukkig van wordt.

Michiel S.

Mijn onbeslagen IJslander loopt heel goed als zijn hoeven niet gevoelig zijn. Als zijn hoeven gevoelig zijn (en dat is nogal eens geweest de afgelopen tijd door verkeerd voer), wordt hij vlak en wordt zijn tact minder zuiver. Hij heeft van nature een goede tact, maar dat hebben niet alle IJslanders in aanleg; dan moet je zelf meer doen om een zuivere tact te rijden.
Er zijn IJslanders die zijn viergangers en hun aanleg is dan wat minder lateraal gericht; ze hebben meestal een goede draf en ook tolt, maar voor de tolt moet je als ruiter meer doen. Er zijn ook vijfganger-IJslanders en hun aanleg is meer lateraal, ze hebben vaak een wat minder verende draf, maar de tolt gaat vaak vanzelf. Sommige IJslanders hebben iets tussen vier en vijfgangen in, of zijn zo lateraal dat ze uit zichzelf voornamelijk een zwijnepas aanbieden Dan wordt er vaak eea gedaan met de ijzers; wat zwaarder voor, de hoeven langer laten groeien enz. Het lijkt mij ook dat je dit met rijden en de goede training ook kunt oplossen, het vraagt gewoon wat meer van de ruiter

Karin schreef op dinsdag 20 november 2007, 20:51:

Piet schreef op maandag 26 november 2007, 8:20:


Ik wil er nog even een aardige gebeurtenis aan toevoegen, die ik vergeten te vertellen was.
Toen we vorige week die filmpjes maakten met Angela als gewicht op zijn rug, kom je op een punt dat je even wil kijken wat je nu precies gefilmd hebt.
Dus wat ik normaal nooit doe als we samen bezig zijn: mijn vader, Angela en ik stonden in een kringetje in de bak te kijken naar wat we opgenomen hadden.
Eerst kwam Shiny kijken, wat daar nu wel zo interessant was in het midden van ons, door zijn hoofd er tussen te wurmen. Hij werd even over zijn bol geaaid, maar verder eigenlijk genegeerd en trok zijn hoofd weer terug. Dus wij nog even filmpjes kijken. Opeens voel ik druk in mijn rug die me zachtjes maar zeker wel een meter vooruit deed stappen. Wat bleek, (Angela had het aan zien komen ) hij was op een meter of 5 gestopt met weglopen, achteruit teruggelopen en met zijn kont drumde me vooruit. Ik heb opgemerkt dat waar wij hartelijk om lachten, heel veel mensen dit levensgevaarlijk zouden vinden.
Ik zal niet zeggen dat hij graag verder wilde met werken. Ik denk eerder dat hij vond dat zolang ik in de bak stond hij nog niet klaar was en dat ik, door niet op te letten, hem van de mogelijkheid afhield zijn 'kost ' te verdienen
Zelfs terwijl we bezig waren met hem nieuwe minder prettige dingen aan te leren.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Piet schreef op maandag 26 november 2007, 11:09:

.> werken. Ik denk eerder dat hij vond dat zolang ik in de
O jee, nou doe je het zelf toch ook echt Piet!! "hij vond"!! Hij keek alsof" is dat niet zo'n beetje hetezelfde??????????Huh??????????

Caatje schreef op maandag 26 november 2007, 11:43:


Yep helemaal gelijk!
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Piet schreef op maandag 26 november 2007, 11:09:

Is mooi dat hij verder wilt, maar ik zou het niet accepteren denk ik van Queenie
Ook al is het uit enthousiasme of vraag om verder te doen dat ze haar kont tegen me duwt, ik vind niet dat ze zich zo moet opdringen en zeker niet op een dominerende manier. Bij jou en shiny ligt het wellicht anders, maar queenie is zo dominant, over iedereen en alle paarden, dat dat een zeer dominerend gedrag zou zijn, dat dus niet te accepteren valt. Ik kan me eigenlijk ook niet voorstellen dat zij dat zou doen. het enige dat ze doet om men aandacht te trekken "gaan we spelen" is alle ballen wegschoppen die ze tegenkomt, alle koorden oprapen en me aangeven, enz. Zoals een hondje een speltje komt voor je voeten leggen dus. Als ik niet binnen 5 minuten inga op haar vraag, trapt ze t af