Nick Altena schreef op woensdag 28 november 2007, 1:41:


Stel je wandelt buiten met je paard, die plotseling erg heftig schrikt van een opvliegende fazant en begint te rennen en stuiteren aan je touw. In deze situatie zal het nul effect hebben als je probeert iets te bereiken met voer. Veiligheid moet eerst in orde zijn, wil het paard een open frame of mind hebben om iets te willen 'doen' voor jou en je voer.

Als je met een paard aan het werk bent, of dat nou grondwerk of rijden is.. veiligheid moet eerst oké zijn. Als aan die voorwaarde is voldaan (vanuit paard's visie) kan het paard pas leren en openstaan voor voedsel.

Een paard wat slecht zonder zijn kudde kan (en die zijn er!) zal niet eten als de rest van de kudde uit het zicht verdwijnt. Die gaat zich druk lopen maken, hinniken, en heeft geen oog voor het voedsel wat je aanbiedt, totdat de kudde terug is. Als het nou dááágen duurt, zal het paard in die periode wellicht leren en ervaren dat hij niet zal doodgaan zonder zijn kudde en uiteindelijk wel eten, maar dan heeft hij voor zichzelf al uitgemaakt dat het met zijn veiligheid wel oké zit.

Hoezo dan? Die link met veiligheid en druk snap ik niet? Met veiligheid wordt ook bedoeld; de hele leefomgeving, de kudde. Daar hoeft geen menselijke interactie aan te pas te komen.


Dus als een stel leeuwen op het laatste polletje gras ligt in de savanne, denk jij dat als het paard de hongerdood nabij is, hij toegang tot het gras (en de leeuw) zal zoeken???? Ik denk het niet namelijk.

Waarom zie je dan nog steeds uitgemergelde, uitgehongerde, de dood nabije paarden? Geen enkele omheining of staldeur is sterk genoeg als het paard er werkelijk uit zou willen, zou moeten omdat hij anders dood gaat van de honger omdat zijn baas hem verwaarloost. Het paard doet niet álles om aan voedsel te komen. Het paard gaat gewoon dood, terwijl hij makkelijk uit kan breken.

Nick Altena schreef op woensdag 28 november 2007, 4:45:

Sinds de komst van het 'horsenality-concept' is er ook heel wat veranderd met de fases Nick. Bijv. een paard wat een gevraagde opdracht niet uitvoert omdat hij introvert is/raakt, krijgt zelfs geen fase 2. Wat er vervolgens gebeurt lijkt op het subtieltrainen. Wachten, wachten, wachten tot het paard er zelf aan toe is en zijn angst kan overwinnen. Is het natuurlijk wel de kunst om je paard goed te leren lezen en inschatten. En daarvoor is dat prachtige LB&HB pakket op de markt gebracht. Wat voor informatie er op deze 10dvd's te vinden is, kan je onmogelijk leren door berichten van forumleden die het pakket hebben.

Heel je onderstaande bericht is gebaseerd op de werk- en denkwijze van de parelli's van jaren geleden. Zo ís het niet meer. Geen fases voor alle paarden, voedsel voor sommige paarden. Er is veel veranderd in Parelli-land. Als je enkel kijkt naar de demo's, zal je niet veel verschil zien, nee. Het resultaat is uiteindelijk hetzelfde, maar het gaat om de weg ernaartoe . En díe is erg veranderd. Gooi je oude pakket maar gerust weg.. de te behalen doelen zijn nog zo ongeveer hetzelfde, maar daar is alles mee gezegd.

trea hoex schreef op woensdag 28 november 2007, 10:14:


Sorry, met het knippen is iets mis gegaan!
Ik reageerde op het bericht van Nick, nr; 83535

Frans Veldman schreef op dinsdag 27 november 2007, 19:25:


Grappig dat ook hier een paralel naar mensen is, mensen met dikke en dunne benen En dan bedoel ik geen vet maar de hoeveelheid spieren. De beste marathon lopers gebruiken "niet" hun spieren om vooruit te komen, maar de zwaartekracht. Ze vallen naar voren, en hun benen vangen die val op. Zelfs een heuvel opgaand doen ze vallend naar voren. Deze lopers uit Kenia hebben dan ook dunnen benen, omdat ze niet op spierkracht rennen zoals de meeste anderen. Op mijn website staat dit nu ook uitgebreid beschreven, het is de bloovoetse manier van lopen en rennen, met landing op de bal van de voet.

Michiel

Esther schreef op woensdag 28 november 2007, 9:55:


Hallo, Piet,

Jammer dat Shiny zo geschrokken is! Ik zit al de hele tijd te denken of je er wel goed aan doet dat er iemand anders op zijn rug gaat zitten. Zou het voor Shiny niet beter zijn als jij op hem gaat zitten? Jij bent tenslotte de persoon die hij vertrouwt.

Ik zit ook even te vergelijken met Indy. Op een gegeven moment gaf Indy aan dat ze eraan toe was bereden te worden. Vraag me niet hoe, het was meer een gevoel, alsof ze me uitnodigde in het vervolg samen, als een soort van eenheid op stap te gaan.

Uit veiligheidsoverwegingen (mijn knie) hebben we op een dag besloten dat mijn trainer het eerst op Indy zou stappen. Indy vond het echter doodeng, ondanks het feit dat ik bij haar hoofd stond. Ze liet hem er niet op. Ze kende het zadel, liet toe dat er gewicht op lag, wapperende jassen, klapperende emmers, op haar rug leunen met de voeten van de grond, geen probleem. Erop stappen door mijn trainer ging absoluut niet en ze flipte (wijken, omhoog komen, weg willen springen). Gelukkig stopte mijn trainer onmiddellijk en ze was ook weer rustig. We hebben het plan toen radicaal omgegooid. Ik ben er daarna opgestapt alsof het de normaalste zaak van de wereld was - en Indy vond het prima. Ze besnuffelde mijn voeten en keek achterom, alsof ze zeker wilde zijn dat ik het was. Zelfs een rondje stappen ging goed, ze reageerde op de commando's die ze al kende en ging stappen op "walk" en stoppen op "ho". Sturen ging ook aardig, ze had al geleerd te wijken voor druk, het was alleen nog een beetje onwennig.

Misschien heb je hier wat aan?

Monique

Nick Altena schreef op woensdag 28 november 2007, 4:45:


berichten kunnen een selectief beeld geven van een methode.
alles hangt af van de kennis en vaardigheid van de gebruiker.
wil je een methode goed kunnen beoordelen, ga dan naar de bron, en blijf die bron dan ook volgen. (nieuwe info)

zoals Trea als meldt: het doel is hetzelfde (een paard dat nieuwsgierig,zelfverzekerd,atletisch en "sensitive" is.
de weg ernaar toe is genuanceerder in de kennispakketten samengevat.

Hmmm, misschien een idee om een liberty and horsebehaviorpakket te LENEN. de informatie die erin staat is overigens ieder cent waard.


ik voel me niet capabel genoeg om mijn Parellikennis uit te dragen.
ik ben eind level 2 en wil graag nog meer ervaring opdoen voordat ik andere mensen van advies ga dienen.

ik heb me niet aan je schijfwijze gestoord, hoor.
alleen een beetje aan de inhoud.

Piet schreef op woensdag 28 november 2007, 8:51:

dat komt: omdat ze erna eten krijgen. Wat dus voor hen

Ja en sinds ik geleerd heb hoe je dat doet vind ik dát veel leuker! Myriam