Piet schreef op vrijdag 30 november 2007, 13:38:
>> Stel je hebt een hond die ontzettend beschermend is over zijn
 >> voerbak. Als jij als baas bij de voerbak in de buurt komt trekt
 >> die hond zijn lippen op en begint te grommen. Alle signalen dat
 >> er een probleem is in de gezagsverhouding zijn aanwezig.
 > 
 > Dat  betekent  allereerst  dat  je  je  hond  niet  hebt
 > opgevoed.
Of:
1) Dat de betreffende hond een van nature erg dominant exemplaar is.
2) De eigenaar domweg niet weet dat hij steeds met zijn lichaam signalen aan de hond geeft dat hij zelf eigenlijk ondergeschikt is (stapje terug doen als de hond gromt, of de bal bij hem laten liggen als hij gromt).
3) Verkeerde spelletjes met de hond speelt die hij als mens niet kan winnen (wie is er het eerst bij de bal?)
Wat ga je zo'n baasje aanraden? Ga maar clickeren om het probleem op te lossen? Of ga eens een cursus doen waarbij je leert om op een betere manier met je hond te spelen, en als je de lichaamstaal beheerst en de gezagsverhouding in order is kun je eens gaan clickeren als je daar dan nog behoefte aan hebt?
> Maar nee, je  begint  te  werken aan een normalisering  van de
 > mens- hond  verhouding. Veel  spelletjes  die onder andere tot 
 > doel  hebben betere omgansvormen  met elkaar ter  bereiken

>> Parelli is vooral gebaseerd op de 2e methode. Veel spelletjes,
 >> die onder andere tot doel hebben dat het paard jou op
 >> geweldloze wijze weet te waarderen als leider.
I rest my case.
>> Ander voorbeeld:
 >> Waarom werkt schrikdraad (=automatische bestraffing) effectief
 >> om een paard op een bepaalde wei te houden? Heb je dat al eens
 >> met clickeren geprobeerd? Kun je uitleggen waarom schrikdraad
 >> handiger is?
Heb je hier nog over nagedacht?
> Het  afdoen  als  een  handig  stukje  gereedschap
 > is  de  kennis  niet  hebben om  de  mogelijkheden en 
 > toepasbaarheid te  zien.
"Beperkingen" mag er ook wel bij in het rijtje. Alles heeft zijn beperkingen, ook clickeren. Of het wordt al snel onnodig en onpraktisch ingewikkeld.
> Wat  clikker  je  wel en wat  niet  Frans?
Clickeren vind ik nagenoeg waardeloos om gezagsverhoudingen mee te bepalen, ik zie daarin meer in spelletjes. In 
desensibilisatie zie ik ook weinig heil in clickeren. Clickeren is daarentegen uitmuntend in het zeer snel kunnen aangeven wat je wilt. Ik gebruik clickeren bijvoorbeeld graag om bij een paard wat nog moet leren zijwaarts te gaan exact te laten weten welk pasje ik bedoel.
> Er  is  denk  ik  geen methode  die zoveel  gebruikt  maakt van
 > lichaamstaal  om iets  duidelijk te  maken   als  klikkeren. Je
 >  hebt  namelijk  niks  om het  anders  te doen. 
Dat is natuurlijk flauwekul. Je verbindt gewoon een fysieke cue aan een respons, maar dat maakt het nog geen lichaamstaal. Voor een taal is meer nodig dan dat.
> Nee  wat  Ilona  zei, weet  ik  helaas  niet  meer, daar  ben
 > ik wel nieuwgierig  naar.
Dat is dan heel jammer.
> Machtig  leider of  geen machtig  leider.
Dat maakt wel degelijk veel uit: observeer maar eens een groep paarden. Zodra de leider iets engs accepteert komt de rest van de kudde er direct achteraan. Als jij nou die leider kunt zijn (wat niet perse degene hoeft te zijn die snoepjes uitdeelt) dan kun je een paard gemakkelijk over al zijn angsten heen helpen.
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail".