trea hoex schreef op zaterdag 1 december 2007, 12:35:


Grappig dat je hetzelfde schrijft. Zeker ook bekend met Parelli?

Even nog een leuk iets:
Onze paarden reageren verschillend op Enge Objecten onderweg. Bij Baladeika gebeurt precies wat je hierboven beschrijft: als ze een eng stuk landbouwplastic ziet dan kijkt ze, zucht ze, en verandert van koers en naartoe, met een houding van "Ok, ik weet het al, nou moet ik er toch naar toe dus laat ik er maar vast naartoe gaan".
Jack daarentegen kijkt strak de andere kant op: "Als ze nou niet merken dat ik het eng vind dan hoef ik er ook niet naartoe".

Behalve grappig is dit ook een bewijs dat deze paarden hebben geleerd om Enge Objecten met hun verstand te benaderen in plaats van met hun instinct. Geen vluchtreflex meer, of de ruiter eraf smijten, etc. maar koel berekenend OF erop af, OF proberen te voorkomen dat de ruiter het merkt.

En bij beide paarden was vroeger de vluchtreflex in optima forma aanwezig. Ze hebben echt moeten leren om anders met Enge Objecten om te gaan, en dat is wat anders dan wennen.


Exact. Onderdeel van de beroemde Parelli "pre-flight-check". Jammer dat zoveel mensen niet meer zien dan "fases" en daarbij het hele systeem direct overboord gooien zonder er iets van te willen leren...

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op zaterdag 1 december 2007, 12:31:



Er is weinig verschil, het is zoals ook Michiel schreef, belonen voor moed. Wat jij ziet aan een zucht zie ik aan hoofd laag en de mate waarin dat gaat , als meer of minder ontspanning.
Het is flauwekul Shiny te vergelijken met een paard wat nergens bang voor is. Dan hoef je niet elk stapje te trainen. Elke klojo kan dat.
Een redelijk normaal paard kan al ergens anders van schrikken als dat bovenop datgene komt waar op dat moment al zijn moed voor nodig is. Laat staan een paard met een trauma voor waar je mee bezig bent.
Waar jij dus druk geeft om iets te accepteren totdat hij daarbij kan ontspannen, beloon ik hem voor de moed die hij toont.door er zelf op af te stappen.
Ik zet hem op voor succes. Kijk waar ik hem kan belonen. In mijn ogen altijd prettiger dan onder dwang te accepteren.
Wat zou jij doen Frans als er verder geen problemen meer zijn , alles wordt geacepteerd maar een touwtje op jouw paards rug hem blijft doen exploderen? Zien of je net zo hard mee kunt lopen om het daar te houden tot hij ontspant? Of met hem vechten?
Of zou je op een andere plaats beginnen met dat touwtje en hem belonen voor elke cm dat je dichter bij het "gevaarlijke" punt komt en dat accepteert? Zover dat hij geen punt van dat hele touwtje meer maakt? Nooit meer?

Piet, die nu van het mooie weer gaat genieten.

The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Frans Veldman schreef op zaterdag 1 december 2007, 12:46:


Even snel , want ik wil dus weg

Wat Conrad me heeft geleerd is met nog kleinere stappen te werken, niet verder te gaan voordat een paard de huidige stap zonder reactie accepteert.
Een betere manier van trainen dus, niks te maken met verschil in methode, want als je de aanhoudende druk wegdenkt mis je alleen de voerbeloning. Er is een markering en beloning.
Tot op heden is dat precies waar ik veel meer gebruik van maak en scherper op ben gaan letten, dat ik die fouten niet meer maak. Geen duidelijk van te voren gemaakt trainingsplan en het nemen van te grote stappen om te desensibiliseren.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Voor wie werk en paard wil samenvoegen door erbij te wonen kan bij mij vanaf februari wsl of vanaf maart of april, onder voorbehoud van de datum waarop de boerderij wordt opgeleverd, een kamer huren tegen kost en inwoning en twee gereduceerde prijzen voor stalling en weidegang.

Ik heb enkele kamers over en ik wil er zowiezo één verhuren voor de prijs van 825 euro per maand waarbij er één stal wordt verhuurd voor de prijs van 125 euro maar dat zit er dus al in.

de kamer is dus op de bovenste verdieping van de boerderij en je bent er welkom onder de voorwaarde dan je me erbij helpt om de boerderij en de paardenschool te runnen.
daarvoor staat dus kost en inwoning tegenover.

775 euro is voor als je enkel 's avonds en in het weekend erbij helpt.

1250 euro is voor als je er fulltime bij werkt op de boerderij. dat is dus je salaris voor 40 uur per week en die haal je gemakkelijk. het is vooral 's middags, 's avonds en in het weekend.
het spreekt uiteraard vanzelf dat we erg flexibel zijn in de uren die je werkt.

je rijdt je eigen paard er gewoon en je werk is erg afwisselend en leuk.
ideaal voor iemand die nog studeert of part time werk heeft!

de minimum leeftijd is vanaf 18 jaar.

één hond is welkom, een kat ook.

ik hoop op een aantal leuke reacties, ik spreek trouwens wel alles af op papier en we bieden een huurperiode van minstens een jaar tot twee jaar aan.

de boerderij staat in sint maartensvlotbrug

het strand is erg dichtbij en je kunt er erg lange ritten maken.

ik zoek iemand die ook buitenritten wil begeleiden, ik heb paarden genoeg staan dus het wordt zowiezo erg leuk.

solliciteren kan dus vanaf nu!
je mag me ook bellen maar mail eerst even met je telefoonnummer zodat ik rustig de dingen kan nalezen, dus een sollicitatiebrief met jouw gegevens en waarom je dit wil.

je kunt je sollicitatie mailen naar: sammarco@scarlet.nl

ik wacht jullie enthousiaste reacties af!

groetjes

vincenza sammarco

Piet schreef op zaterdag 1 december 2007, 13:01:


Dat zeg jij. Aangezien jij Harisha niet goed kent, en ik Shiny niet goed ken, is het onmogelijk om te wedijveren over wie het bangste paard heeft.
Ik weet wel dat als ik Harisha niet om mijn manier zou hebben gedesensibiliseerd ze minstens dezelfde symptomen zou geven als Shiny.
En dacht je dat Jack, opgevoed en beleerd voor de racerij, geen trauma's had?


Sorry hoor, maar zolang er nog moed voor nodig is, is het niet het juiste moment.


Harisha had precies dat probleem.


Inderdaad. Nou kan ik niet zo hard lopen als Harisha, behalve als ik de binnenbocht neem en zij de buitenbocht. Op een cirkel kan ik haar zelfs stilstaand bijhouden terwijl zij rondjes om me heen rent.
Zo heb ik dat dus gedaan. Touwtje over de rug, paardje rent om je heen, je wacht rustig af en draait passief mee, paardje stopt, en onmiddelijk trek je het touwtje weg. Handig is als je het touwtje aan het uiteinde van een stok hebt zitten, zodat je hem gemakkelijk op de plaats kan houden zolang dat moet, en weg kan halen op het exacte moment. Gelukkig had ik zo'n stuk gereedschap bij de hand.

Na twee keer had ze door dat alleen door te stoppen het touwtje weg ging. Wegrennen bleek nutteloos.

Na de derde keer bleef ze staan, en ik trok het touwtje er direct weer af als beloning. Klaar.

Met snoep was dat nooit gelukt, althans niet op zo'n snelle en elegante wijze.

Behalve "gewenning" aan het touwtje had ik an passant nog twee dingen bereikt:

1) Bevestiging dat rennen geen goede oplossing voor problemen is. Stilstaan is effectiever.
2) Bevestiging dat De Almachtige Baas elk eng ding voor je kan weghalen. Waar moet je wezen als er Iets Engs is? Bij De Almachtige Baas. Wat is dus het laatste wat je doet als je onderweg Iets Engs tegenkomt? De Almachtige Baas eraf smijten. Want zonder die Almachtige Baas heb je een probleem, want alleen hij kan het enge doen verdwijnen...


Nee, dat is oeverloos. Als het je al lukt op die manier dan heb je alleen DAT bereikt, en kun je met een ander kleur touwtje weer de hele kermis opnieuw meemaken, alleen maar omdat de kleur anders is.

Ik leer liever tegelijkertijd dat wegrennen nutteloos is en dat de almachtige baas alles voor je kan oplossen. Dat is blijvend en universeel van toepassing op ALLE dingen.

Nogmaals, dat gebeuren met de cap had hierdoor nooit kunnen plaatsvinden. Denk er eens zonder vooroordeel over na.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op zaterdag 1 december 2007, 13:12:


en:


Wat is er dan gebeurd met die eerste poging om op Shiny te gaan zitten? Je schreef net dat dit iets was "waar al zijn moed voor nodig was", maar hierboven schrijf je dat je nooit verder gaat zonder dat het paard de huidige stap zonder reactie accepteert.


Ja, zo lus ik er nog wel een. Parelli is ook clickeren als je de vanaf het nulpunt opstartende druk wegdenkt en de voerbeloning even vergeet.

SubtielTrainen is niets anders dan Parelli, alleen gebruik je daarbij direct de druk die je nodig hebt om een reactie te krijgen, terwijl je die bij Parelli vanaf het nulpunt opvoert tot datzelfde punt. In wezen hetzelfde, het enige verschil is dat bij Parelli de benodigde druk vanzelf steeds kleiner wordt. (Als je het goed doet, en daar ga ik even van uit. Dat sommigen de methode misbruiken staat hier los van).

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Moniek schreef op zaterdag 1 december 2007, 11:49:


Ik zei ook "qua bouw", niet "qua vorm". Er is voor wat betreft bouw geen enkele reden waarom voorhoeven zwakker zouden zijn dan achterhoeven. De vorm heeft misschien enige invloed, maar je ziet hetzelfde verschil ook bij paarden die nagenoeg dezelfde vorm hoeven hebben aan de achterbenen, dus daar zit het hem niet in.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op zaterdag 1 december 2007, 13:30:



EXACT! Nick, dit was wat ik bedoelde toen ik zei dat je ze niet moet beletten hun voeten te bewegen.
Láát ze die voeten bewegen, en laat ze daarná zelf ontdekken dat dat niet de oplossing is voor het enge.
Hou je een paard krampachtig stil, (stel dat de ruiter erafvalt, ik heb de verantwoordelijkheid over de ruiter) léért ie dat niet. Dus iedere toevallige gelegenheid waarin hij wél wegkan, zal hij aangrijpen.... EN ontdekken dat het werkt! De ruiter valt ervan af, paard is verlost.. wegrennen LOONT! Bingo. :)*


Trea