Ja, dat zeg je goed zo.
Hoe dat bij jouw zit vind ik wel heel apart?!
Je zit blijft toch hetzelfde?!
Of niet?, ik zat en zit op mijn binnenzitbeen knobbel, dat is dus niet verandert.
Misschien moet je jezelf even nagaan, ben je ook echt anders gaan rijden?

Maar wat ik al zij, omdat het met een bitloos hoofdstel iets anders
is, en ik dus duidelijker mijn beendruk moet gebruiken, juist aan de kant die ik dus niet opwil, (wijken voo druk), dat vind ik wel een verschil.
Misschien dat het bij jouw daar iets mee te maken heeft, anders heb IK nog geen verschil gemerkt gemerkt!
En zou ik het niet weten.

trea hoex schreef op zaterdag 8 december 2007, 4:17:


Dat zou zeker gebeuren.
Als je de slijtage niet zou nabootsen door zeer regelmatig Natuurlijk te Bekappen.
Verder een algemeen punt:
Ik was van de week uitgenodigd bij 3 paarden waarbij me opviel dat de achtervoeten bij elke hoefsmid onmiddellijk reden waren geweest om moord en brand te gaan schreeuwen en het vuur voor de ijzers alvast aan te steken.
Ik zag (bij het paard wat in september (!) was bekapt, een cosmetische beurt) geen uitstekende hoefwand, maar juist een flinke slijtage aan een breed stuk van de zool. Zelfs zo dat je groefjes zag van steentjes in die zool. .
De zool is keihard, terwijl hij gewoon in de zeiknatte wei staat. Het paard loopt perfect over elke ondergrond.
Elke dag worden ze over straat gereden en toch wordt er geen paard gevoelig vanwege het 'te kort' worden van de hielen.
Mijn gedachte daarbij is en iedereen mag me corrigeren als hij /zij het anders ziet, dat hoe meer slijtage er optreedt, hoe breder het aanrakingspunt van de onderkant van de voet met de slijtageveroorzaker wordt. De druk wordt dan verdeeld over een groter aantal vierkante cm, dus hoe minder de zool op 1 punt belast wordt, hoe minder de zool verder slijt.
Vergelijk het maar met een schaats op straat, die hoewel van staal, veel harder slijt dan wanneer en een beschermer onder zit die de druk over een groter aantal cm zal verdelen en veerkrachtiger ? is.
Voeg daarbij dat de zool en hoefwand optimaal zullen groeien en je hebt een evenwicht, zij het labiel, bereikt.
Als ik de zool elke dag een kwartier tegen een vlakschuurmachine zou houden, zou de groei het niet bij kunnen houden en ging ik er op een gegeven moment door.
Als ik het paard alleen in de wei liet lopen zou de hoefwand te lang worden en de groei en hardheid van de zool zou afnemen.
Als hij dan een keer op straat komt is de slijtage enorm omdat eerst dat smalle stuk hoefwand eraf zal slijten.
Door de hoefwand niet, of amper, te laten uitsteken geven we de zool van een paard wat op zachte ondergrond loopt de kans om toch zoveel mogelijk te slijten. Maar de conditie ervan zal nooit hetzelfde worden als een paard wat dagelijks over straat loopt, vandaar dat we de voeten moeten trainen voor we ze werkelijk op straat volledig kunnen belasten.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction