Ook hier is een torsion aanwezig en ik gebruik het zadel al zo'n 6 jaar.
Het heeft nog nooit problemen gegeven. Niet bij Milka en niet bij Nilay.
Ik ben nog steeds erg blij met mijn zadel.

Ik heb er een gewone westernpad onder.
Dus schapenvacht aan de onderzijde en dik geweven wol of katoen aan de bovenzijde.

Andere zadels (engels vzh zadel en westernzadel) die ik had heb gaven wel problemen.

Malenka schreef op woensdag 12 december 2007, 14:42:


Hi Malenka,

Schrijf je maar in door te mailen naar mij en neem je lerares maar mee. Mail ook even haar gegevens zoals email naw en gsm.

Groet
Conrad

Caatje schreef op donderdag 13 december 2007, 9:41:


zeer bruikbaar natalie!! ik wacht ook op het vervolg

Piet schreef op woensdag 12 december 2007, 22:50:


Het liefst lopen ze samen buiten de wei, in die wei stinkt het te veel, het gras is aangevreten en er is geen diversiteit aan ander gewas om aan te knabbelen.

Goed dit nog eens te herhalen, dan snappen we gelijk waarom een paard het prima vind eens samen met de mens ergens anders heen te gaan. Alleen jammer dat we geen paard zijn, maar alla dat neemt het paard op de koop toe. We zijn ook nogal bazig en vol leiderschaps ambities, geven enkel iets te knabbelen na de Y es en lopen duizend struiken voorbij om ergens rare en onnodige loopjes te oefenen waar je zo fit van wordt.

Overigens ook de mens doet niets voor niets, al was het maar om tevreden te kunnen zijn met zijn eigen altruïstische moraal. Niets mis mee, gezond egoïsme.

Groetkes, Michiel

Maria Delavega schreef op donderdag 13 december 2007, 11:21:


Hallo,ben even je naam kwijt,

Ik lees net je berricht en ik hoop dat je een goede band kunt opbouwen met dit paard!.
Ik heb les gekregen met inrijden van mijn jonge arabieren ruin en ik dacht dat gaat wel even duren voor ik erop zit want hij scheurde bokkend door de bak.
Diezelfde dag zat ik voor het eerst op mijn paard zonder zadel en alleen halster om.
Degene die mij hielp heeft join-up gedaan en daar was ze erg consequent in en wist ook presies wat ze deedt voor ze mij erop zette.
Ik heb al 30 jaar rijervaring maar stond hier versteld van.
Ze heeft mij verder lesgegeven en gaf mij zeer veel zelfvertrouwen waardoor het paard van mij totaal geen angst voelde en er geen gevaarlijke momenten konden komen.
Ik voel mij zeker van mijzelf,kan het paard sturen zonder zadel en hoofdstel met mijn zit doordat ik geleerd heb mijn paard te vertrouwen waardoor hij mij vertrouwd en een leuke band hebben.
Als je zelf onzeker bent voelt het paard jouw angst en is verward en neemt dan zelf het lijderschap.
Zoek een goede begelijder die in alle rust jouw en je paard bij elkaar brengen voor altijd.
Hoe harder je ervoor gewrkt hebt des te meer plezier hebben jullie achteraf maar blijf consequent in de opvoeding.
Nee is nee en duidelijkheid voor je paard.

Groetjes Conny

Maria Delavega schreef op donderdag 13 december 2007, 11:37:


Ik heb hier ook de proef op de som genomen. Arabier, arabierveulen, welsh pony en quarter zonder deken, met toegang tot loopstal. Niemand hoest...
???

Michiel schreef op donderdag 13 december 2007, 13:06:


je doet er me aan denken, ping!
Ik ga dit weekend es met onze paardjes aan de hand wandelen, en er en graasuurtje van maken, of middagje! Ze mogen overal grazen waar ze dat willen, als ze willen blijven staan om te grazen, dan wacht ik even.
Behalve de rozen (maar die bloeien nu nie meer zeker ) van de buurman

Jullie hebben volkomen gelijk. Het moet leuk blijven. Ik voel me echt niet goed bij hem en het is niet m'n type paard. Heb de fout gemaakt om hem te kiezen omdat ik hem zo mooi vond.
M'n Haflingertje is er eentje die soms het bloed van onder m'n nagels kan persen, maar als het genoeg is luistert hij ook. Ik kan het niet goed uitleggen, maar bij hem heb ik het gevoel dat we een band hebben. Ik heb hem al van veulen af aan, misschien is dat de reden. Het loopt ook niet van een leien dakje en in feite is hij nog boertiger dan dat paard dat ik wil verkopen, maar toch...gisteren wandeling gemaakt en op bepaald moment ene camion na andere. Heb me even sterk gemaakt omdat hij met m'n voeten wou spelen en heb de rest van de wandeling geen problemen meer gehad. Dat durf ik niet met m'n zwarte.
Ik heb al heel goeie hulp gehad, het ging in feite erg goed, maar nu m'n trainer er niet meer is werk ik niet graag meer alleen met hem.
Mijn besluit staat vast, al deed het pijn om ze te maken, maar hij gaat weg.
Heel goed idee om eerst beetje aan mezelf te werken vooraleer ik ander paard koop. Heb echt deuk in m'n zelfvertrouwen gekregen.
Hopelijk vind ik ander mooi, zwart, barok type, met mooie hals, alhoewel ze blijkbaar erg dun gezaaid zijn of immens duur. Een Merens misschien? Fries?

Mooi voor jou, het moet je enorm veel sterkte en kracht geven. Dat is het nu net, ik geef op en daar ben ik toch even heel klein van. Ik doe het omdat m'n gezondheid ook al niet te best is na dood van m'n vriend en zou gewoon graag genieten. Aan de andere kant heb ik uitdagingen nodig, want als je slaagt heeft dat je de kracht waar je naar zoekt. Nu, misschien kan ik die op een andere manier vinden. Misschien door goeie les te volgen...

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:12:


Nathalie, dit bericht van jou verbaasd mij eerlijk gezegd een beetje. Als ik het zo lees en ik haal me Lolita voor de geest denk ik dat er wellicht toch een fysiek probleempje aan ten grondslag moet liggen. Ik kan me niet voorstellen dat dit onwil oid is. Geen reden dus om boos te zijn. Jij bent altijd de rust zelve..... Ik kan me wel voorstellen hoor dat je soms ontzettend kan balen van zoiets.
Anyway, bij mij op het land staat een KWPN er die ook erg veel moeite heeft om zijn been te geven en hoog te houden. Hij heeft duidelijk krampen in zijn spieren. Dit paard is van iemand die 2 keer per jaar komt kijken. het paard heeft een blessure en kan niet eer bereden worden. Hij staat nu lekker in de kudde en wordt door Marianne en mij een beetje verzorgd. Je ziet hem oprecht proberen zijn been te geven, maar kan gewoon op een gegeven moment niet meer.

Als de osteopaat niets kan vinden kan je er misschien een chiropractor bij halen, of iemand die diepte massage kan doen bij haar om oude ophopingen van afvalstoffen in de spieren die pijn kunnen geven weg te masseren. Ik heb een hele goede bij mij in de buurt. Misschien weet zij iemand bij jou in de buurt? Als je het wil kan ik voor je informeren.

Het laatste

Dus ze tilt twee benen tegelijk op? Je kan zo naar het circus


Misschien op zachte ondergrond?


Als het via de bekende theorie met vanuit het grondwerk en dan opbouwen opeens niet meer werkt zou het dan toch geen medisch probleem zijn?

groetjes,
Irene

Caatje schreef op donderdag 13 december 2007, 9:41:



Thanks! Ben ik ook weer bekrachtigd om verder verslagjes te schrijven

Vervolg komt hopelijk vanavond.

Gudrun schreef op donderdag 13 december 2007, 13:16:


Daarom zie je, paarden verschillen. Het is dus belangerijk om te zien wat beste is voor je paard. Mooi dat jou paarden geen problemen hebben, maar ik laat geen paard die verkouden is buiten staan in de regen omdat het natuurlijker is en hij er maar moet tegen kunnen. Heb het toch ten minste eerst geprobeerd.

Maria Delavega schreef op donderdag 13 december 2007, 13:24:


Je bent dus van plan dezelfde fout te maken, en een paard uit te zoeken op het uiterlijk?

Isabel