Maria Delavega schreef op dinsdag 18 december 2007, 14:34:
> Inderdaad, iets wat we in feite al hoeven te weten, maar toch
> erg interessant. Thx
> Vorige week op manege geweest. Ik werd bijna ziek bij het
> aanzien van al die arme, wiegende manegepaardjes, die
> opgesloten waren in een hok waarin ze dag in dag uit moeten
> leven in hun eigen stront.
> Om nog maar te zwijgen van al die klotsende ruiters die ze dan
> op hun rug moeten tolereren.
BBBRrrr ik word soms ook misselijk als ik dat soort dingen moet aanzien en ik hoef niet ver te zoeken... bij ons op stal zijn alle paarden beslagen en staan het grootste gedeelte van de tijd binnen. Twee paarden staan zelfs binnen met een deken op!!! Gelukkig heeft mijn paard nog overdag af en toe maatjes om mee te spelen maar ik zit te denken toch een pony bij te nemen anders is hij in de winter te veel alleen. Ik ben de 'rare vogel' hier die het paard zelf bekapt, in de kou laat staan,
bitloos rijdt en met bergen hooi elke dag sleept terwijl andere paarden binnen aan de
biks staan te kauwen. Maar als ik kijk naar de gezondheid van die paarden... - je moet toch als paardeneigenaar een beetje gaan nadenken! - ze hebben allemaal mok, twee zijn af en toe kreupel, twee hebben af en toe koliek en weer een ander huidproblemen. Dat zijn dingen die ik weet, maar er zijn vast meer die niet besproken worden. Het rare is: deze mensen willen ook het beste voor hun paarden. Ze geven heel veel geld uit aan orthopedisch beslag, dierenarts, x-ray, weet ik veel wat... Mijn paard is het meest gezonde van de hele stal en iedereen is verbaasd 'Oh, hij heeft wel hele goede hoeven voor een paard dat in de wei staat!' 'Oh, heeft hij geen mok? Alle paarden hier hebben mok'.
Ik maak geen openlijke reclame voor PN maar probeer subriel eea te adviseren als het ter sprake komt. Maar soms word ik echt moedeloos van wat ik hoor en zie...
Ik denk dat het echt nodig is om dierenartsen op de leiden op de PN manier, want dat zijn nog steeds vaak mensen naar wie geluisterd wordt. Ik ben blij dat zulke lezingen plaats vinden en ik ben het met je eens Nathalie, al gaat het nog steeds niet ver genoeg, het is beter dan niks doen.
Warboel
