Geertje schreef op vrijdag 21 december 2007, 7:41:


Moffet ligt hier pas een jaar of 7 in de boekenkast (de Nederlandse uitvoering) maar ook minder bekende schrijvers en vele lesgeef juffen of me-neren van vrogger vertelde het ook in de zitles al vergelijkbare teksten hierover.
Misschien wordt het wel duidelijker als hier tot nu uitgelegd is en ik denk toepasbaar/verglijkbaar op jou vaste rug.
Want dat geeft eigenlijk niet zolang je maar geen HOLLE rug hebt !

Heidrun Werner in Paardrijden uitgebracht in 1989 bijv. (origineel in het duits : Reiten im Bild) isbn 90-252-9258-5 geb. SISO 618.4 UDC 798.2 NUGI 823)
Pagina 68/69 over de zit van de ruiter en op pagina 71en verder bijv. de gewichtshulpen (door je zit):

In het heel kort samengevat...
Ook deze dame heeft het over zitbeenknobbels waarop 2/3 van je gewicht en 1/3 op je bilspleet zit (klopt niet helemaal omdat ook je binnenbovenbeen dragen nmm.)
Het gevaar ligt in de HOLLE rug , vaak veroorzaakt door het iets spannen van het kruis om niet met een BOLLE rug te zitten! (want dat mag niet van de lesgeefjuf)
Als je een HOLLE rug hebt werkt je zitvlak de bewegingsrichting van het paard tegen , zo schrijft deze dame, zodra je met die heupen mee beweegt in de beweging van je paard.
(wat dan ook haast niet mogelijk is, probeer maar in je stoel )
Als je je buikspieren aanspant verplaats je je gewicht naar achteren...wat een voort-drijvende werking heeft.

ACHTER je zitbeen knobbels zitten zorgt dus voor een voortdurende voort drijvende werking....(want resulteert vaak in een BOLLE rug) zo werd mij vroeger al geleerd.
En dat voortdurende voortdrijvende werking is iets dat IK dan weer niet nodig vind als je paard al voorwaarts is....dat vind IK net zoiets als been blijven geven terwijl het paard al doet wat je vraagt.

De heupen (die jij wel kan bewegen) horen mee te gaan met de beweging van je paard en je rug houd je daarbij dus gewoon recht maar wel ontspannen....net als je schouders.
(zo is het mij altijd geleerd)

Je bent daarnaast als je met holle rug rijd en je kruis aanspant geneigd om licht voorover te zitten...wat ook weer een remmende werking heeft.
Bij de manege paarden (tenminste overal waar IK gewerkt) heb is het nml. de gewoonte om licht naar voren te gaan met je boven lichaam om je paard in de achteruit te krijgen , samen met been en teugel hulp.
Het gewicht licht voorover of achterover en de gevolgen daarvan zal denk ik vooral afhangen van welke vorm je het je paard aanleert....engels en western lijkt me hierin dus tegenover gesteld.

Nick