Piet schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 8:50:
> Maar  ik  zat  net nog even over mijn vorig schrijfseltje  na te
 >  denken. Ik  dacht  wat  staat dat  er  vreemd  eigenlijk. Hoe 
 > kan je  nou je  paard leren  te  wijken  voor  druk, zonder 
 > druk  te  geven.
 > Als  ik  het  goed zie  is  dat ook niet  juist  gesteld. Je 
 > leert je  paard met  clickeren  niet  bv.  achteruit  te  gaan
 > door  druk  te  zetten,  maar  je  beloont  hem  voor  het  feit
 >  dat ie  dat  doet. Dus als ik  straks  aangeef  met  een 
 > teugel  langs  zijn  hals  dat  hij  naar  links  moet, zal ie 
 > dat  doen omdat hij  weet:  hee,  teugel ligt  daar,  ik weet 
 > dat ik  dan  naar  links  moet. Ik  hoop  dat ik dit  een beetje
 >  logisch omschreven heb.
Ja. Maar is het bij jouw paard ook niet zo dat alle hulpen langzaam vervagen en dat je ze steeds opnieuw moet bevestigen? Onderhoudend trainen? Bij normaal teugelgebruik gaat dat vanzelf, want iedere keer laat je de teugels los zodra je paard reageert. Het lijkt me zelfs praktisch onmogelijk om je teugels te gebruiken zonder dat het 
wijken-voor-druk principe zijn werk doet.
Misschien bedoel je alleen maar dat je het initiele 
aanleren met de clicker doet. Maar bij het onderhouden van "het kunstje" val je dan (automatisch) terug op 
wijken-voor-druk.
En dan bedenk ik me net dat als je paard 
wijken-voor-druk eenmaal kent, dat het ook onmogelijk is om hem nog zoiets te leren met de clicker. Zodra je iets met de teugels e.d. doet reageert je paard al, en het wegvallen van de hulp is al de beloning. De click komt dan als mosterd na de maaltijd. En als de click eerder komt dan doe je iets verkeerd met de teugel- en beenhulpen want die hou je dan blijkbaar langer aan dan nodig is.
Groeten,
Frans