Solita schreef op vrijdag, 3 september 2004, 9:35:
> kristel schreef op donderdag, 2 september 2004, 18:27:
>
>> we voelen ons vreselijk schuldig...en wachten bang af en hopen

> Heel veel sterkte!
>
> groeten
> Solita
bedankt! inderdaad is ze eerst tegen de boom gelopen en probeerde ze nog wat verder te galopperen maar kwam tot stilstand in feite naar ons toe omdat we haar zagen sukkelen en naar haar toe gingen...vanaf dan zijn we vier uur lang constant bij haar gebleven en is ze alle verdere onderzoeken en transport en weet ik wat allemaal op een heel rustige manier ondergaan.
dus ik vermoed dat ze nog wel erg veel vertrouwen bleef hebben.
de mensen in de paardenkliniek zijn ook erg begaan met haar, dus brute handelingen denk ik niet dat ze daar zal meemaken.
hoho, net kreeg ik telefoon dat het vandaag al veel beter ging, en dat ze gemerkt hadden dat door beweging er ook veel wondvocht uit de wonde kwam...dus het pleit alleen maar voor weidegang hé!!!
oef!
groetjes
kristel