Ik moet even de stoom uit mijn oren kwijt.

Tja, half tam paard, jong en heerlijk weken vakantie gehad.
Maar haar hoeven moesten nodig bij geraspt worden.

Nou dat heb ik geweten.
Broertje stond te roepen en marie riep terug.
Stond niet rustig en stil.
Maar ik gaf me niet gewonnen, haha.
Dat kostte me een duit, stellage waar ze aan vast stond, trok ze omver.
Ze stond op mijn voet en ik viel achterover op mijn wel gevormde po-po.

Maar dat mocht de pret niet drukken, ik zou mijn zin krijgen.
Okè, uiteindelijk kreeg ik de voorbenen netjes.

Toen weer op weg naar de wei en o.a. het roepende broertje.
Zij weer onrustig en ik grondoefeningen doen: stoppen, haar een paar stappen achteruit laten doen, aandacht vragen.
Potver, de potver, bijt dat kreng me toch in mijn trui.......... ik sla niet gauw, maar ze kreeg een mep met het touw.
Is ze nou helemaal van de pot gerukt!
Uit nijd heb ik haar ver van de anderen los gelaten in de wei (berglandschap )en ze moest omlopen om weer bij de anderen uit te komen.
Ik bij de paarden het hek verplaats zodat ze weer vers, lang gras hebben en haar telkens laten wijken, mijn gras, ik kwaaie Tarzan, jij Jane op je rang en beurt wachten.

Nou, ik zal je vertellen dat Marie dus op een gegeven moment (in de pijpenstelenregen en ik geen jas aan), met haar po-po naar mij toe stil bleef staan.

Duidelijk geen respekt en onwil.

Dus moest ik nog ff doorgaan.
Uiteindelijk kauwde ze, kwam naar me toe en volgde.
Maar duidelijk met ongenoegen.

Nu mijn vraag: moet ik weer helemaal van vooraf aan beginnen?
Ik zat verdikke al op haar een paar weken terug en ze begon al op mijn benen en teugels te reageren.

Hoever ben ik terug in de tijd?

Helllllllllllllllllllllllllp!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!