Michiel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:20:


Merci Michiel het is ook zo dat een mens beseft dat ,zelfs nadat de pijnlijke periode voorbij is, hij nog effe rustig moet zijn met dat letsel (vooral spier/breuk/peesletsel) want dat dit tijdens een snelle beweging acuut kan terugkomen !! Een paard/dier heeft dit besef natuurlijk niet ! Dus sluit je hem gedrurende maanden op en dan zegt de DA okay hij/zij mag terug buiten is de kans en het risico zeer groot dat ie binnen de vijf meter kreupelt doordat hij bvb één vreugdesprong maakt ! De jonge Hengst van Ilse haar moeder komt half volgende week terug van de kliniek (dom ongeluk met grote gevolgen !) en zal door ons dagelijks vier vijf zes maal uitgestapt worden aan de hand op een rustige manier, we zullen met hem de wei inwandelen en erbij zittend laten grazen . De eerste keer dat hij wil draven zal hij dit zelf aangeven en lopen we met hem mee op een rusitg tempo .Zo zal de wonde soepel blijven de pezen de kans krijgen om te herstellen en blijven de ondersteunende spieren aktief en het gewricht gesmeerd . Doorbloeding is genezing !!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 10 februari 2008, 22:29:


hee da's toevallig, ik had het vorig weekend nog met linda van de poedertoren over het voer. ik ben blij dat jullie net nu besluiten dit onderwerp weer eens aan te roeren, zodat ik kan zien wat iedereen voor keuzes maakt en hoe die uitpakken. ik weet er zelf nog niet genoeg van om er een oordeel over te kunnen vellen. best lastig om voor een ander wezen te bepalen wat het eet..

maar in elk geval krijgt één van die 22 paarden (die van mij) op de poedertoren wel wat bijgevoerd. ik dacht dat het gerstemix was.. in elk geval iets wat enorm appetijtelijk ruikt. ik zou er zo met m'n eigen snufferd in duiken (antropodinges, ik weet het).

ik vertrouw op linda's oordeel in deze. ze geeft het niet elke dag, ze doen 't een beetje op gevoel zei ze, en dat idee stond me wel aan.

mijn paard (ach hoe heerlijk om dat nu te kunnen zeggen! maar ik dwaal af..) is wel een dame op leeftijd, en ze is wat aan de magere kant nu aan 't eind van de winter. als ze niets erbij had gekregen, was ze echt te mager geweest.