Monique Meijer schreef op woensdag 13 februari 2008, 12:56:


Laat ook dit goed aflopen! Wat zou het mooi zijn als dit echt dé weg blijkt te zijn.

Hoi iedereen die dit leest (en die zo'n brok aandurft) :) ,

Vandaag heb ik de grote stap genomen, ik heb voor de eerste keer bitloos GEREDEN (dus niet een beetje erop rondhobbelen aan het halster zonder controle).
Ik moet eerlijk zeggen dat ik een beetje schrik had dat ik Boy niet goed zou kunnen houden. Hij is nogal hard in zijn mond:, en maakt zich snel sterk op zijn borst, dus ook het sturen leek mij niet erg handig. Maar ja, toch maar de stap gezet he.. Kan niet eeuwig grondwerk blijven doen.

Dus eerst eens besproken met een vriendin die bitloos rijdt hoe en wat. We zouden eerst een beetje grondwerk doen met de Monty Roberts en dan erop en in stap werken en als hij goed reageerde ook in draf. Mijn vriendin zei dat galop misschien een beetje veel gevraagd was de eerste keer, zij weet namelijk hoe hard en sterk hij kan zijn. Zo gezegd zo gedaan.
Grondwerk: gewoon langs hem. Eerst stoppen aanleren. Ik wandelen en dan stoppen. Hij stopt dan vanzelf maar ik gaf dan lichtjes druk op de teugels. Na een paar keer had hij het door. Enkele oefeningetjes gedaan, en dan een grotere: achteruit door een L stappen. Ja nou! 3 keer geprobeerd, de derde keer al volledig erdoor SUPERGOED!! Dat dus laten rusten.
Dan erop zonder zadel en bit. Hmm, het sturen baarde me nu echt zorgen en het stoppen natuurlijk ook.
IK KON MIJN OGEN EN HANDEN NIET GELOVEN!! Mijn paard is hard op het bit, maar op zijn neus?! Amai!! Zo gevoelig! De minste beweging van mijn handen detecteerde hij, hij was gewoon super!! MAAR ECHT SUPER HE!! Gewoon buitenteugel aansluiten, binnenteugel beetje van de hals, benen aanleggen en de wending was geboren! Na een beetje oefenen ging hij zelfs bijna om zijn eigen as! Ook het halthouden, super! Bij het bit moest ik veel meer kracht gebruiken, ik snap dat toch een beetje niet hoor! Omdat het zo goed ging, dacht ik ook maar eens in draf te proberen. Nu, Boy is erg voorwaarts, dus ik verwachtte dat hij zou doordraven. Dat deed hij ook, zeker even hard, maar anders.. Hoe moet ik dit uitleggen. Hij draafde goed door zoals altijd, maar was veel lichter in mijn hand, ik had licht contact, en toch kon ik hem supergoed houden! Hij reageerde op mijn minste terughoudendheid! Op dat eerste drafje sprong mijn hartje over! DIT WAS HET! Ik had een heerlijk gevoel, ik kon hem niet in zijn mond zitten (waar ik altijd veel schrik van had), en ik voelde gewoon aan zijn manier van lopen (meer zweverig, meer werklustig, kan het niet uitleggen) dat hij zich beter voelde. Ik gaf hem mijn volledige vertrouwen door dit te doen, maar liet hem niet zomaar iets doen, maar liet hem doelbewust vanuit vrijheid en vertrouwen bewegingen maken.. Ik weet zeker dat hij het ook heerlijk vond, hij liep heel anders. Hij luisterde weer perfect op wendingen en stoppen, het ging gewoon super! Ik weet dat je dan moet stoppen, maar kon het echt niet laten om toch te galloperen.. En daar gingen we dan.. We waren weliswaar in de binnenpiste, maar jong toch, zo heerlijk!! Zo zonder zadel, zonder bit, ik had echt het gevoel van eenheid en reed hier ook op (een superapart gevoel), ging mee in zijn bewegingen, dacht niet meer na, alles verdween, alleen Boyke en ik waren er nog.. Op de lange zijde heb ik hem eens goed laten doorgaan, ik pitste mijn handen een beetje dicht en vertraagde op zit en... no problem! Met bit moest ik toch meestal wel wat kracht zetten.. Hierna heb ik nog wat gedraafd en veel wendingen gemaakt en dan gestopt natuurlijk. HOW JONG!! zo fijn!! Da's pas paardrijden! Hierna vroeg ik of mijn vriendin niet even wou, om hem eens te voelen. Zij klimt erop en ik erlangs, ze geeft been en.. niks. Vraagt hem om te draaien en.. niks. Hij bleef recht voor me staan. Verplaatste ik me, hij achter me aan.. De hele tijd. Dan even kordaat geweest en hem echt weggeduwd en toen was hij vertrokken. Bij Allison reageerde hij ook heel goed, maar ze heeft maar heel even gereden, hij had al genoeg ervaren. We wilden stoppen, maar er was iets met hem.. Hij volgde me en vroeg me iets,maar ik wist niet wat, ik begreep het niet.
Ik heb het al gezegd tegen Pien, maar Boy is geen speelvogel, hij is meestal serieus en vriendelijk, maar erg nuchter. Maar hij kwam naar me toe, schudde met zijn hoofd, kapte eens met een been en bekeek me dan zo raar. Ik dacht echt: wat heeft ie nou?? Ik wandelen, hij achter me aan, ik dacht ok, ik joggen hij achter me aandraven, en toen: 'KLIK' HIJ WOU SPELEN!!
Tijdens het grondwerk had ik alleen maar draven en stop gedaan en dit ging soms, maar meestal stopte hij niet direct als ik stopte en moest ik hem druk geven. Maar nu, hij hield iedere beweging van mij in het oog, reageerde op alles wat ik deed, hij wou gewoon spelen!! Ik dus meedoen, lopen en hij in GALOP langs mij, ik stop en omdraaien, hij vliegensvlug ook. En zo een beetje gespeeld. WAS SUPER!! Ik heb echt het coolste paard van de hele wereld :) !! Toen een klein testje gedaan. Allison op zijn rug gezet en kijken of hij het nog deed, en ja hoor, ook in galop met een persoon op zijn rug bleef zijn aandacht volledig bij MIJ. WAUW!!

Voor velen onder jullie zal dit misschien niets speciaals zijn, maar je moet bedenken dat ik 4 weken geleden met bit, sporen, zweep en pelham een paard had dat tegenwerkte, zeker niet speelde, moeilijk te stoppen was in galop etc. (schiet me nu aub niet af door mijn verkeerde beslissing over het gebruik van dwangmiddelen.) 4 weken geleden had ik wortelen, een touw, veel kracht en mijn kordate, tamelijk harde stem nodig om hem in te houden in dezelfde piste omdat hij overal paarden hoorde. Hij kon zijn aandacht niet langer dan 30 sec bij mij houden en was meteen van slag door een hinnik, bries, hoevengekletter van andere paarden. En n uheeft hij nota bene bijna een half uur zijn aandacht alleen bij mij gehouden!! Door het grondwerk, wandelen naaste me en elke dag zeker 5 uur samenzijn (poetsen en gewoon in de stal zitten inbegrepen natuurlijk) is hij zo verandert zo korte tijd!!

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat we dus alleen in de piste waren zonder andere paarden. De echte vuurdoop zal zijn met een merrie in een piste rijden. Da's voor hem het moeilijkste.
Het plan (jaja, ik maak trainingsplannen die weliswaar flexibel zijn) is nu nog oefenen in de binnenpiste tot ik het gevoel heb dat hij volledig beheersbaar is, dan ehtzelfde in de buitenpiste met paarden zichtbaar rond hem en dan in de piste met een ruin. En dan een buitenrit met 1 ruin en zo verder opbouwen.

Besluit: als het van mij afhangt (en dat doet het ook) komt er NOOIT meer een bit in de mond van mijn schat! NOOIT MEER!!!

Ik ben zo gelukkig!! Jullie kunnen het niet geloven! Zit hier nog na te trillen, dikke smile op men face, rillingen over men rug. Dit half uurtje was het beste paardrijden dat ik ooit heb meegemaakt denk ik!

Enthousiaste groeten, Jolijn

Vraagje: hoe komt het toch dat hij zo hard is op het bit, maar toch zo gevoelig voor druk op zijn neus (is vroeger (niet door mij!) op een stang opgeleerd)? Is dat normaal? Als dit zo is, waarom rijd dan niet iedereen zonder bit?

P.S.: sorry voor het lange en waarschijnlijk chaotische verhaal, maar ben toch zo verschrikkelijk blij!!
Pien, you were totally right, er is niks van de training verloren gegaan precies.

Jolijn schreef op donderdag 14 februari 2008, 16:05:


GEFELICITEERD! Neus is geen mond hè... Maar nu zaak om hem aan de neus ook gevoelig te houden! Ook bitloos kun je een paard 'hard' maken...

Elzaliene Proost schreef op donderdag 14 februari 2008, 16:14:


Dus gevoelig houden door zo weinig druk als mogelijk en direct druk lossen wanneer hij doet wat hem gevraagd wordt? Of nog iets?

Wow wat een geweldige ervaring!!! Ik hoop dat ik snel een eigen paard krijg zodat ik dan dezelfde geweldige dingen mee kan maken als iedereen hier op het forum!!! Als ik jouw verhaal lees, zie ik het gewoon helemaal voor me. Gefeliciteerd !!!!

Groetjes Joyce

RuJo schreef op donderdag 14 februari 2008, 16:27:


Persoonlijk vind ik het een hele fijne ervaring, maar dat zal voor iedereen anders zijn he.. Het is niet dat mijn paard niet braaf is, ik ken hem al van veulen en ik denk dat er al een stuk vertrouwen aanwezig was, het was alleen dat ie bij het horen van andere paarden en zien betrekkelijk wild was. Ik had al die prullaria om hem te houden in bijzijn van andere paarden. En ik verzeker je, een paard dat vergeet dat je op zijn rug zit en gek begint te doen bij zien van andere paarden is niet erg handig bij buitenritten.

Piet schreef op donderdag 14 februari 2008, 10:00:


Hoi Piet,

Ik wilde jou vragen of je mijn twee mailtjes met fotomateriaal uit oude paardebladen hebt ontvangen.
Onderwerpen Natuurlijk bekappen/rubber hoefijzers/hoefbevangenheid.
Ik heb het ook geprobeerd naar Ilona te mailen maar denk dat dat niet is gelukt.
Groetjes Conny

Elzaliene Proost schreef op donderdag 14 februari 2008, 15:55:


Als ik met de pony's voor de kar rijd, stoppen mensen ook vaak met de auto. Idd als ze gewoon rustig doorrijden is het ook goed. Ja, en dan heb je nog de golf/petgekken, die sjezen je gewoon voorbij, slippend in de berm. Ik ben zo blij met mijn superbrave minishetten dan. Verder zeg ik altijd iedereen vrolijk goedemorgen, net zoals in Filmpje, haha.

Jolijn schreef op donderdag 14 februari 2008, 16:35:


Wel fijn voor je, maar je kunt nog wel tegenslag krijgen, de eerste keer dat ik onze merrie bitloos reed, ging ik direkt naar buiten. Ze reageerde super, zij kan zich ook sterk maken, heeft een beetje neiging naar hertehals. Toen ze wist hoe ze zich sterk kon maken met het bitloze, deed ze dat ook. Het is nu wisselend, dan gaat het een hele poos fijn met het bitloze en dan weer reageert ze gewoon helemaal niet erop. En aangezien ik bijna altijd met haar buiten rijd hier in de wijk, vind ik dat gevaarlijk. Ondanks haar leeftijd (22) is ze af en toe gewoon een bommetje. Dus nu rijd ik haar weer met bit en ik weet zeker, over een week of 3 ga ik gewoon weer bitloos.

vagebond schreef op donderdag 14 februari 2008, 17:04:


Weet ik, eerste keer grondwerk ging ook supergoed. Maar ben nu gewoon zo blij! Het zal zeker niet altijd zo goed gaan, zeker niet eens hij het gewend is, maar toch.. Ik kan nu 3 weken niet met bit rijden omdat hij een wolfstandje heeft laten trekken. Dus ja, HET teken om bitloos te beginnen he :).

Mooi hoor!
Ik vind haar beter lopen met bitloos hoofdstel, soepeler. Met bit neigt de galop heel erg nu en dan naar viertakt, zonder bit is die ronder en zuiverder.

Je zit: heel klein beetje stoelzit, je lvoeten mogen wat verder in je beugels en met midner druk, het lijkt er een beetje op alsof je steun neemt in je beugels en daardoor kan je bekken minder de beweging volgen en gaan je benen flapperen.
Ben er niet zeker van, zou je in het echt moeten zien rijden.
Aan de andere kant bij een groot paard in verhouding tot de ruiter wat veel beweging doorgeeft moet je het "overschot" aan beweging natuurlijk ergens laten afvloeien, kan ook dat zijn.
Het stukje waar je lichtrijdt krijg ik ook de indruk dat je je op de stijgbeugels opdrukt, dat je de spieren van de voorkant van je benen gebruikt om te gaan staan.
Probeer meer met de achterkant van je benen omhoog te gaan, denk eerder paradoxaal genoeg aan knielen dan aan staan. Dan kan je knie ook zakken en komt je onderbeen meer naar achter.

Maar wel echt mooi wat jullie kunnen, ik doe het je voorlopig nog niet na met Piablo!

Jolijn schreef op donderdag 14 februari 2008, 17:07:


ah, de aap uit de mouw: de WOLF is weg, het lam is er voor in de plaats gekomen (géintje!!!!!) Fijn de eerste ervaring zo goed was, geeft je zin om er meer door te gaan!
Caatje

Gudrun schreef op donderdag 14 februari 2008, 17:30:

Viertakt in galop is immers ook een teken van te weinig voorwaarts zijn. Zoals ik al schreef: ik vind Lolita in het bitfilmpje in zijn algemeenheid wat minder voorwaarts dan met sidepull. Kan door de werking van het bit/hand komen, maar het kan ook aan haar vorm van de dag liggen.
Het zuiverste oordeel (dus niet alleen dat wat je graag wil zien) bereik je door met en zonder bit meteen na elkaar te rijden, denk ik.

Okke schreef op donderdag 14 februari 2008, 1:53:


Goed paardenhooi is van een latere snit, omdat er in de eerste snit veel te veel suikers en eiwitten zitten.


Waar haal je dat vandaan? Het is echt pertinente onzin dat er in gras geen of minder voedingsstoffen zitten in de winterperiode. Het belangrijkste is cellulose, en dat zit er nog steeds evenveel in. Hieruit haalt het paard zijn energie, en de darmbacterieen maken er vitaminen en andere waardevolle stoffen van.

Wintergras is niet anders dan zomergras. Het groeit alleen niet omdat de temperatuur te laag is, maar zodra de temperatuur hoog genoeg is groeit het gras, ook midden in de winter! Er is GEEN verschil. De fotosynthese gaat ook gewoon door (waardoor er hoge fructaanconcentraties kunnen ontstaan, zelfs in de winter).

Talloze dieren leven al miljoenen jaren van gras, zowel in de zomer als in de winter.
Ook mensen eten in de winter groenten, geen enkel probleem (jaja, ik weet het, geen gras, maar daar kunnen wij mensen ook in de zomer niets mee).

In hooi zit niets wat niet in wintergras zit. De enige reden waarom we in de winter hooi voeren is dat we gewoon niet genoeg gras hebben in de winter. Heb je genoeg gras in de winter, dan kunnen je paarden daar prima van leven.


Kinderen vinden ijsjes ook heerlijk. Maar dat wil niet zeggen dat ze dat ook nodig hebben, of dat het zelfs maar gezond voor ze is. Inmiddels is toch genoegzaam bekend dat suiker voor zowel mensen als paarden ongezond is.


Nog meer suiker en zetmeel voor een dier dat niet ingesteld is op de verwerking daarvan, maar in plaats daarvan meer heeft aan cellulose.


Bij deze.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Het is weer eens zo ver. Evert Offereins beantwoord een vraag van een lezer die problemen heeft met haar paard, dat herhaaldelijk hoefbevangen is geweest maar nu natuurlijk bekapt wordt. Nu heeft het paard alleen nog last van spierverzuring.

Evert Offereins antwoord hierop dat natuurlijk bekappen geen oplossing is, omdat het niet voldoende de gezonde delen van de hoef ondersteunt.

Ik denk dat meneer Offereins niet precies weet wat NB inhoudt en wat de werkelijke oorzaken zijn van hoefbevangenheid, (spijsvertering etc)

Wat ik ook opmerkelijk vind, is dat de lezer aangeeft dat het hoefbevangen zijn van haar paard voorbij is, en dat ze alleen nog een probleem met spierverzuring heeft en het paard heeft een dik oog.

Vervolgens beantwoordt Evert Offereins haar vraag niet, maar vertelt haar dat natuurlijk bekappen GEEN oplossing is voor hoefbevangenheid. Wat het dus kennelijk wel was, want het paard is niet meer hoefbevangen geweest....

Maar weer een dozijn brieven richting BIT??

Ik zal later deze avond de hele brief en het antwoord overtypen