Ik weet dat hier al veel topics over geopend zijn, maar ik weet het niet goed meer en zou heel graag de mening hebben van jullie.
Vorig jaar in het najaar is m'n paardje
hoefbevangen geweest. Ze stond nogal dik, maar ik zag geen probleem omdat dit toch wel typisch is voor dit ras.
De veearts kon ook niet concluderen dat het
hoefbevangenheid was, alleen wezen de symptomen in die richting (warme voet, pulsatie).
Daar ze er snel weer door was met de juiste medicatie moet het niet zo erg geweest zijn.
Toch zit de schrik er bij mij nu goed in.
Ik heb massa's tips gekregen, maar ik denk dat het voornaamste is dat ze zo weinig mogelijk glucose naar binnen werkt, dé boosdoener naar 't schijnt.
Mijn weide is kaalgegeten (omdat ik dacht dat dit het veiligste was voor haar zodat ze zich niet meer vol kon eten), maar naar 't schijnt is dit nog riskanter voor
hoefbevangenheid. Moet ik nu de weide bemesten, zodat mijn 'gestressed' gras weer op krachten kan komen? Dan komt de vraag, zij wordt dik alleen al van naar gras te kijken bij manier van spreken, is dit dan niet nog riskanter? Ik hou niet van paarden opsluiten in de stal, moet ik ze dan 3/4 van de dag opsluiten in de stal en voor klein tijdje buiten laten? Lijkt me zo zielig...
Ik kan ook stukje afmaken zonder gras, op aarde dus, maar gaat ze dan geen aarde eten?
Ik zou haar graag laten dekken, maar heb al gehoord dat merrie's door het de nageboorte ook
hoefbevangen kunnen worden. Is het dan wel goed om haar te laten dekken dit jaar?
Ik dacht dat grote ponyrassen sterke dieren waren, maar heb gemerkt dat het er gewoon op aankomt dat er met alle dieren iets is en je gewoon geluk moet hebben.
Pfff, ik pieker me rot en weet niet goed wat doen, zelfs van de veearsten krijg ik geen concrete raad.
Warboel
