Gudrun schreef op dinsdag 4 maart 2008, 22:28:


Ja het is een interessante vraag, ik heb de vraag gelezen als hoe krijg ik weer rust in het paard. Een one-rein stop is een NOODstop, heeft naar mijn mening dan ook niets met rust in het paard te maken.
Of het altijd achter een vriendje aan moet durf ik wel te betwijfelen, ik denk dat dat van het paard af hangt. Falk bijv wil juist vooraan en dan is er rust en ook geen noodstop nodig. Falk achteran resulteert in gedribbel en hoog adrelinepeil. Kortom per situatie kan het anders zijn.
Ik gebruik ook geen kracht bij de noodstop gelukkig heb ik hem nog nooit nodig gehad Theoretisch kennen mijn paarden het wel. Praktijkervaring heb ik er niet mee.

Wordt bij ons aangeleerd onder elke omstandigheid en fungeert niet als noodstop maar als onderdeel van de opleiding .Eén getraind woord in combinatie met het opnemen van één teugel resulteert in een abrupte stop die telkens weer beloond word ! Paarden associeren de ORS als een plezierige ervaring en een gewone oefening . Zo vermijd je dat je paard enkel in NOODsituaites de ORS als dwangmiddel en antivluchtstop gaat ervaren .Zoals Herman heeft kunnen zien is zelfs met een 700kg paard/shettie als Veldre de ORS perfekt in een nood/schrik situaite te gebruiken zonder het paard nog meer angstgevoel te bezorgen dan reeds het geval was !

Nils Vellinga schreef op dinsdag 4 maart 2008, 22:36:


Yep maar die worden dan vader abt van de jezuieten waarschijnlijk , of ze gaan in de politiek !

Esther schreef op dinsdag 4 maart 2008, 22:36:


Rust in het paard willen krijgen heeft weinig zin als de hele groep ervantussen speert. Als dat min of meer de bedoeling was zoals op het strand wel eens voorkomt, dan laat ik het gebeuren en ga ik niet de pret bederven door verschrikkelijk te remmen. Ik ben zelf ook wel benieuwd wie er zal winnen namelijk. Het strand is breed, je kunt elkaar overal passeren en als het link wordt stuur je de duinen of de zee in, die remmen beide heel goed. Als je dan wel eens zo bloedstollend hard gaat, ben je inderdaad tijdelijk de controle kwijt maar hoe erg is dat. Lekker uit laten draven, terugnemen, belonen en meteen lange teugel.

Een algemene regel is: hoe groter de groep, des te groter de opwinding. En bepaald niet: des te groter de pret, maar meer: des te minder de controle. Hou het groepje klein (max 4), dat stookt elkaar veel minder op. Het is nog eens praktischer ook. We rijden vaak in de duinen over slingerpaadjes, in galop naar boven en in stap naar beneden. Als nr 1 in galop naar boven vertrekt, is nr 8 nog bezig de vorige helling af te dalen, maar die wil wel mee. Met zijn tweeën of drieën klopt het beter.
De one rein stop heb ik nooit nodig gehad, geleerd of geprobeerd, misschien moest ik dat eens doen. Vaak helpt een boze kreet ook al.

Wat ook helpt is een zadel waar je je safe in voelt. Ik vind het niet zo erg als mijn paard er vandoor gaat als er plotseling een hond uit de bosjes springt, omdat ik zekerheid aan mijn zadel ontleen.

Herman schreef op dinsdag 4 maart 2008, 22:22:
Mag ik je erop wijzen dat ik de enige ben die een antwoord gegeven heb ? Ik heb helaas nog géén inhoudelijk antwoord op mijn vraag gekregen van "deskundigen", zoals Nick het toepasselijk tussen haakjes heeft geplaatst.
Het is trouwens niet mijn taak om jullie te voorzien van correcte informatie, daarvoor zijn er (gelukkig!) andere media. Ik wil gewoon voorkomen dat de grootste nonsens een beetje genuanceerd worden. Zo is "holtrekken" een dooddoener, vaak vragen klanten mij hoelang het zal duren vooraleer de hoeven van hun paard zal hol trekken... tjah en dan moet ik die mensen meteen een illusie armer maken...

Het gaat niet over winnen, 't gaat in deze over anatomisch correcte informatie verstrekken... helaas worden er op dit forum nog steeds vaak gewoon verhaaltjes uitgevonden... en daar blijf ik het ontzettend moeilijk mee hebben.

Er wordt zo minachtend gedaan tov hoefsmeden en reguliere dierenartsen ... echter zelf correcte informatie verstrekken lijkt onmogelijk, en dus worden er dan maar (vaak zelfs ontzettend romantische) verhaaltjes gewoon verzonnen, zonder zinnige (laat staan wetenschappelijke) onderbouwing; hoe wil je dan in godsnaam serieus genomen worden door het regulier circuit, want dat is duidelijk bij veel "naturals" duidelijk nog steeds een groot punt van frustratie.

Fred.

--
www.cabcalor.be - Hippopodist
Hoefkliniek

Fred schreef op dinsdag 4 maart 2008, 23:02:


Over die verzonnen verhaaltjes kan ik met je meegaan echter regulier circuit en serieus genomen worden , welleuh het kan verkeren zei Bredero . Fred ik denk niet dat er veel mensen zijn die ijzervrij zoveel km's doen als sommige mensen hier op dit forum dus das toch al een behoorlijk plateau om vanop te beginnen discussieren .De minachting tgo Hoefsmeden en DA' wel ja laten we zeggen dat er véél kaf tussen het koren zit en dat het dikwijls een speld in de hooibaal zoeken is om kwaliteit te vinden !Voor de rest ga ik me niet moeien in deze discussie

Fred schreef op dinsdag 4 maart 2008, 23:02:

Bedoel jij dat Fred, dat holtrekken niet gebeurt? dat het niet plaatsvindt? Dat er misschien iets anders gebeurt wat erop lijkt en wat een verkeerde naam heeft gekregen? Of trekt er helemaal niets hol? Ik wil nu toch wel graag weten hoe jij ertegenaan kijkt! Of kun je anders verwijzen naar een publicatie die dit ontkracht?

Toen ik aan mijn smid (die het gedeeltelijke ontijzeringsproces van dichtbij heeft gevolgd) toonde dat de platte zolen van Cadiz na een jaar eindelijk enigszins hol leken te willen te beginnen te worden noemde hij dat grijnzend "optisch hol." Er zijn er dus meer die er zo tegenaan kijken. Dus intrigeert het mij wel, ik wil graag weten hoe het zit.

Christel Provaas schreef op dinsdag 4 maart 2008, 23:02:


Mja, wat je zegt klopt, maar ik zou dat nooit doen bij een paard waarvan je weet dat de controle niet optimaal is. Daarmee bevestig je alleen maar zijn ren-gedrag of haantje-de-voorste willen zijn.

Groet, Pien

Fred schreef op dinsdag 4 maart 2008, 23:02:


Is het dan als volgt Fred?; Het hoefbeen heeft een holling aan de onderkant , en bij het ene paard is die holling holler dan bij het andere paard , maar alle hoefbenen hebben een holling , toch?
De zool volgt die holling , en de tussenliggende weefsels volgen de onderkant van het hoefbeen.
Als je paard platte zolen heeft , kunnen er meerdere dingen aan de hand zijn. Ten eerste , dubbele zool , ten tweede , een hele dikke zool , mogelijk door veel lopen op vlakke ondergronden , en ten derde , een hoefbeen wat lager zit dan normaal , door abnormale slijtage[ , en ten vierde , door hoefbevangenheid in zoon ernstige vorm dat het paard als het ware door zijn hoef heen zakt .[en of het hoefbeen nu loslaat , of de hoefwand laat ik in het midden , want daar gaat het nu even niet over]En misschien wel ten vijfde , de chronische slechte witte lijn door...pfff alles wat met de witte lijn te maken kan hebben. Ten zesde , gesnij in de zool waardoor de zool nooit draagt , en sterk genoeg word qua materiaal om te dragen [en misschien vergeet ik er nu ook nog wel een paar??]

Wat trekt er nu precies hol , was de vraag....
Volgens mij volgt de zool het hoefbeen , en kan doordat het hoefbeen hoger in de hoefcapsule komt te liggen [door NB en het hele concept eromheen ] de zool dik genoeg worden , zodat het van de onderkant af gezien hol lijkt te worden , terwijl hij in werkelijkheid niet meer zo heftig slijt aan de randen , en daardoor de kans krijgt om overal even dik te worden , en misschien op de draagranden wel dikker? [lijkt me logisch , maar ik weet dat niet zeker]
Hij krijgt gewoon de kans om het hoefbeen te volgen , doordat er oa. niet meer in de zool gesneden word , de straal dragend gehouden word , etc etc.En dit alles bij elkaar geeft de'' zool ''de kans om'' hol'' te trekken.

Shoot!!!

Gr Esther

Christel Provaas schreef op dinsdag 4 maart 2008, 23:12:


Is het niet gewoon het naampje wat we eraan gegeven hebben , zodat iedereen weet waar we het over hebben , maar eigenlijk is het een foute benaming? , omdat er in werkelijkheid niets hol ''trekt'' ?

Is het niet gewoon een term...

Gr Esther

Michiel schreef op dinsdag 4 maart 2008, 14:22:


Hoi Michiel, ik heb eens goed gekeken naar de foto- Jur en het "scherpe" halster.
Zelfs een stal halster ligt niet zó hoog op de neusbrug als jij dit halster bij Jur hebt liggen. Dat Jur hier "goed" op reageerd is bijna een wonder en betekend voor mij dat Jur een fantastisch paard is.
Probeer de neusriem eens lager te leggen, gelijk met de bovenkant van de neusgaten [die je kan voelen in de schedel]
Kijk eens op de site van de NVBP, bij veel gestelde vragen > werking bitloze optomingen.


Nils en Olly

carausios schreef op dinsdag 4 maart 2008, 21:29:


Ik heb ook zo'n druk paard, mijn ren-Arabier.
Het is een mentaliteitsding bij haar. Er zijn dagen dat ik haar volkomen zonder hoofdstel rijd (ja, ook galopperen), met alleen een halsring, maar er zijn ook dagen dat ze niet te stuiten is.
Toch zou ik nooit een bit in haar mond steken, ik houd liever rekening met hoe zij die dag is.

Ik merk dat gauw genoeg, als ze wat 'trekkeriger' is, onder me uit probeert te lopen, soms is dat tijdens een galop met de groep, en dan ga ik onherroepelijk op de rem, jammer dan, maar ik ga mezelf, haar of anderen niet in gevaar brengen.
Soms ook is het alleen maar een kwestie van zich even kunnen uitleven, daarna is ze rustig. Dat zijn de momenten dat ik haar even voluit laat gaan (inderdaad, Gudrun: lang bospad, bergop met een open plek aan het einde waar alle paarden ineens in het fellere licht komen en daardoor vanzelf stoppen) . Nadat ze even uit haar bol is kunnen gaan is ze meer responsive voor wat ik wil. Maar ik ken haar al jaren en weet inmiddels hoe met haar om te gaan en wanneer wat te doen. Moet ik wel net een klupje bij me hebben die dit soort galops aankunnen.

Wat bij dit soort paarden wel eens helpt is dat je lange tijd niet hard gaat, veel stapt, je paard tot rust brengt, stop oefeningen doet (belonen!). Zit dat er solide in dan kun je naar een draf. En zo verder. Eerst alleen, later in een groep. Zie dit als training.
Hier geldt de regel: Als één persoon het gevoel heeft geen optimale controle te hebben over zijn/haar paard dan gaat de hele groep op de rem. Er wordt niet ingehaald tijdens de galops, de snelste paarden voorop, de langzameren achterop etc, kwestie van afspraken maken binnen de groep.

Het heeft bij mij en mijn paard zeker 6 jaar geduurd eer ik haar voluit kon laten gaan en zij toch bij mij bleef.

't Moet bij jou ook te regelen zijn als jij maar consequent blijft in je hulpen. Te hard? Te haastig? Te fel? Op de rem. Stappen totdat je paard rustig is (let ook op je eigen ademhaling --> Laag ademen, spieren ontspannen, benen los etc).

Groet, Pien

Fred schreef op dinsdag 4 maart 2008, 23:02:


Ik lees hier alle berichten en wil je er dan wel op wijzen dat je alleen een vraag hebt gesteld , en wel :

Citaat:

Maar een andere leuke vraag is : wát trekt hol bij een niet-hoefbevangen paard ? Daar hebben we nog géén antwoord op gekregen.

Einde citaat.

Een antwoord hierop heb ik door jou nog niet zien geven en dat blijkt ook wel uit onderstaand.....


Zie daar je antwoord.....
Ik vind dit een beetje flauw worden.
Want als je het volgende stelt.....


en een opmerking als deze :


en deze :

Zo is "holtrekken" een dooddoener, vaak

Dan maak mij maar eens een illusie armer door een fatsoenlijk antwoord te geven ipv. de opmerkingen te plaatsen over al die foute dingen die het beweerd worden en geen uitleg te willen geven.

Wil je werkelijk dat DIT :



veranderd , geef dan normaal antwoord want JIJ schijnt het wel te weten......

IK voel me geen deskundige en zal hier geen antwoord op geven.
JIJ doet je voor als een deskundige en mensen hier vragen aan JOU uitleg over JOU visie hier over .
Hou nu eens op met dat kat en muis spelletje en voer een normale discussie....leren we er allemaal misschien nog wat van hier.
Of gun je ons de/jou kennis niet ?
Of moet ik je eerst bestellen om mijn paarden te doen en dan de vraag stellen opdat ik er dan als betalende klant wel antwoord op krijg ?

Nick