Gudrun schreef op maandag 10 maart 2008, 22:30:
> En nu ben ik alweer aan het nadenken dus. (ik wordt blond ipv
> grijs met ouder worden)
> Trainen is iets mechanisch, kan net zo goed door machines
> gedaan worden.
Ja, het aanleren van simpel gedrag, denk maar aan de beroemde Skinner-Box
Een hond simpel gedrag zoals iets apporteren, aanleren een laatje open te trekken, licht aan en uitdoen, enz. kan met die gedachte in je hoofd , net zo simpel al targettend opgelost worden met een apparaat wat automatisch gestuurde reinforcements uitdeelt. Zeker in ons computer tijdperk.
We vinden dat niet leuk, het strookt niet met ons gevoel van trainer zijn, maar het kan zeker wel.
Vanuit een bedrijfsmatige opzet zoals bv. bij het afleveren van hulphonden zou dit een gigantische verhoging van de produktie betekenen, maar niet alleen daarbij.
> En toch... als ik met Laila (hond van mijn dochter) een
> parcourtje loop, doet ze het wel, maar als ze met mijn dochter
> precies het zelfde parcourt doet is ze veel sneller,
> enthousiaster, geconcentreerder, staart hoger en losser,... en
> toch heeft ze de vaardigheden en bevelen met de clicker geleerd
> en wordt ze ook door mij met de zelfde snoepjes beloond.
> De motivator om haar baasje plezier te doen is dus groter dan
> de beloning.
> Als trainen alleen maar een mechanisch iets was, dan zou je
> toch verwachten dat dat niet uitmaakt.
Het feit dat een doorsnee mens er toch in slaagt om een hond of een paard iets aan te leren komt omdat een hond of paard 'je snapt', het zijn gemakkelijke vergevende dieren.
Jouw lichaamstaal (cue) is heel anders dan die van je dochter.
als ik 'zit' zeg tegen dezelfde hond zal hij het misschien wel doen omdat hij voelt dat ik het 'zit' van jouw dochter bedoel. Maar ik kan nooit zo duidelijk zijn dat hij het van te voren aan ziet komen, omdat hij haar veel beter kent, hij 'leest' jouw dochter zeer zeker veel beter dan hij jou, laat staan mij leest.
Het zou veel vreemder zijn dat het niet zo zou zijn, want dan zou alle (on)bedoelde lichaamstaal geen effect hebben
> Maar het is juist de band die je met je dier hebt die bepaald
> wat er gebeurt.
> Of je hond snel is of minder snel, of je paard schrikt en gaat
> rennen of bij je blijft.
De manier van aanleren heeft hier niets mee te maken, het zijn de bewuste en onbewuste cue's die het verschil maken.
Werk met mijn Shiny alle voor hem door en door bekende oefeningen af en ik garandeer je, dat jullie binnen 2 minuten naar elkaar staan te kijken en dat jij denkt, waarom doet ie et niet en hij denkt dat mens is gek.
> Ik vind clicker training een heel erg krachtig iets maar naar
> mijn gevoel niet voldoende om als enige met een dier om te gaan.
> Dat zal Bob Bailey wel tegenspreken. Je kan je afvragen waarom
> een dolfijn na het opsporen van een mijn terugkomt, alleen maar
> om dat visje... of zou er toch een band met de trainer gegroeid
> zijn, al of niet bewust.
Nee, het is exact hetzelfde als wat ik met die 20 seconden duration heb aangetoond..
Het gedrag is zo sterk getraind dat een dier er niet vanaf te brengen is om het op die manier te doen. Je zou hem moeten doodschieten of omtrainen om te verhinderen dat hij terugkomt.
> Ofwel maken we zo veel trainingsfouten dat we op "feel" en
> relatie moeten kunnen terugvallen om die op te lossen...
Juist en dat is het.
Bob adviseert om eens per zoveel traingen een videocamera te gebruiken. Hij zei dat wanneer ik nu met mijn opgewaardeerde Skills ( zijn woorden
) terug zou kijken naar een training van mezelf, het schaamrood naar mijn kaken zou vliegen. Ik zou dan zien hoe enorm afleidend en remmend ik bezig was. Hoe ik mezelf zelfs nu en dan tegenwerkte en in de weg zat om iets gedaan te krijgen.
Als troost zei hij dat bijna iedereen dat had.
> Plus bij rijden, daar heb je toch heel erg veel met gevoel,
> aanvoelen van te maken en met ook zuiver biomechanische dinges.
> Vb ik leg mijn been aan, daardoor is de buikspier geneigd aan
> te trekken en daardoor komt het achterbeen verder naar voor.
Is dat zo? Dat is al van de eerste keer dat je dat ooit deed?
Je laat met je been die buikspier aan trekken? Dan zou hij lichamelijk dus niet anders kunnen dan altijd zo te reageren?
Is het niet zo dat je dat been daar gedrukt hebt en uiteindelijk je paard reageerde omdat je hem beloonde voor de juiste reactie?
Je hebt je paard geleerd dat er dat moet gebeuren bij die cue.
En met permissie, een cue is een cue, of je dat nu via je stem doet, door een been aan te leggen, een kusgeluidje of klikgeluidje, overigens zeer bekend in het westernrijden, aangevuld met of zonder lichaamstaal.
Dat Piablo alleen maar galopeert als jij alles qua gewichtshulpen en mee zijn in de beweging helemaal goed doet, dan is dat jouw cue voor galop.
Niet minder of beter dan een klik of een kreet "galop". Misschien wel wat makkelijker en beter voor het paard, dat wel
> Ik zelf zou een paard dat zuiver op vb stemcues getraind was
> niet fijn vinden om te rijden. Zoal Dixie die aandraaft op een
> tongklak en galopeert op een kusgeluidje, wat diegenen die er
> op zit ok doet (beetje overdreven). Dan liever een Piablo die
> alleen aangalopeert als alles qua gewichtshulpen en mee zijn in
> de beweging etc helemaal goed zit.
> Er zijn maar heel weinig dingen die ik zuiver met de clicker
> alleen train. Meestal gebruik ik het bovenop al de rest, om het
> paard precies op het juiste moment te laten weten wat hij goed
> deed en waar hij beloond voor wordt.
Als het lastig wordt?
Bekijk het eens anders:
Is het niet gewoon zo dat je nog te weinig vertrouwen in positif reinforcement hebt, of dat je mogelijk geen trainingplan gemaakt hebt waardoor je van te voren ziet hoe je daar kunt komen waar je wilt zijn? Als je er niet voor zorgt dat je paard optimaal WIL leren
rem je hoogstwaarschijnlijk je training door erbij op een andere manier te werken.
> In elk geval erg nuttig, je verslag hier, Piet. Al was het maar
> om stilaan te proberen de dingen in mijn hoofd nog een beetje
> helderder te krijgen
.
Alles wat helpt !
piet
Warboel
