>> Och hier til ik niet zwaar aan, mijn respectgevoel
>> heb ik van mezelf.
>
> Het gaat niet om jou maar om jouw paard. Hoe en of jij een
> respectgevoel hebt doet er hier niet toe. Met respect wordt hier
> bedoeld of jouw paard jou als leider ziet, of in het andere
> uiterste geval: als een wandelende voedermachine.
Hahahahah sorry Michiel, maar die is wel raak
.
>
>> De meeste paarden schijnen verleerd te hebben, eigen wensen
>> te hebben, i contact met mensen, Daarom zijn ze ook zo
>> mechanisch gehoorzaam en met een doodse uistraling.
>
> In de natuur hebben ze nog veel minder "eigen wensen". Dit is
> echt
antropomorfisme hoor!
Ja, daar ben ik het mee eens. Zoals ik al eerder heb geschreven, paarden hebben een leider nodig. Of zij zijn het of jij bent het. Natuurlijk moet je luisteren naar je paard, en naar zijn wensen, maar wat betreft jouw probleem, nee! Hier bepaal JIJ het! ( of het paard maar dat zou ik niet doen
.
>
>> Terwijl ze dat al de hele dag doen en het nieuwsgierige
>> beesten zijn. Clicker getrainde paarden laten een ander
>> gedrag zien, die willen graag doorgaan met de les.
>> Zo zeer dat mijn paard me achterna blijft lopen als
>> ik de balken en staanders weg haal uit de bak.
>
> Ja, dat doen mijn paarden meestal ook. En als ik er met het
> touwhalster aankom rennen ze naar het hek en steken hun neus er
> vanzelf in.
> In ieder geval bij mij is dat niet omdat ze dan steeds eten
> krijgen.
Dat is nou precies wat CT mij ook dwars zit! Het is in feite allemaal diervriendlijk, geen gemep wat je vaak ziet, maar het is gebaseerd op de overlevingsdrang van een paard en niet op respect. Elk dier, ook mensen, al staan we hier niet zo vaak bij stil, doen vreselijk veel voor eten ( niet alles natuurlijk, zoals Linda al zei, een jong paard zoals Tamara die doodsbang was voor mensen, kun je niet gaan trainen met wortels. Rangorde is hier bij nodig ). Als ik mijn paard roep, komt hij ook happy naar me toe, en steekt graag zijn neus in het touwhalster. Ook loopt hij mij constant achterna tijdens het wegzetten van hindernissen, dus als dit je enige argument is dat CT beter is dan
Parelli...
Ook snap ik nog steeds niet wat er mis is aan de druk die
parelli gebruikt. Zoals Marianne ook zei, de paarden zijn de beste leermeesters! Kijk naar hen! Zij doen exact hetzelfde als wij doen tijdens het
parellien. Als een dominant paard kijkt naar de flank van het ondergeschikte paard, dan draait het ondergeschikte dier onmiddelijk de achterhand om plaats vrij te maken voor het dominante paard. Dit is druk! en zo gebruiken wij het ook. Wij imiteren slechts het paardengedrag, ik vind hier niets mis mee. Jij wil niet gaan trekken aan de teugels zodat je paard de kant opgaat die jij wil, omdat je niet met de paard wil vechten. Volkomen begrijpbaar maar er zijn 2 redenen waarom je paard niet naar de teugel luistert. Geen respect en hij snapt het principe '
wijken voor druk ' niet. Ja, zo kom je idd niet ver. Mijn paard kent het principe wel, toch gaat hij die kant niet op die ik wil. Ik kom er openlijk voor uit dat ik niet genoeg respect heb van mijn paard en ik ben bereid hier aan te werken. Jij blijkbaar ook, maar je pakt het verkeerd aan...
> Het heeft niks met angst te maken. Het is gewoon natuurlijk dat
> er een rangorde is, je bent of leider of je bent het niet. In de
> natuur is er ook niet een "tijdelijke leider". Dieren zijn nou
> eenmaal heel wat consequenter dan mensen.
> Blijkbaar lukt dat met jouw paard prima zo, maar dan heb je
> domweg geluk. Met een paard als Jack heb je razendsnel
> problemen. Als ik hem twee keer laat kiezen welke kant we opgaan
> dan heb ik de derde keer niets meer te vertellen. Hij accepteert
> het leiderschap grif en staat het daarna niet meer af. "Eens
> gegeven blijft gegeven" wat hem betreft, gelijk heeft ie.
Precies, Donus heb ik 2 keer zn zin gegeven, het is niet meer af te leren!! Je kunt je zoiets in principe dus niet permiteren, dat heb ik geleerd.
Groetjes Sophie
Warboel
