marianne laenen schreef op woensdag 19 maart 2008, 19:56:
> Waarom? Volgens mij omdat hij zich goed voelde bij ons ZONDER
> al dat GEDOE. Apache had daar géén behoefte aan. Hij kon al
> alles maar wij wilden het hem opnieuw leren.
.
> Ik ben daar heel voorzichtig in geworden. Wat ik nu wél graag
> doe, buiten rijden met de paarden, is er te voet mee gaan
> wandelen. Als ze dat goed doen zal de rest ook gemakkelijker
> gaan.
Heeft dat ook een naam, vraag ik me af?
Zonder al dat gedoe? "Organisch rijden" zou een goede zijn

Pas als iets een naam heeft, kunnen mensen het plaatsen, dan
wordt er wat mee gedaan en krijgt het aandacht.
Organisch rijden dus, of weet iemand een betere?
Het tegendeel is een oefening doen om de oefening zelf, terwijl het paard tijdens die oefening geen enkel idee kan hebben waarom het moet bewegen zoals het beweegt.
Een dressuurbak werkt dus veel beter als daar balkjes liggen en staanders staan, een grote bal rondzwerft, etc. Al die cirkels en moeilijke passen, hebben dan een , ja ja organische betekenis.
Buiten rijden is al een stuk organischer. Je volgt de weg, en bomen nodigen uit tot zigzag, een rechte weg tot galop en andere wandelaars tot langzamer gaan, etc. etc. En dan heb ik het nog niet eens over op visite gaan met je paard of boodschappen doen, dat is nog organischer.
Jur weigert ook wel eens bij een oefening achtige manier van vragen. Terwijl 1 sec later ik zelf ergens naar toe wil en dan volgt hij spontaan wel.
Maar laat organisch rijden niet verworden tot te weinig gymnastisch rijden, dat kan ook weer niet.
Welke lesgever kan dit organische element invoegen in zijn lessen?
Zonder dit wordt het veel te oefenachtig, saai en daardoor vervelend, het kan zeker anders.
Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.