Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 25 maart 2008, 15:45:


Ja idd, dit is een veel betere reactie .
Nu mag ik even vragen wat je beroep dan wel is? dokter toch niet? Of lees ik nu terug verkeerd? (kan het dan niet toevallig zijn dat jij juist de negatieve zaken ziet? zie verhaaltjes hieronder)

Wel om even een verhaaltje tussendoor te vertellen: mijn had dus een hoefzweer. Traditionele veearts, ging niets om met 'natuurlijke' producten. Hij was al 3 keer geweest, toen zei hij dat het niet anders ging kunnen dan de volledig hoef uit te snijden en in te gipsen en het been te verdoven etc. Nu wij zijn op zoek gegaan naar een veearts die iets meer gespecialiseerd is in natuurlijke geneeskunde en beter wist hoe en wat van de hoeven.
Wij dus een soort natuurlijke trekzalf (de zwarte zeep van vroeger) erop en een wonder boven wonder maar het is genezen zonder gips toestanden!
Mijn traditionele veearts zou het denk ik niet eens geloven...

verhaaltje twee: een gewone hoefsmid krijgt een paard onder de vloer dat natuurlijk bekapt is maar met gezeikt is zodat het op niets meer trok. Welke conclusie neemt die dan aan?

Verhaaltje drie: je hebt zelf iets meegemaakt. Bij een volgende situatie kan je reageren van wat je eerder meegemaakt hebt, of ga je de ander zo'n advies geven...

Zelfs als je dan iets meemaakt dat eigenlijk tegen je negatief oordeel tegen gaat, zal men dit zonder je het eigenlijk zelf weet negeren. Raar toch allemaal . Het tegendeel kan natuurlijk ook. dat je er wel nuchter naar toe kijkt, maar dit is niet altijd gemakkelijk. we hebben altijd een oordeel klaar van eerdere bevindingen

conclusie: vaak zijn zo'n zaken zeer subjestief

en veralgemenen is hier dus een bekende term.
(ver·al·ge·me·nen
1 algemeen maken )

Van alles is het niet moeilijk iets negatiefs te vinden. Neem er een doosje pilletjes op na en bekijk de nevenwerkingen. Direct iets negatiefs gevonden.
Het is eerder belangrijk om in alles het positieve te zoeken.

groetjes
Charlot

Ik heb een link toegevoegd van de website waar ik mijn therpeute gevonden heb. Helaas veel hoefijzers en bitten te zien, maar de methode werkt en betekent voor Indy een wereld van verschil.
Monique

Ik kwam het originele artikel tegen over de groeischijven en skeletale maturatie bij paarden, en waarom inrijden aan drie jaar nadelig is. De vertaling hebben we hier al vaak gezien (zou hier eigenlijk best op de site mogen toch, niet Frans? Ilona?) maar dit is dus het origineel, door een dierenarts geschreven naar aanleiding van een vraag over de conformatie van een jong paard.
http://www.equinestudies.org/knowledge_base/ranger.html

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 25 maart 2008, 12:11:


waarom gaan paarden door het lint?
reflexmatig: angst (vlucht)
niet-reflexmatig: honger, weidemaatje, enz

het tweede is te voorkomen me dunkt
het eerste? Paarden die altijd in de wei staan schrikken natuurlijk niet zo erg meer van een helicopter dat over vliegt, of luchtballon, of een vallend blad. Dus hebben onze paarden dat voordeel al. Sommige angsten met vluchtreflex tot gevolg zijn helaas niet te trainen en dan hangt het, denk ik, af van welk type paard we hebben.
sommige paarden vinden stroom niet zo erg en gaan er dan gewoon door, kruiper er onder, enz. Andere paarden zullen, zelfs tijdens hun vluchtreflex, weten dat er stroom op draad zit en er netjes achter blijven en dan maar in het ronde vliegen.
Vraag is of dat laatste, die kans dat ze alsnog uit de wei vliegen, door het lint, dat temperament te trainen is (te controleren door baasje of draad).
Ik vrees van niet. Alhoewel ... 24u/24u in de wei is training , habituatie