Piet schreef op dinsdag, 21 september 2004, 21:55:


Vorm doet zeker mee (in aanleg), maar vooral beweging, dynamica.
Een TB racer heeft niets aan dressuurmatig "plaatje".

Groeten, Egon

Ja mooi om te lezen Piet!
In het onderstaande stukje heb ik geprobeerd, de essenties helder weer te geven, in samenvatting ... groet, Michiel

Wijken voor druk, of samen bewegen ?

Het is mij goed welke term er gebruikt wordt,
"samen bewegen", drukt mijn bedoeling alleen wat beter uit.
Wijken voor druk, doet me veel denken aan dat alléén het paard dat zou moeten doen. Het afstemmen op elkaar, het vragen inplaats van eisen ... ik hou zo graag rekening met wat mijn paard wil op elk moment, zodat ik meega in zijn voorkeuren (links, rechts, bukken, sneller, stoppen, kijken), en vandaaruit wordt het wederzijds, "als ik ons samen maak", dan gaat het paard spontaan mee met "alles" wat ik wil. Samen bewegen, gaat dus van mij uit oftewel wijken voor druk daar begin ikzelf als eerste mee, en stop daar ook niet mee trouwens, anders is de dans die we samen hebben weg.

Comuniceren wat je wil, dat is het enige wat er echt gebeurd. En veel mensen zijn gewend dat wijken voor druk te noemen. In mijn ogen is het géén wijken en ook géén druk, enkel een comunicatie signaal : "Ik wil dat je die kant op gaat". Het is mogelijk om een paard omgedraaid te beleren drukken op de voet waarbij hij omhoog komt, en een tikje rechts van de hals bij het rechtsaf gaan, waarom niet?

Wat is nageven ?
Nageven is een term voor het vloeiend meebewegen, zoals vogels in de lucht synchroon vliegen en dansers spontaan samen bewegen. Bij dit alles is er duidelijk geen wijken voor druk, die laatste term bewaar ik voor die situaties waarbij er te veel druk nodig was.

Als de ruiter ok is, dan mag het paard nog lerende zijn, ik bedoel daarmee dat het spontaan samen bewegen uit gaat van de ruiter! Nageven is dus vooral iets wat ruiters moeten leren, het paard volgt daarin. Het samen bewegen herken ik van 8 jaren dansimprovisatie en zaken als in harmonie zijn, in eenheid met je paard zijn, dat herken ik weer vanuit 14 jaren meditatie beoefening. En daarvan kan ik je zeggen dat in eenheid met je paard zijn, ook iets is wat van de ruiter uit gaat. Het is bijvoorbeeld heel goed mogelijk om in eenheid te zijn met een weerbarstig paard. Zolang ik zelf niet weerbarstig ben kan ik overal in mee vloeien. Een goed voorbeeld voor het paard om na te volgen die rust en gewilligheid van een ruiter in harmonie.

Aanleuning ...
Evenzo met aanleuning, aanleuning is niet alleen iets voor teugels, ik
streef er naar een totale aanleuning van twee lichamen (en gevoel en
denken evenzo) waarbij het paard mooi in balans verzameld loopt
volledig mee bewegend met de ruiter, die dito goed moet zitten en
genietend, kan rijden met een zachte heldere geest.

Aanleuning is in de kern: "wederzijds bewegings bewustzijn" dat vooraf gaat aan nageven en dat juist mogelijk maakt. Een paard dat dit erg goed doet én geleerd heeft verzameld te lopen én een rijder heeft die contact heeft met het hoofd of mond, dat paard laat de aanleuning zien zoals we het klassiek kennen. In feite is dat een specifieke vorm van aanleuning. Andere vormen zijn het opmerken en de bereidheid tot het schrap zetten bij het opstijgen, Het opmerken en de bereidheid om van tempo te veranderen van zowel paard als de rijder, Het opmerken en de bereidheid om elkaars aandacht te volgen ... aanleuning is het leukste van de dans vind ik, het leukste van paardrijden.

Michiel

Een ietwat late reaktie op de oproep.To the piont,wij hebben 3 paarden alle 3 zonder ijzers.2 paarden doen het uitstekend en lopen haast op alle ondergronden,alleen in de Ardennen was het even moeilijk maar na 2 dagen rust was dat probleem van de baan.Het is nu ongeveer 1 jaar geleden dat we de ijzers van de paarden hebben weggenomen.Ik bekap de paarden zelf en dit met een goed resultaat.Je hebt wel een jaar nodig om alle problemen op te lossen.1 paard doet het niet zo goed.Reden te lang beslagen,de hersteltijd is langer maar het komt zeker goed.Ik heb alle methoden iets genomen om mijn paarden te bekappen.
Ik moet echter vaststellen dat er nog veel tegenstand is van andere paardenliefhebbers.Het grote probleem is dat ze niet kunnen wachten tot het paard hersteld is van zijn vroeger beslag.Ondertussen ben ik er zeker van dat elk paard zonder ijzers kan.

e m kraak schreef op dinsdag, 21 september 2004, 21:23:


Ja dat is de basis indeling, alles is natuur en een deel is cultuur, dat bedoel ik ook, maar cultuur is een omgeving en daarbinnen kun je natuur plaatsen.
dat "binnen" bedoel ik letterlijk. Ik bedoel een paard in een weiland ipv vrij over de steppen, een duif in de stad ipv in het bos.
Allemaal natuur zonder cultuur (hoewel paarden wel gedomesticeerd zijn ...) toch loopt het rond in onze cultuur, en het verliest daardoor nmm een deel van zijn natuur (een deel van zijn wildheid of natuureigen gedrag zo je wilt)
Dat is natuurlijk evolutie, dieren die zich aanpassen aan onze levensomgeving zijn succesvol...Maar mij zit dat niet helemaal lekker moet nou echt alles door ons handelen veranderen?


Is het antropocentrisch om te denken dat cultuur veel invloed heeft op het verdere leven op aarde?
Ik zie niet vanuit welk ander gezichts punt wij niet overal invloed op hebben?
Maar je bedoelt omdat onze handelingen uiteindelijk ook onder de noemer natuur vallen, wij dus niet anders doen dan we kunnen?
Je gelooft wel in vrije wil toch? ben je er niet ook voor om te proberen van sommige dingen gewoon af te blijven? Lekker stukken woud en vlakten onberoerd laten? Het red zich zonder ons ook...
Persoonlijk vind ik dat juist erg mooi.


Moeilijk, ik gebruik het misschien ook wel als ik er iets anders mee bedoel (zou kunnen) "Het afwezig zijn van domesticatiekenmerken?" ja en ook het niet afhankelijk zijn van ons, niet gestuurd zijn door ons.
Maar wildheid is voor mij ook een potentie, al onze gedomesticeerde dieren hebben de potentie om het weer zelf te redden, en dat is iets wat we nmm moeten stimuleren. Dieren zijn mooier als ze zelfstandig zijn. En het is beter voor ze, ze zijn ontstaan om voor zichzelf te zorgen (niet daarom maar in staat om), en om ze door ons en voor ons een evolutie te laten doormaken (die heeft nog wel een paar eeuwen nodig, of veel gentech) doormaken die ze van ons afhankelijk maakt?
Dat mensen die wens hebben kan wel biologisch geprogrammeerd zijn, maar dan is mijn afschuw daarvan dat ook, en ik denk dat we niet die kant op moeten gaan, dieren meer in hun waarde laten, hun eigen dingen laten doen.
En als je je paard zonder ijzers altijd op het land hebt staan met veel andere paardjes, en op een manier rijd die hem gezonder maakt, dan doe je dat denk ik.


Groetjes Jolijn

josien schreef op dinsdag, 21 september 2004, 20:56:


Exact! Je snapt het dus toch wel... :)
Daar komt dynamica dus bij.


Groeten, Egon

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 21 september 2004, 21:08:


hoi Misschien kan je dat boek van hempfling van de bieb halen ofzo, het heet paarden persoonlijkheden. Hij beschrijft daarin verschillende groepen (types) paarden en hoe je met ze om moet gaan en hoe je ze het best dingen kunt leren, sommige paarden kunnen alleen leren als ze een ander paard het zien doen, en sommige paarden moet je een oefening heel subtiel aanrijken, dan nemen ze hem in een keer op terwijl als je zo'n paard het duidelijk laat zien hij er misschien zijn neus voor ophaalt...
Misschien past Iwan wel heel duidelijk binnen zo'n type.
Groetjes Jolijn

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 21 september 2004, 21:06:


Dat zal je meevallen. In discriminant learning scoren paarden evengoed als olifanten.
Daarbij zijn "hersens" al gebleken niet vergelijkbaar te zijn met een computer. Als je al zo een soort technocratisch vergelijk zou willen maken kom je uit op een submoleculair autogeneratief RAM. Wordt aan gewerkt.

Groeten, Egon

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 21 september 2004, 21:06:


Falka en ik werken eraan Alleen tot hoever is 10????
Nee zonder dollen hoor, ik probeer Falka de bakletters te leren lezen.
Een wild paard was natuurlijk wild, inmiddels zijn paarden gedomesticeerd, zo eng zijn 2 beners niet meer, en ook plastic zakken wennen wel, of bankjes of trekkers.

Groeten Esther

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 21 september 2004, 22:17:

Hoi,
Ik heb dat boek. Maar het probleem met boeken bij mij is, dat ik meestal niet verder kom dan de plaatjes. Ik ben geen leesgraag type en hoewel ik het echt wel probeer om het door te lezen, ben ik meestal na een paar pagina's de draad al kwijt. Heel vervelend, want ik wil dit boek echt nog altijd heel graag doorlezen.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 21 september 2004, 21:00:


Nauw dan hoef je je zeker geen zorgen te maken. Ik laat af en toe de paarden expres iets laat pikken wat anders nooit mag omdat ik weet dat ze dat echt niet lekker vinden. Dan doe ik net of ik een andere kant uit kijkt b.v. Die gezichten dan haha.

e m kraak schreef op dinsdag, 21 september 2004, 21:44:


Kun je dat wat meer uitleggen Egon. Ben zeer geintresseerd.

Mariss schreef op dinsdag, 21 september 2004, 16:03:


Met formaline kun je dode beesten conserveren.

Formaldehyde (=formaline) is een giftig, kleurloos gas dat irriterend en kankerverwekkend is. Opgelost in water wordt formaldehyde gebruikt als desinfectiemiddel, fixeermiddel of houdbaarheidsmiddel. Formaline is een zware stoorder van ons immuunsysteem....

Hmm! Zeker weten dat je het wil gebruiken????

Mariss schreef op dinsdag, 21 september 2004, 16:03:


Hai,
en heb je nog nagedacht over Cleantrax?
Kan je hier bestellen, als het goed is.
ciao, ciao,
Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 21 september 2004, 10:10:


Ach, meisje, wat jij precies interessant vind is mij niet duidelijk...wel wat ik interessant vind om te leren, te lezen en te ervaren. Zoals bijvoorbeeld de vloerbedekking van een stal!!!
Als jou dat niet boeit klik je hem toch gewoon weg. Het klinkt allemaal erg arrogant maar dat zal je vast niet op die manier bedoelen!

e m kraak schreef op dinsdag, 21 september 2004, 22:16:

Haha, je doelt op het vorige bit verhaal. Volgens mij over de ORS. Daar doelde ik op een uiterste situatie die ik nog maar 1 keer heb mee gemaakt. Voor het rijden gebruik ik het bit minimaal tot helemaal niet, maard at had ik daar al verteld.