Ondanks de schrale leefwijze van geen krrachtvoer, slechts 2 uurtjes wei, 24/7 beweging en dagelijkse beweging/training, beperkt hooi van vorig jaar, himalayasteen en een kneepje sel+E (van deze site) is het Buck gelukt om zijn witte lijn te verbreden, te vergelen en gedeeltelijk te voorzien van roodachtige plekken. De hoeven zijn niet warm, hij loopt goed, er is nog geen alarm.
Het enige wat in zijn rantsoen is veranderd is de groei en het gedrag van het gras. Hij kwam altijd al 2 uurtjes op het land, mits de bodem enigszins droog was. Tis een klein weitje, licht bemest (anders is het in no time kaal), zo'n vergeten stuk gras om een spoelbak heen.
Het moet wel haast door het gras veroorzaakt zijn, ik kan niets anders verzinnen.
Dat wordt dus een half uurtje gras per dag en nog meer laten bewegen. Iemand nog suggesties?
Hoe zat het ook weer met mechanische bevangenheid, dat heeft te maken met een te lange toon, toch? Dat kan ik dan ook wegstrepen...

Aafke schreef op donderdag 8 mei 2008, 11:47:


Beukentakken vinden ze heerlijk, dus het zou zomaar kunnen dat ze de bodem opvreten!