Sylvia JJ schreef op vrijdag 30 mei 2008, 8:58:


Een hoefschoen is ervoor gemaakt om een paard over ondergronden te laten lopen die hij door problemen in de voeten blootsvoets niet aan kan. Als het paard daar wonden van krijgt had ik samen met Smit een oplossing gezocht of een ander merk geprobeerd.
Als die optie er niet was dan had ik mijn paard minder belast.
In ieder geval worden voeten van schoenen niet slechter, integendeel, de belasting zonder pijn zorgt voor betere groei van de hoef en minder problemen in de rest van het lichaam.

Als die schat van ervaring berust op hoefijzers dan is dat GEEN ervaring waar we iets aan hebben. Het is het type ervaring die voor elke ziekte door ijzers die ontstaan is, een ander ijzer onder slaat.
Je hebt blijkbaar niet precies door wat die dingen aanrichten onder jouw paard zijn voeten, het zijn alles verhullende sluipmoordenaars.


Zie jij een mens van dertig wat op zijn laatste benen loopt als oud of als ziek?
Ik denk dat je onderschat hoe oud een paard in potentie kan worden.
De oudste pony is ooit in de zestig geworden, ik heb er zelf een gehad die 45 werd en door een ongeluk overleed. Als je dit weet dan is een paard wat niet meer kan op 20 jarige leeftijd niet oud maar ziek

Het vervelende is dat wat past bij jou lang niet altijd past bij je paard en waar je je goed bij voelt en bij jou werkt lang niet altijd bij je paard werkt, ook al denk je van wel.

Piet

My Best Whisper is a Click

Als je niet veel tijd hebt, lees dan niet verder, want dit is een typisch huisvrouwenklets verhaal waar eigenlijk niemand iets aan heeft

Ik lijk wel een tuttebel met roze truitjes en pareltjes er op geborduurd .. maar goed, hier ga ik:

Beer (shetlandertje) en Queenie (BWP) stonden elkaar te groomen!

Heerlijk om te zien; die Beer kon alleen aan Queenies buik natuurlijk maar dat was voor haar meer dan ok om Beer dan ook terug te groomen in zijn manen.

Mooi hoe ze zich inspanden om mekaar lief te hebben....

Dat wast

Eva Saegerman schreef op vrijdag 30 mei 2008, 9:53:


Ik probeer zeker elke dag te gaan. Het is alleen bijna 2 uur met het openbaar vervoer dus zo'n bezoekje daar ben ik zo 6 uur in totaal aan kwijt, en ik ben aan het afstuderen dus ik moet eigenlijk kéihard aan school werken nu. Onze auto is ook nog eens stuk dus ik ben afhankelijk van mijn vriendin en mijn moeder. Ik ga vanavond weer, maar dat bezoekuur is maar van 1900-1930, érg kort dus.. maar ik zie vanzelf wel hoe laat ik word weggestuurd

De arts belde net weer, om te vertellen dat hij vond dat het goed ging. Het gips bleef heel goed zitten, geen drukkingen (bv van wondvocht of dikte door ontsteking) en ze probeerde het been NU alweer wat te belasten, wat wel echt heel snel is, gister strompelde ze nog! En ze is héél voorzichtig over het algemeen, dus als ze dat doet dan is dat ook echt omdat dat weer kan.
Haar temperatuur wordt 2 keer per dag in de gaten gehouden en ze krijgt natuurlijk de nodige ontstekingsremmers/antibiotica en pijnstillers. Ze stinkt naar de medicijnen en een soort chemische diarree lucht. Ben erg benieuwd naar vanavond, gister was het écht nog een heel zielig hoopje paard.

Heb zo'n bal gekocht waar zo'n handvat aan zit, sieta is altijd erg bezig met haar mond, vanalles vastpakken en omgooien, bakjes worden opgetild en over de grond geschraapt, dat soort dingen vindt ze helemaal leuk. Dus vanavond ga ik even clickeren met dat ding, hoop dat ze het leuk vindt!
Had eigenlijk verwacht dat ze minder zin zou hebben in dat soort dingen, maar gister was ze ook erg enthousiast, dus ik ga ervan uit dat dat wel gaat lukken.

Valt me wel zwaar zeg! En dit is pas de tweede dag! Misschien moet ze nog wel 3 weken!

Muguet schreef op vrijdag 30 mei 2008, 9:34:


Ik heb hier eind april al een topic over geopend => Nr:100930 en verder.
Inderdaad geweldig, maar tóch met en vette MAAR ..., wat mij betreft.
_______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord

amar schreef op donderdag 29 mei 2008, 16:29:


Hoi Myr,

Ik denk dat het te lang heeft geduurd waardoor ze niet meer dorst te komen.
Als ik haar wegjaagde liet ik haar wel merken dat ze naar mij toe mocht komen,het heeft ermee te maken of je haar aankijkt.
Zodra ze naar mij toe wilde komen kon ik haar zo pakken.
Misschien waren ook de andere paarden voor haar afleidend waardoor ze onzeker werd.
Er zijn zoveel dingen die meespelen.
Groetjes Conny

Piet schreef op vrijdag 30 mei 2008, 8:41:


IK zou die uitleg anders best wel eens willen lezen hoor Piet.

Maar dan wel van Fred die het natuurlijke bekappen blijkbaar niet als voldoende ervaren heeft.

Iets afkraken is makkelijk.... nu de oplossing nog even schrijven.....
Want of nu een persoon die er geld mee verdiend , of de persoon die het alleen bij zijn eigen paard doet bekapt.....als het voglens deze cursus gebeurd is het gelijk toch ?
Het is dus blijkbaar de methode die niet werkzaam is.
Dan lees IK op zijn minst graag wáárom een natuurlijke bekapping in zo'n geval niet helpen gaat.

Ja,die is echt leuk!
Als je ziet hoeveel moeite sommige mensen hebben om één paard over één hindernis te krijgen....
Hij is daarmee begonnen wegens tijdgebrek na school om al zijn paarden te rijden:dan maar allemaal tegelijk!

Ja,die is echt leuk!
Als je ziet hoeveel moeite sommige mensen hebben om één paard over één hindernis te krijgen....
Hij is daarmee begonnen wegens tijdgebrek na school om al zijn paarden te rijden:dan maar allemaal tegelijk!

Muguet schreef op vrijdag 30 mei 2008, 9:34:


Ik probeer te reageren op dit topic, maar er verschijnt niets als ik mijn commentaar verzonden heb.
Het dikt verder anders wel lekker aan in mijn aantal topicberichten, want daar verschijnen mijn reacties wél.
Strange ...
_______
Herman
"More than enough is never too much" - Gillan/Lord

Eva Saegerman schreef op vrijdag 30 mei 2008, 10:01:


Idd echte huisvrouwenklets, mannen vinden zoiets niet echt de moeite volgens mij om te vermelden, maar toch .... Ter info ... mijn shetter El Niño (sinds zijn 4 maand al bij ons als het schanulleke van de grote) en Amaroc, welke sinds dag 1 dag en nacht samen staan (zelfs als ze op stal kwamen) heb ik nog nooit samen zien groomen ;-(. Het venijn zit em in de shetter, want telkens hij aangeraakt wordt (door eender wie) bijt hij in de knoesels. Voor de rest wordt er behoorlijk wat afgegroomed, maar dus niet met de bijtgrage pony. Ik weet et!! ... ik moet em eens dringend wat manieren leren, raak je hem aan dan vliegt hij in je voeten, neem je hem mee buiten, gaat hij liggen op de macadam omdat hij er geen zin in heeft en als je nog chance hebt, heb je er nog een trap vast! ... voor de rest ... heel lief beestje
Was er niet zoiets van: moesten shetters grote paarden zijn ... waren zij reeds met uitsterven bedreigd? Zulke karaktertjes

Fred schreef op vrijdag 30 mei 2008, 0:06:

---knip---
---knip

Als je jouw website leest maak je het inderdaad moeilijker dan het is.

Nick Altena schreef op vrijdag 30 mei 2008, 11:23:


Er zijn oplossingen, ook op hoefnatuurlijk staat het paard wat Frans en Ilona al in 2004 bekapt hebben, kijk maar eens naar die voet, hoe je de druk tussen hoefbeen en hoefwand weg kunt halen, verder zijn er ook oplossingen met pads http://www.equinepodiatry.net/Text_Files/solemates_pad_article.pdf

Niet alleen met bevangen voeten maar ook om een transitie ijzer-ijzerloos gemakkelijker te maken zodat de structuren in de voeten zich kunnen herstellen en voor de straal en het straalkussen.
Mogelijkheden genoeg om nooit meer de veroorzaker van die ellende onder de voeten van je paard te hoeven slaan.
Misschien is die kennis er wel bij prof NBers, je klant moet ook willen meewerken natuurlijk. Het rechtvaardigt in ieder geval nooit om iemand 2 jaar met haar paard te laten tobben zonder dat er alles geprobeerd is.

Piet

My Best Whisper is a Click