Hey Esther,

ik weet hoe je je voelt. Ik heb twee paarden uiteindelijk moeten laten gaan - je stelt uit, tot ze zelf aangeven dat het voor hen niet meer hoeft. Je hebt haar het best mogelijke leven gegeven, en hoe moeilijk het ook is, soms is het beter los te laten, zowel voor haar als voor jezelf.
De herinnering blijft, natuurlijk. Soms, als ik naar de wei kijk, verwacht ik daar nog steeds een zwart paard tussen, maar - geen Naomi meer; en ik noem Adje vaak ook "Gazelle", bijvoorbeeld.
Sterkte!

Esther schreef op dinsdag 8 juli 2008, 1:24:


Wat zegt je dierenarts ervan? Is er geen andere manier om de medicijnen toe te dienen. Injecties, bijvoorbeeld of hele kleine pilletjes of......
En anders eens bij een andere dierenarts informeren.
Of Piet of Conrad uitnodigen om met clickeren de medicijnen toe te dienen.
Er is echt veel mogelijk met clickeren. Dat hebben wij net weer mogen ervaren met onze jaarling die een beenwond had die hij niet liet behandelen.

Moniek