Christel Provaas schreef op dinsdag 8 juli 2008, 8:59:


Opereren is technisch niet mogelijk bij een paard, tenminste het wordt nooit gedaan, ik denk dus ook dat er geen ervaring in is. Ook zal het heel kostbaar zijn denk ik en waarschijnlijk ook een groot risico, ze moeten wel die hersenpan in.
Voorlopig gaan we voor het vertrouwen, als dat terug is weet ik nog niet wat we doen. Ik wil het er wel in proppen .
De medicijnen werkten wel erg goed, je kon er op zitten, haar vacht aanraken met je benen zonder de hap trap reflex, je kon je gewicht gebruiken etc. Die duidelijkheid hebben we in ieder geval, we weten nu zeker waar dat gedrag vandaan kwam. Eerst maar weer zien of ze weer goed is te benaderen. Ik denk dat de keuze wordt dan in godsnaam maar zonder medicijnen en de kwaliteit herstellen in het vertrouwen, tijd rekken en een paard dat gestressed is en niets meer vertrouwt is denk ik geen kwaliteit. Het is zo'n baby zo kwetsbaar.
Ik vind ook dat het nu wel heel snel gaat, die vachtverkleuringen zijn nu echt snel, volgend jaar is ze denk ik vos als het in dit tempo door gaat.

Inge Teblick schreef op dinsdag 8 juli 2008, 10:01:


Ja Inge, het is echt een rotkeuze, het weten dat de medicijnen echt helpen en het gewoon niet kunnen geven. Een kuurtje van een dag of 10 is een ander verhaal, dan zou ik haar desnoods vastbinden. Maar een paard dat alle vertrouwen verliest in mensen en voedsel is echt geen optie.
Ik denk dat we de keuze wel hebben gemaakt nu, en zien wel als het te erg wordt, misschien gaat ze nog een jaartje mee zonder erg ziek te zijn. Zodra ze pijn krijgt door complicaties is het einde verhaal . Ik denk dat we haar dat wel verschuldigd zijn, we gaan nu eerst maar gewoon plezier maken zodra ze weer vertrouwen heeft.

Aafke schreef op maandag 7 juli 2008, 17:42:


hallo,
Ik vind het er eigenlijk vreselijk uitzien hoor. Wij waren verleden weekend op stap met onze paarden, kwam er ineens zo een spook in een wei aangegalopeerd. De onze kei ongerust van dat spook.
grtjes myr

Esther schreef op dinsdag 8 juli 2008, 11:44:


Het is een treurige zaak en je weet hoe ik me je meeleef.
Ik ging voor 90% vertrouwen ipv 100.
Dagelijks even een op een vaste tijd , vooral waarschijnlijk in het begin, duidelijke aanpak.
Voor de pil geen gras, daarna zette ik haar in een smal dubbel hek, vanachter erin, pil erin en vooruit er weer uit en als beloning gras eten.
De kans dat ze die behandeling als onontkoombaar gaat zien is aanwezig en ze steeds minder gaat protesteren.
de rest van de dag ben je weer voor 100% te vertrouwen voor haar en je kunt haar de mediciijnen geven dieze nodig heeft en weer een ander paard wordt.
Ik weet wel, dit is niet de oplossing die men vanmij zou verwachten, maar nood breekt wet en regels zijn geen regels voordat ze ooit gebroken kunnen worden.
Mijn gedachten zijn bij jou en Bjork Es.

Piet

hoof issues are man made; not genetic

Spirithorses schreef op dinsdag 8 juli 2008, 10:29:


Op m'n verdere zoektoch kwam ik deze ook nog tegen (véél voorbeelden!!) bitloos.nl/optomingen.html" target=_blank>http://www.bitloos.nl/optomingen.html
Caatje
My best whisper is a thought