Britt Claeys schreef op zondag 27 juli 2008, 16:06:


Jouw buikgevoel heeft het juist

Kimjotj schreef op zondag 27 juli 2008, 13:15:


Awel hè, de klik, het warm gevoel dat je vanbinnen krijgt.
Black was van een handelaar die op de manege stond waar ik lessen pakte, ik reed al meer als een jaar op hem en was er dolverliefd op. Toen de handelaar daar wegging, heb ik hemel en aarde bewogen zodat we hem kochten.
Jeanneke liep ook in de les met kinderen en ik deed halve stal met haar, al snel heb ik ervoor kunnen zorgen dat ze niet meer in de les liep en heb haar gekocht omdat ik haar niet meer kon missen hoewel ik een heel ander paard in gedachten had, ik heb er nog geen moment spijt van gehad.
Soraya sprong direct uit het oog, hoewel ik niet van plan was om nog een paard erbij te nemen kon ik haar niet achterlaten.
Geen enkel volstaat aan mijn oorspronkelijke gedachte van wat ik van een paard verlang, ze hebben allemaal stukjes van die gedachte maar geen enkel is het paard dat ik vroeger 'perfect' vond.
Nu mag er voor mijn neus dat perfecte paard komen te staan, geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om mijn paarden in te wisselen.
Tuurlijk vloek ik soms en denk ik 'wat als' maar samen met je paard vorderen geeft meer voldoening.
Wanneer ik dat warme gevoel krijg wanneer mijn paarden naar mij komen gelopen, weet ik dat ik geen verkeerde keuze heb gemaakt. Dat is voor mij het belangrijkste.
Uiteraard ook de gezondheid van het dier, maar al de rest komt wel als je het tijd geeft en eraan wil werken.