Piet schreef op donderdag 14 augustus 2008, 9:02:
> Britt Claeys schreef op donderdag 14 augustus 2008, 0:19:
> 
>> Myriam schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 23:50: 

> Zelfs  het  meest  harde, valse gemene enz.enz. in de 
 > maatschappij wordt  alleen  maar  gedaan omdat het  voor  de 
 > uitvoerende  iets  positiefs, een  beloning, brengt. Zelfs  bij
 > een moordenaar  gaat dit op.
De beloning kan uren, dagen, weken en in het slechtste geval jaren op zich laten wachten. Hebben alle personen de persoonlijkheid om daar op te wachten en toch hetzelfde te blijven presteren?
Ik zei al ergens dat je een erg sterke ruggengraat moet hebben om dag in dag uit neergehaald te worden en toch niet beginnen te twijfelen over je eigen doen of kunnen. Zelfs het neerhalen hoeft nog niet, het niet bevestigd krijgen kan ook al een deuk geven.  
Het is zo dat je zelfzekerder wordt met de jaren en je je minder iets gaat aantrekken van de oordelen van andere personen. Dat komt door je opgedane ervaringen, goede en slechte. Jongeren zijn uit zichzelf al meer onzeker en twijfelachtig, ze hebben de drang om ergens bij te horen en hebben bevestiging nodig. M.a.w. ze zijn erg beïnvloedbaar. Ze zijn dus nog meer vatbaar voor omgevingsfactoren, positieve en negatieve. Daar moet je ze dus op voorbereiden.
> In mijn  vorig bericht  hierover  heb  ik  aangegeven  dan 
 > niemand  op  een troon  gezet  hoeft  te  worden omdat  de
 > principes al  in  1911 in de  'wet  van  effect' door 
 > Thorndike  zijn vastgelegd.
Die troon is enkel maar een woordkeuze zenne.
> Deze  gaat  uit van het idee dat een individu (dieren in het
 > geval van Thorndike's experimenten) actief leren. Dat houdt in
 > dat een individu verschillende gedragingen vertoont en als een
 > gedrag een positief effect veroorzaakt, het gedrag vaker zal
 > vertonen en in het geval van een negatief effect minder vaak.
Helaas gebeurt dat in de praktijk niet altijd en toch moeten we verder.
> Maar  ik  zou  zeggen, ik  ben bereid.
 > 
 > Piet
 > Training  is simpel but  not  easy
Het is een feit dat ik me nog niet heb verdiept in 
clickertraining dus het kan goed zijn dat ik niet weet waarover ik praat.
Verbeter me indien ik fout ben: het is toch wachten tot het kleinste stapje naar de goede richting en dan belonen hè en zo verder gaan? Dus bij Soraya: opstappen, haar kuren uitzitten zonder iets van tegendruk en wachten tot ze stilstaat. Zoals Eddy al zei, is ze erg gevoelig voor de hulpen, ook de verplaatsing van je zit. Als je haar dan een beloning wil geven en je verplaatst je naar voor, dan zal ze hoogstwaarschijnlijk opnieuw beginnen en dan is dit elementaire stukje mislukt.