Er heerst blijkbaar nog steeds heel wat verwarring over de paarden op de Poedertoren en sommigen denken nu dat alle paarden mank lopen op de Poedertoren, wat totaal foutief is.
Daarom graag even onze reactie en onze mening.
Op de Poedertoren trainen wij paarden en eigenaars gedurende een bepaalde periode.Dikwijls wordt dan de rijtechniek van paard en ruiter bijgeschaafd, kan de ruiter ook genieten van de buitenritten ( er zijn 100en hectares bos met grindpaden, zandpaden, brede en kronkelige zandwegjes, bergop en bergaf….).
Daarnaast zijn er ook paarden die totaal moeten heropgevoed worden, dit betekent dat sommige paarden onhandelbaar zijn en zelfs gevaarlijk, sommigen moeten zelfs verdoofd worden om op een veilige manier bij ons te raken. Helaas werd het nodige hoefonderhoud dan ook als eerste op de lange baan geschoven. De nieuwe eigenaars, die deze paarden dan ook dikwijls van een gewisse dood redden, komen dan samen in training met hun paardje op de Poedertoren.
Een goed voorbeeld hiervan is “BO”, het draverke dat door Rita en 2 vriendinnen werd gered van de slacht. Dankzij Eddy is Bo van een echt gevaarlijk paard, (ze verjoeg iedereen van de wei met de meest gevaarlijke truukjes : klauwen met voorbenen en gericht om te raken, bijten, trappen,…) nu veranderd in een rustig paard dat eindelijk terug vertrouwen krijgt in “de mens”. Dan pas kan er gewerkt worden aan de hoeven.
Zo zijn er al verschillende paarden die nu terug thuis zijn, anderen staan nog op de Poedertoren. Het is zo dat deze paarden met verwaarloosde hoeven allemaal gevoelig lopen.
Daarom hebben we nu al een strook met grind aangelegd om naar de piste te stappen, de paden tussen de weides zullen ook verhard worden (in de loop van volgend jaar na goedkeuring van de aanvraag, want helaas mag je zelfs geen grindpad meer aanleggen zonder goedkeuring). Tijdens de winter worden er stelconplaten in de weides gelegd.
Onze eigen paarden galopperen over grind, ons veulentje (nu 15 maanden) gaat vanaf haar 1e week mee op buitenritten en galoppeerde in volle vrijheid over asfalt, grind, graanvelden (wat de boeren niet zo leuk vonden). Happy heeft hierdoor dus keiharde hoeven gekregen en heeft geen enkel probleem met de hoeven. Haar mama was zeer gevoelig toen we haar kochtten, nu 2 jaar later is dit enorm verbeterd (we oefenen ook regelmatig op de pas aangelegde grindpaden in het bos en dit helpt).
Daarnaast vragen wij steeds aan de eigenaars om zoveel mogelijk met hun paard eropuit te trekken zodat de hoeven verharde wegen te verwerken krijgen.
Het aantal trainingsuren van de eigenaar is zeker van zeer groot belang.
Elk paard heeft zijn eigen beperkingen, zoals Eddy vermeldt, afhankelijk van de bouw, de voorgaande training en de training van de huidige eigenaar.
Ons motto is voor ons de leidraad :De Poedertoren.. "altijd en overal
bitloos en
ijzervrij!!"
Warboel
