Héééérlijk, hoe mensen ideeën spinnen rond een handjevol wortelstukjes, en daar dan héle bedreigende rampscenario's aan gaan ophangen alsof er al lijken in de wei te vinden zijn.

Ten eerste ken ik Eddy z'n visie over snoepjes in de wei. We hebben er in het verleden meermaals over gepraat. Onze ideeën hierover lopen gelijk.
Ten tweede weet Eddy dat ik niet zo'n roekeloze idioot ben die onbedacht een beetje met snoepjes komt aanlopen in een wei om daarmee een kudde opdringerige paarden te gaan kweken.

Maar goed, ik zal enig licht in de duisternis werpen. Wat heb ik allemaal uitgespookt daar in de wei:

DE VOORBEREIDING:
Exact 11 stukjes wortel, weggestopt in een gesloten buideltasje.
Waarom precies 11 stukjes: 2 voor elk paard in de kudde + ééntje als extra beloning voor Veldre.

THE STORY (again):
Met een buideltasje vol wortelstukjes en goede suggesties ben ik al fluitend naar de wei gegaan, al duidelijk van op afstand mijn komst aankondigend en begroetend.
Veldre keek als eerste op, en ging gewoon weer verder grazen.

Zodra ik enkele meters in de wei was, kwam de mooie schimmelmerrie als eerste naar me toe gestapt.
Fantast gaf ook te kennen dat ze me in de gaten had en kwam ook naar me toe, meteen gevolgd door Rosarie.
Ik begroette de schimmel die inmiddels bij mij stond, door haar even te strelen over de neus en de vliegen van haar buik weg te vegen. Ik geef haar 1 worteltje. Fantast en Rosarie zijn nu ook vlak bij mij.
Effe Fantast begroeten en een worteltje gegeven, tesamen met Rosarie.
Veldre was inmiddels gestopt met grazen en kwam met grote stappen mijn richting uit, gelijk gevolgd door Ayla.
Veldre week niet van haar baan tot ze bij mij was, daarbij Fantast gewoon uit de weg lopend.

Ik heb haar begroet, en daarna een stukje wortel gegeven. Ayla kwam wat schuchter achter mij een beetje aandacht staan trekken. Zij krijgt natuurlijk ook een worteltje.
Zo, Alle paardjes - in volgorde van verschijnen - hebben elk een begroeting en een knabbel gehad.
Eventjes werd Veldre (en alléén Veldre !!!) een beetje opdringerig. Dan legde ik gewoon mijn hand op haar neus en vroeg haar enkele passen achteruit. Na deze back up meteen de neus losgelaten en een streling over de nek en onder de buik.
Ik ben beginnen wandelen in de wei. Veldre volgde me gewoon, de andere paardjes ook.
We hebben zo een half uurtje gespeeld. Veldre's aandacht was onafgebroken bij mij. Haar oortjes waren de hele tijd attent, de blik in haar ogen fris en duidelijk aanwezig. Op een gegeven moment blijft ze staan, terwijl ik gewoon midden in de wei ga zitten. Wanneer ik terug vertrek en gewoon langs Veldre passeer volgt ze me weer gelijk. Ik houd halt. Veldre ook. IK geef haar een bescheiden knuffel in de nek. Dan zie ik enkele horzeleitjes in haar manen zitten. Ze laat die probleemloos verwijderen, waarop ik haar na afloop gelijk weer een wortelstukje geef - haar 2de. De andere paarden blijven lekker in de buurt, maar zijn nooit opdringerig. Behalve dan misschien Ayla, die altijd weer komt vragen om de lastige vliegen van haar hoofd te jagen.

Ik verlaat de wei zoals ik gekomen ben, nog eens elk paard begroetend met een wortel. Ik leid Veldre naar de drinkbakken, waar ze samen met Fantast hun laatste wortelstukje krijgen.
Dan stap ik door de draad terug uit de wei, en vertrek terug richting Poedertoren.

Veldre volgt me aande andere kant van de draad, 2 andere merries achter haar aansloffend.
De andere paarden zijn inmiddels al terug gaan grazen.
Veldre blijft me nakijken tot ik voorbij alle weien ben, terug richting Poedertorengebouw.

Zo is het gegaan, zo en niet anders.
De rest mag je er zelf bijverzinnen ...
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"