e m kraak schreef op woensdag 27 augustus 2008, 2:18:
> Piet schreef op woensdag 27 augustus 2008, 1:28:
> 
>>  

> wel bij helpen).
 > Kortom, vraag is hoe clicker ik dat die vent aan zijn verstand
 > als zijn interesse daar niet ligt?
 > Ik ben gewoon niet zo clever met mensen .... 

Pfff, ik  ga  het niet mooier  maken dan het  is. 80%  van de  mensen  komt  bij mij omdat  ze het simpelweg  niet  meer  weten, omdat hun problemen ondanks  soms  jaren lessen  steeds groter worden, omdat ze  het  beu worden en met de  gedachte  van als  dat ook  niks is zullen  we  hem  moeten  verkopen. 
Ik  moet  dan lullen  als  Brugman en krijg  dan nog maar het  voordeel  van de  twijfel. Heel af en toe verandert dat omdat  ik  dan een  kennis  van een kennis  tref die  op een  verjaardag had  gehoord  dat  dat  clickeren  toch wel werkt en dat ik  wel meeval en niet de  halve  geitenwollenzool ben waarvan ze  me  in eerste instantie  verdenken.
Als ik  aan  20 % mensen die komen omdat ze willen  leren  trainen, mag  ik  mijn handen dichtknijpen.
Er  is  bij  ons 'nuchtere' Hollanders  en  Vlamingen blijkbaar  zo'n  enorme drempel om  je  gevoelens te tonen, tov een  paard, als  dat verder  moet  gaan dan een  klopje  op  de  hals, terwijl ze  aan  de andere kant hun  hondjes en  poesjes  ongegeneerd zowat  dood  knuffelen.
Nou geldt  dat  niet  voor  boeren, die  hebben hun eigen manieren  om met hun  beesten om te  gaan, als  je  die niet kent zul  je  nooit  begrijpen hoe  een boer van zijn dieren houdt. 
Als  ik  jouw  verhaal lees, dan kan ik dat 1 op 1  omzetten op  mijn grootvader. Geweldig  goed voor zijn paarden, eeuwig  foeterend op veeartsen en hoefsmeden, (dat heb  ik  dus  niet  van een vreemde 

 )geen 'flauwekul', maar een week echt  ziek als  een paard  stierf.
Hoe  had  ik die  man interesse  voor  clickeren bijgebracht?
Ik  had denk  ik gevraagd of  hij 'voor de gein' iets  op  mijn manier wilde  proberen en was  gewoon begonnen  hem  te  leren handtargetten, met  de  uitleg  dat hij  moet  leren iets  te  doen voor  z'n  freten, dat zal  wel  aanspreken 

Normaliter  is  iemand  die dat voor  het  eerst  doet onder de  indruk  van hoe snel een paard dat leert en dus  volgt  het  ene   succesmoment na het andere, succes hebben  is een grote drijfveer  om iets  te  doen.
Ik heb de regel  geleerd "zet  je  paard op  voor  succes", maak het  zo gemakkelijk mogelijk om iets  goed  te doen.
Ik  denk echter  dat die  regel  nog  veel  meer  geldt  voor de mens  dan voor  dat paard. Zet  als coach de  trainer  op  voor succes, laat  hem innerlijk zoveel  mogelijk 'hoeramomenten' beleven en hij  wordt  enthousiast  en  is  bereid  meer  te leren omdat elk  mens beloond  wil  worden.
Misschien heb  je  hier iets  aan.
Piet
Training is  a  mechanical  skill