van lennep schreef op donderdag 25 september 2008, 15:31:
> Hoi Ilona,
>
> Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!
> En...was het leuk die verrassing?
>
> Gr Esther
Iedereen die me heeft gefeliciteerd via forum of email: bedankt! (hoewel ik het niet meer zo leuk vind om jarig te zijn want ik ben nu 29 geworden, maar affin je wordt toch elke dag maar één dag ouder
).
Het was heel leuk, die verrassing. Hij deed net alsof we op de achterplaats zouden ontbijten. Daar stond geen ontbijt maar er lagen wel twee zadels "welk paard wil je meehebben?" Khani heeft met zijn neus in iets gezeten waar hij niet tegen kan en hij heeft nu piepkleine bultjes op zn neusje, dus Bala dan he.
Baladeika meegenomen met Khabal als handpaard. Frans op Jack. Frans zei: "je wilde graag paardrijden dus dat doen we eerst, dan kunnen we daarna ontbijten."
Midden in het bos zei hij, zet die paarden maar neer, we gaan ontbijten. Hij had midden in het bos een picknickmand gezet met heeeeeeeeeeeel veel lekkers. Aardbeien, slagroom, chocola, krentenbollen, roomboter, boerenyoghurt,
muesli, vers geperste jus d'orange, thee, you name it. Echt snoezig. Dus heerlijk in de zon het ontbijt gegeten, weer es wat anders dan ontbijt op bed (veel leuker dit!)
Het was alleen heel sneu voor Frans, er was onderweg iets gebeurd waardoor hij ineens heel veel pijn had en met geen mogelijkheid nog op het paard kon zitten. Dat was nog op de heenweg. We wisten toen nog niet wat er was, het leek op erge stekende pijn in lies + benen. Nu (na googelen) weten we dat het wrs een soort hernia is. Hij had echt waanzinnig veel pijn, kon ook bijna niet meer lopen maar dat ging toch nog een beetje. De terugweg ben ik dan ook maar gaan wandelen naast het paard en ik heb Baladeika losgelaten en Khabal aan de lijn gehouden. Bala was heel grappig, ze ging voorop en als ze het eng vond deed ze net alsof ze wat wilde eten, als wij er dan voorbij waren ging ze weer voorop. hahaha We zijn bijna de hele weg zo naar huis gelopen. Na een tijdje vond ze dat ze echt moest eten en dan bleef ze gewoon op een plek staan grazen, als we een meter of 100/200 weg waren kwam ze er op vólle kracht in haar snelle rengalop aandenderen. Dat was wel heel leuk, maar Frans liep met pijn dus dat was wel heel vervelend...
Verder heb ik Jack nog bekapt, de webwinkel gedaan en Baladeika en Khani met halsring gereden.
Warboel
