marianne laenen schreef op vrijdag 7 november 2008, 19:47:


Ik vind het wel grappig dat er allemaal mensen zijn die vertellen wat Eddy zegt. Maar goed, ik neem direct aan dat hij, zoals er nog honderden mensen zullen zijn, met een paard zonder clickeren een niveau kan bereiken waar duizenden anderen met een clicker zich alleen maar kunnen wensen.
Maar het gaat om de manier van aanleren. Ook Eddy, zoals niemand, is heilig en niemand is uitgeleerd.
Ik probeer de doorsnee paardenmens te steunen, te helpen en te leren waar ik kan, omdat ze op een geweldige manier met hun dieren leren omgaan. Was het vroeger "knal" of het pas weer voorbijgekomen en verdedigde "dreun", "stom paard" of "rotknol", nu leren ze geduld, concentratie, tegen hun eigen karakter in soms niet te straffen, geen druk te gebruiken, kortom trainen! En die mensen beseffen dat er veel meer dingen zijn die je met een paard kunt doen, wat paarden soms weer vijf opeenvolgende bazen scheelt omdat het "niet klikt"
Want "niet klikken" is per slot van rekening niet anders dan een probleem met een paard hebben wat je niet kunt oplossen.


Je ziet het dus inderdaad fout
Het wordt tijd ook he? dat Mel het zonder kan. Dat beest moet nu toch allang op cue voetjes kunnen geven?

Marianne

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

muriel schreef op vrijdag 7 november 2008, 18:37:


Hai Muriel :)
Ik lees het verhaal over je merrie... ik ga alleen in op de beloning: beloning is niet altijd voer...beloning is wat de ontvanger bepaalt wat beloning is... voor mijn paard was dat ..mogen bewegen... bij niet willen dat ze moet stilstaan voor borstelen of opzadelen...
Bij het andere paard is een krabbel op de "vriendschapsplek" een grote beloning... enz... ik wil maar zeggen... dat is dus ook clickeren.. omdat je zegt dat clickeren niet de makkelijkste methode is voor je paard.... afstand nemen = beloning, stukje weggaan = beloning enz enz...
Groet en wie weet tot ziens :)
Myriam

Peter Donck schreef op vrijdag 7 november 2008, 18:54:


nee annemieke

Cindy Helms schreef op vrijdag 7 november 2008, 18:51:


ik heb nare ervaringen met kennismaking achter draadje
paard 1 gooit met voorbenen in de lucht en raakt verstrikt in draad
Beer heb ik meteen tussen Queenie en Maia gezet en na half uur wast geklonken
Maar wei groot genoeg nemen dan zodat ieder kan vluchten

stumperd schreef op woensdag 15 oktober 2008, 11:34:


Hoi Conny, gebruik je alleen de blauwe? Is Biotex Groen niet goed?
Groet, Anja

yES - training schreef op vrijdag 7 november 2008, 21:03:


Das minder das waar, zeker al geen ijzerendraad nemen, draad niet te los spannen en niet te laag bij de grond (bij een shet is dat wel wat moeilijker inderdaad).
Ik heb slechte ervaringen bij een vreemd paard gewoon in een groep gooien.
De eigenaars van de wei vroegen of de pony van hun nichtje mee op de wei mocht voor hun kinderen. Tuurlijk geen probleem, meteen compasse wanneer ik hem zag: het beestje was zo mager en ook al op leeftijd. Het was in het voorjaar en het beesje had in de winter niet veel eten gehad want het stond toch op de wei en daar staat gras op (?!?).
Ik had Soraya nog niet, Blackske en Nobody hebben jaren voor bij mij op de wei al samen op de wei van de manege gestaan waar regelmatig paarden kwamen en gingen, die waren dat wel gewoon dacht ik. Jeanneke is jans en allemans vriend, ook daar waren geen problemen te verwachten dacht ik.
Dus die pony (B-ponyke) ineens op de wei gezet. De eerste minuten gingen nog maar dan was alle hek van de dam. Er werd achter dat beestje gejaagd dat ni meer schoon was, ik heb gezien dat Nobody hem beet in de rug en hem letterlijk omhoog slingerde (wel geen meters maar dan nog). Zelfs Blackske, die altijd een eenzaat geweest was en zolang hij eten had zich van niets anders iets aantrok, was hem aan het opjagen. Jeanneke gaf de minste problemen.
Dit duurde geen half uur maar dagen aan een stuk met tussenposes van rust weliswaar. En mijn wei is ook groot genoeg zenne. Na een aantal dagen was er meer rust hoewel de pony nog niet geaccepteerd werd en helemaal aan de andere kant van de wei bleef.
Na 2 weken hebben we die pony moeten laten inslapen, hij was verlamd in zijn achterhand. De eigenaars zien vanuit hun huis op de wei en voordat hij neerlag, hebben ze niet gezien dat mijn paarden hem nog shotten had verkocht. Reden waarom weten we niet maar dit had misschien voorkomen kunnen worden, zeker omdat hij al zo verzwakt was.
Ik doe dit dus neverdenooit meer!!
Geef mij maar het draadje en ik blijf er bij tot wanneer er rust is, blijft voor mij de beste oplossing.

Tiffam schreef op vrijdag 7 november 2008, 16:57:


Wat wij altijd doen is het nieuwe paard eerst een dag of twee ergens zetten waar ze elkaar kunnen zien, maar niet aan elkaar kunnen (dubbele draad of zo). Ik heb het ook niet zo op enkele draad omdat het meestal niet lang duurt voor een van de paarden er in hangt door gemaai met voorbenen. Daarna zetten wij het nieuwe paard alleen op de wei bij de leider van de kudde (de rest blijft apart). En als dat goed gaat, dan gaat geleidelijk de rest erbij in volgorde van rangorde in de kudde.

Hai Myriam,

Dat is toch voor een groot gedeelte de discussie. Dat is druk opvoeren (ik geef haar focus of aandacht hoe je het ook wil noemen) en de beloning is druk weghalen. Je voegt dus eerst iets negatiefs toe wat je laat wegvallen.
Dat is dus ook hoe wij dit bewerkstelligd hebben.

Clickeren is wachten op het iniatief van het paard en daar dan een bridge aan vast koppelen waarna een beloning komt. De merrie zal geen aktie ondernemen, desnoods staat ze daar 3 maanden met haar hoofd op de grond tussen haar voorbenen afgesloten van de buitenwereld. Dus ik zal eerst moeten weg lopen voor dat ze haar hoofd weer omhoog doet en niet meer terugkomen want als ik terug kom gaat direct dat het hoofd weer tussen de voorbenen en de kont naar mij toe. En heb ik de verkeerd aktie beloont het hoofd tussen de benen steken en afsluiten. Zolang mijn aanwezigheid niet als iets neutraals wordt geassocieerd ben ik altijd groter dan welke motivator dan ook en iets doen zonder dat ik er ben wordt heel lastig.

Bij paarden waarvoor een kriebel, voer etc werkt denk ik dat clickeren een heel goed bruikbare methode is en ik heb het hier ook wel af en toe toegepast enkel bij haar kwam ik niet veel verder met clickeren. Dat het een hele efficiente methode is geloof ik graag dr. Skinner de psycholoog was geen lekker ding en had de methode voor minder mooie gedachte uitgevonden.

In zijn boek Walden II (1948) stelt Skinner: “We hebben een nieuwe en volmaaktere orde nodig, waarbij onze kinderen door de Staat worden opgevoed en niet door hun ouders, en waarbij hen vanaf hun geboorte wordt geleerd uitsluitend gewenst gedrag en eigenschappen te vertonen.” Skinner beweerde: “Mensen worden gemanipuleerd; ik wil er alleen maar voor zorgen dat zij effectiever worden gemanipuleerd. Het is niet mogelijk verbindingen te maken, een handeling te herhalen of een feit te herinneren wanneer dat niet gepaard gaat met de nodige stimuli en omgeving (zoals een hond leert te zitten nadat hij een koekje heeft gehad).”

Hier moet ik altijd aan denken als Skinner wordt genoemd vanwege zijn meest vriendelijke methode.

muriel schreef op vrijdag 7 november 2008, 21:46:


" gniffel "

Piet schreef op vrijdag 7 november 2008, 20:51:


Piet , het zou bij mij , geen enkele seconde, opkomen om me boven jou uit te stellen ! Staar je niet blind op wat Eddy allemaal WEL doet .Maar kijk wat een, niet clickeraar (die jou in zijn hart draagt ) WEL kan , en dan nog op een diervriendelijke wijze .Het geeft na te denken , NIET ? Mel gaf haar voetjes aan mij zonder nadenken , zonder voorbereiding . Waarom , en denk in geen milliseconde dat ik haar heb gedwongen hoor !

Myriam schreef op vrijdag 7 november 2008, 20:44:


Myriam.. je bent gek Het wordt toch niet elk jaar erger he?