marjolijn schreef op dinsdag 11 november 2008, 13:07:


Klopt helemaal. Ik eet koolhydraatbeperkt brood (van het Stoepje) moet dat zelf bakken, bakmeel via internet bestellen. Het zorgt er tot nu toe voor dat ik geen medicatie nodig ben.

Ruim anderhalf jaar geleden via het ziekenhuis een streng dieet gevolgd (op advies van internist), modifast. Ik had namelijk vreselijk veel last van bijwerkingen van de medicatie; hartritmestoornissen, gewrichtpijn, vit. B12 tekort (de Methormine hield de opname daarvan tegen) + een gewichttoename van ruim 20 kg. in twee jaar tijd. Slikte op een gegeven moment medicatie voor diabetes, hartpatiënt en reuma.. daarnaast nog een pilletje voor m'n maag.

Met modifast krijg je amper koolhydraten binnen, bloedsuiker was gelijk goed toen ik begon. Alle medicatie direct gestopt. Via dit speciale obisitas-programma in het ziekenhuis binnen enkele maanden de kilo's kwijt. Bloedsuiker redelijk, net tegen de grens aan. Maar ik was de medicatie meer dan spuugzat... de internist heeft niet belooft dat ik medicatie vrij kan blijven. Inmiddels weet ik na ander half jaar dat ik de koolhydraatbeperkt brood moet blijven eten wil ik mijn bloedsuiker beneden de grens houden.

Dit brood is iets wat ik zelf na lang denken ben gaan proberen, niet op dokters advies ofzo. De huisarts hier kent het niet eens. Heb laatst een broodje voor haar gebakken. Ze vond het heerlijk. Is ook zo, grof van structuur.

Kortom... je heb gelijk. Letten op koolhydraten is voor een mens zeker net zo belangrijk.

Een van de kindertjes van een vriendin heeft een hele leuke oude doorwinerde pony. 't Kind is 7 en een lichtgewichtje. B-pony is heel lief en braaf, tijdens het rijden in de bak lukt alles, stap, draf, galop, sturen, stoppen,...
Probleem ontstaat op buitenrit, mijnheertje pony duikt te pas en te onpas voorover in het gras, op de meest onverwachte momenten, ook in galop. Waardoor kindlief een mooie duik over zijn hoofd neemt.
Papa mee met touwtje aan de pony helpt niet, ze zien het gewoon niet aankomen.
Ervarener en sterker ouder ruitertje er op helpt wel, die zit vaster en houdt haar handen zo dat de pony zichzelf stoot bijhet willen grazen en dit dus na 2 keer niet meer probeert.

Verder is deze pony dus perfect voor dat meisje, allen wil ze ook wel eens mee buiten met hem en dat lukt dus niet, al dat vallen maakt tot nu toe niet dat ze midner enthousiast wordt, ze is niet bang en blijft rijden, maar vroeg of laat bezert ze zich toch echt wel eens erger.

Ik zit te denken aan ergens een touwtje of systeem (alleen voor dat meisje en op buitenrit) waardoor de pony niet naar voor kan duiken.
Tips of ideeen?
Probleem lost zich waarschijnlijk wel op als het kind ouder en ervarenen is, maar daar zijn we nu niks mee. Pony gaan straffen of zo willen we niet omdat hij voor de rest super is en hij en zijn meisje best wel plezier hebben samen. 't Is gewoon een lief ouwetje dat ontdekt heeft in welke situaties hij ondeugend kan zijn.

linda lou schreef op dinsdag 11 november 2008, 13:22:


Hi Linda, ik denk niet dat het iets met dit land te maken heeft...
Dit is vorig jaar, tijdens de 3 maanden pension bij Eddy/Poedertoren al begonnen.
Het viel me al op toen ie uit de vrachtwagen kwam, november vorig jaar.
Maar, dat was helemaal niet erg, want hij was altijd wel aan de té dikke kant...
Geleidelijk aan heeft het afvallen doorgezet.... ondanks gras, bijvoer, ontwormen en weet ik veel..... Hij is voor zijn doen mager. (ik heb lang gedacht dat het ook mede de verhuizing naar dit land was)
Tis nog geen wandelend geraamte... maar dit is gewoon Chaser niet meer.
Terwijl Catcher alleen op hooi Portugees welvaren is... eigenlijk te dik!

Maar goed, de DA komt zo.... we zullen het gewoon laten onderzoeken.
En hopen dat het op te lossen is...

Dankje voor het meedenken!

Wil.

Gudrun schreef op dinsdag 11 november 2008, 13:28:


westernzadeltje, touwhalstertje en touwtje tussen beiden gefixeerd aan de knop van het zadel