Monique Meijer schreef op vrijdag 14 november 2008, 15:42:



Neem hier onze moderne spullen af en er zullen er ook niet veel meer overblijven die nog voor hun kostje kunnen zorgen...
Beschaving heeft zo zijn voor- en zijn nadelen.

Frans Veldman schreef op vrijdag 14 november 2008, 15:06:


Dat neem ik graag van je aan, maar blijf toch met de vraag zitten, hoe een paard het overleefd als hij een verdwaalde appelboom aantreft. Een tien kilo kan hij wel bij elkaar vinden en uit die boom trekken. En helaas waar een boom staat, staan er vaak wel een stuk of twintig. Daar moet toch een beveiliging op zitten, anders is hoefbevangenheid of de dood de rem.

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 14 november 2008, 21:14:


Hij gaat dood. Net als een shet die per ongeluk in een graanveld terechtkomt. De natuur maalt er niet om. Het paard is gemaakt voor een schrale grond, voor bepaalde klimatologische omstandigheden, en als hij in de verkeerde omgeving terecht komt is het jammer maar helaas.

De natuur is vol met beestjes die in een bepaalde omgeving horen te leven; komen ze per ongeluk te dicht bij de rand, dan is het afgelopen met ze. Daarom hebben we hier nooit olifanten (vul hier willekeurig een Afrikaanse/Aziatische diersoort in) gehad, ondanks het feit dat ze hier zo naar toe zouden kunnen wandelen. Wie zijn leefgebied overschrijdt komt ten val.

Voor paarden is een boomgaard een val. Een voedselbron voor veel vleeseters die zich te goed doen aan te gulzige planteneters van de schrale grond.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Michiel schreef op vrijdag 14 november 2008, 21:14:


Een manegehouder in de buurt beweert dat zijn paard vroeger gewoon gans het jaar in de appelboomgaard stond en dat hij er geen problemen mee had.
Maar dan moeten ze wel al van in de lente daar staan, zodat ze het stilaan gewoon worden. Hij raadde mij af om bij de verhuis naar onze wei in september, de paarden meteen onder de appelbomen te laten.

Ik weet nog niet wat ik volgende lente ga doen, ben er nog niet zeker van of ik het riskeer van ze daar in het fruitseizoen te laten staan...

Michiel schreef op vrijdag 14 november 2008, 21:14:


Het lijkt me maar zeer de vraag of paarden "van nature" überhaupt in het soort landschap dat wij appreciëren thuis horen.
Zelfs de bij uitstek meest verwaarloosde nederlandse paarden, die koniks dus, lopen, in het ene terrein wat meer dan in het ander maar toch, periodiek hoefbevangen en zijn veelal obesitaslijders.

Evolutionair is de bouw van een paard wel duidelijk; geschikt om te functioneren in een biotoop waar veel andere herbivoren het laten afweten, grofweg tussen steppe en woestijn.
Zelfs al zou er ooit een "noord-europeesbospaard" hebben bestaan, dan nog was dat natuurlijk boslandschap onvergelijkbaar eentoniger/grootschaliger dan onze parkjes (incl. Veluwe e.a. ietwat grotere dierentuinparkjes). Nee, daar groeiden géén appelboomgaarden in, behalve dan in Het Paradijs maar daar moest je er juist vanaf blijven

AMA schreef op vrijdag 14 november 2008, 19:47:


Tja, en daar ging het om.. de zomereczeem.

Nancy kreeg afgelopen winter beperkt hooi, ± 200 gr. kruidenmuesli zonder haver en ± 250 gr. bietenpulp (geweekt) Dit in 4 voerbeurten. In het voorjaar strookbegrazing toegevoegd.
Afgelopen zomer ook een schepje f(o)enegriek toegevoegd (om de magnesium die daarin zit) + schepje zeewier.
Tot augustus ging het eigenlijk best heel goed. Pas eind aug. ging het minder. In sept. en okt. werd de jeuk heftiger...
Uiteraard de hele zomer eczeemdeken op. Tot half oktober.


Misschien met in geweekt bietenpulp.