eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 november 2008, 20:02:

Zoiets als dit, misschien ...
http://nl.youtube.com/watch?v=wkVjUvCWOMY

5 dagen na aankomst op de Poedertoren wordt Avanti voor het eerst in de hengstenkudde gelaten. Eerst werd Mike, de zwarte Welsh Cob er bij gelaten. 10 minuutjes heeft de aftasting/kennismaking geduurd. Dan kwam Filas er bij. De ontmoeting met Filas (bruine hengst) was al een half uurtje aan de gang voor deze beelden werden gemaakt.
Het heeft alles samen ruim 2 en half uur geduurd voor de rust in de kudde (in totaal bestaande uit 2 hengsten en 3 ruinen) is teruggekeerd.

Filas had duidelijk de intentie om Avanti "de grond in te boren".

Enfin, maar't gaat goed nu, in de kudde.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

e m kraak schreef op dinsdag 18 november 2008, 15:57:


Hardstikke illegaal....

Martina schreef op dinsdag 18 november 2008, 13:11:


Wat is het verschil tussen een dolfijn die door een hoepel springt op signaal van de trainer en een paard dat in galop aanspringt wanneer jij daar om vraagt? Ik snap niet waarom jij van clickeren walgt, als het hele leven niet meer is dan het aanleren van kunstjes. Dat geldt evenzeer voor mensen als voor paarden. Je kunt zelfs beweren dat vrije wil niet bestaat, omdat alles wat wij doen een optelsom is van datgene wat we gezien, ervaren en geleerd hebben.


Waarom dan? Alles, maar dan ook werkelijk alles, is aangeleerd gedrag. Clickeren leert gedrag op een positieve manier aan. Waarom krijg jij daar een naar gevoel van?


Sorry, dat gaat mij een stap te ver. Het bezitten van paarden staat niet synoniem voor nemen, gebruiken en omhoog gevallen apenras. Integendeel. Ik ben het met je eens dat we deze dieren bezitten, omdat wij daarvoor kiezen en zij niet. Dat is niet per definitie verkeerd. We némen niet alleen in dit leven, we géven ook. Waar denk je dat het vlees in je spaghetti vandaan komt? Of waar wordt die tomatensaus van gemaakt? En die pasta? Wij zijn geen stenen die alleen maar zijn zonder iets nodig te hebben. Wij nemen van het leven, maar we geven het ook terug. Dat is de cirkel van het leven.