jan seykens schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:12:


Och, wat erg!
Heel veel sterkte Katja!!
Ik word er zelf verdrietig van...
Wat is dat toch , met die nare koliek!
Bah!!

Gr Esther

joop schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:01:


Katja, ik leef ook erg met je mee.
Ik heb zoiets (gelukkig) nog nooit moeten meemaken met mijn eigen paarden en hoop dat het ook zo blijft. Maar ik kan me wel inbeelden dat je er helemaal kapot van bent.
In het Engels zeggen ze dan dat het paard over de regenboog is gestapt. Dat vind ik wel een mooie gedachte die toch een beetje het leed kan verzachten.

Krop je verdriet zeker niet op, durf te herinneren hoe mooi het samen was. Je zal merken dat de pijn stilletjesaan zal overgaan in een zacht gevoel van dankbaarheid dat je Filas gekend hebt, zelfs al was het voor een veel te korte tijd.

Veel sterkte.

Anne Marie

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:16:


Zolang ik niks met iemand heb meegemaakt is elke veearts een goede veearts en waar gehakt wordt vallen spaanders, toch?
Maar wie het verhaal van de pony van Marsha niet meer kent, het heeft hier ooit in het forum gestaan en ik vertel het nog regelmatig in mijn NB cursus, zal ik het even opnieuw vertellen.

Marsha had een kreupele pony. Er waren bij 2 klinieken in België en een in Roosendaal röntgenfoto's gemaakt en ze was inmiddels een goeie 1500 euro kwijt, De conclusie was Hoefkatrolonsteking]">Hko en bij een ander Hoefkatrolonsteking]">Hko syndroom.
Ze vroeg of ze de pony mee mocht komen. Zeer tegen de gewoonte in, maar het was zo'n interessant geval, heb ik gezegd dat ze het dier mee kon nemen.
Kreupel kwam ze van de trailer. We hebben de lange overgroeide steunsels korter gemaakt en ze liep al beter de trailer weer op. Ik denk dat ik een week later een bedankmailtje kreeg omdat ze weer prima liep.
Ik heb er niks voor gerekend

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Herman schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:36:


Herman , je vraagt om niet meer te reageren in dit topic.
Ik doe het toch even , sorry.
Maar zo ken ik je weer!
Skeet!!
Chapeau [?]!

Ik kan het me wel voorstellen , jouw reactie.
Ik denk dat je je heel machteloos voelt...
Huil maar even uit [ misschien beter op de wc voor als je baas komt?!]

Sterkte!!

Gr Esther

Piet schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:41:


Inderdaad, mensen maken nu eenmaal fouten, ik ga er altijd maar vanuit dat iedereen zijn best doet, op zijn/haar manier..

4bozzza schreef op zondag 23 november 2008, 9:20:


furk van peerties????
Kan je dat eens vertalen, liefst naar het 'schoon vlaams'?

Herman schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:36:



joh, weet je
je bent gewoon heel erg geschrokken, een hele menselijke reactie

Herman schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:36:


Trek het je niet aan jongen, we zijn allemaal maar mensen en ik vind het logisch dat we soms emotioneel reageren.-mensen eigen-
Goed is, dat we dat dan ook naderhand inzien en dat openlijk durven zeggen.

Ik weet zeker dat deze mensen gedaan hebben wat binnen hun kunnen lag.
Misschien IS er op bepaalde momenten gewoon geen positieve oplossing.
En dat blijft moeilijk te accepteren maar het zal ongetwijfeld in goed overleg gegaan zijn.

Het kan ook heel anders
Namelijk dat er een hufter bij een 45 jarig paard komt wat met zijn been in een schrikdraad ligt, half in coma met een grote wonde en waar tegen een geestelijk achtergebleven meisje van 19 jaar gezegd wordt wat op dat moment niemand kon bereiken: "Zullen we hem maar niet een spuitje geven, hij heeft pijn en is al zo oud" Het beest op dat moment afmaakt, hem achter zijn auto bindt en hem 100 meter over een grindpad naar de weg sleept, want dat was " makkelijk voor de Rendac"?
Die had ik met liefde de eerste maanden tussen mijn koplampen genomen en ik heb er nog geen vrede mee.

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Herman schreef :

Ik laat het rusten.
Maar ik wil wel nog even zeggen dat ik je een fijn mens vind, Herman.
(mag ook wel eens gezegd worden).

Sterkte met alles, jullie daar.
Groetjes, Pien